Özel Numara (düzenlenecek)

57. Bölüm

bazı anlar vardır ya hani nefes alamadığınız ve o an içinizi yiyip bitiren ölme hissi. keşke bunu yaşamasaydım dediğimiz anlar  vardır hayatımızda. ve sanırım şu an nefes almak benim için çok zorlaşıyordu. ve onu bu halde görmek beni ölmekten de beter ediyordu.

omzuma değen el ile İrem e baktım. ''Merve istersen sen arabada bekle biz Oğuz u get-'' İrem in sözünü bitirmesine izin vermeyip ben devam ettim. ''sana demiştim İrem ben Oğuz için her şeyi göze alırım. ve onu buradan ben çıkaracağım'' dedim ve odaya ilk adımı ben attım. ''pekala Merve senin dediğin gibi olsun sen Oğuz a yardım et bizde olayı görmüş olab birileri var mı diye bakalım'' dedi ve Utku İrem in kolundan tutup kapının önünden ayrıldılar. önüme döndüdüm. Oğuz un yanına gitmek için attığım her adımımdan eski ve yıpranmış parkelerden çıkan sesi Oğuz duymuş olacak ki yerde iki büklüm bedeni ile yatan Oğuz zorda olsa gözlerini açıp bana baktı. hiç bir tepki vermedi , vermedi ama ben anlamıştım.

Mutluydu...

yanına gidip oturdum. "geldim Oğuz bu sefer seni kurtarmak için ben geldim." elimi saçlarına götürecekken arkamdan gelen kapı sesi ile kafamı çevirdim. kapı hızla kapandı. içime dolan korku ile birlikte Oğuz un kıpırdanmasını hissettim. bu sefer Oğuz a baktım bağlanmış olan ellerini hızla çözdüm ama Oğuz yinede haraket edemiyordu karşımızda olan duvardan gelen ışık çarptı gözüme. kulağıma dolan fısıltı ile Oğuz a baktım. küçük harfleri ile "bakma" diyordu bir anda duvara yansıtan ışığın rengi değilti ve video açıldı. videodaki kişi Oğuz du. tavandan sarkan iplere bağlanmış yarı çıplak bedeni ile duruyordu. ağzını kapatmışlardı konuşmasına izin vermemişler belli ki. ama Oğuz un gözleri sadece yerdeydi. acaba aklından neler geçiyordu.  sadece Oğuz u gösteren loş ışık geri kalan her yeri ölüm karanlığına boğuyordu. ve o karanlıktan çıkan ölüm siyahı ile aynı renkte giyinmiş bir adam geldi Oğuz un yanına. ölüm siyahı olan adam elinde tuttuğu kırbaçı hızla Oğuz un çıplak vicuduna vurdu. vurması ile gözlerimi sımsıkı kapadım. ama videodaki sesler yankılanıyordu kulağıma Oğuz un acı dolu sesleri yanaklarımı ıslatmasına büyük bir sebepti. kulağıma tekrar dolan fısıltı bana "bakma" diyordu. görmezden gelebilirdim belki ama duymazdan gelmek imkansızdı benim için. seslerin kesilmesi gözlerimi tekrar açtım. video hızla öne alınıyordu. bir anda durdu ve Oğuz un vicudu kana bürünmüştü bile. ama ses yoktu Oğuz a söylenenleri duyamıyordum sadece Oğuz un gözlerindeki siniri okuyabiliyordum.
tekrar ölüm siyahından biri çıktı bu kez elinde bıçak vardı. Oğuz un köprücük kemiğine bastırılan bıçak hızla baldırlarına kadar çekti. ses olamayan videoda Oğuz un bağırışlarını hissetim içimde.

kapıdan gelen sesler ile İrem ve Utku nun olduğunu anladım. "Merve!!!" İrem in endişe dolu çığlıklarına cevap verdim. "İrem buradayız! ama korkuyorum!!" ağlamaktan titreyen sesim ile bağırdım. "Merve tamam sakin ol!!!" kapıya atılan bir kaç tekme ile kapının açılacağı anlaşıladı fakat video bir anda kapandı. ışık dolu olan duvar bir anda yok olmuştu. ama ben gözlerimi bir kez olsun duvardan ayırmak istemedim. bir anda karşıma oturan İrem endişeli bir şekilde ıslanmış olan yanaklarımı sildi. "Merve iyi misin?" dedi oda benim kadar korkuyordu. ve önümden geçen Utku ve Oğuz ile bende ayağa kalktım. Utku çok zorlanmadan Oğuz u götürüyordu. odadan çıktıkları anda İrem de çıktı. odaya son defa daha baktım ve bende çok geçmeden çıktım. en arkaa yavaş adımlarım ile yürüyordum. İrem de biraz uzağımda yürüyordu dar ve binlerce odaya sahip olan koridorda yürümeye devam ettik. taki arka çaprazımdan gelene kadar. diğerleri duymamış olacak ki sadece ben durmuştum. önüme baktığımda kimse yoktu arkamda da kimse yoktu imie dolan korku ile önüme döndüm bir kaç adım attıktan sonra önümdeki kapı açıldı. video da gördüğüm ölüm siyahına bürünmüş olan adamı çıktı karşıma. elinde tutuğu bıçağı karın boşluğuma sapladı. son nefesimle "OĞUZ!!!" diyerek çığlık attım.

sanırım seni kurtarmayı başardım Oğuz...
hayallerim gerçek oluyor galiba...
senin yüzünü görerek öleceğim...