Met een gil val ik in het water. Happend naar adem kom ik boven. Had Jordan me niet naar een andere plek kunnen sturen? Helemaal doorweekt klim ik uit het water en kijk om me heen. Dit is niet echt een plek waar een zeldzame plant zou groeien. Of waar überhaupt iets zou leven. Want afgezien van het water is het hier kurkdroog. Met een beweging van mijn hand haal ik het water van mijn lichaam. Dat is nou het handige aan een fee zijn. Het nadeel is dat ik bij een ras hoor die wordt gezien als gevaarlijk en de rest van het magische rijk me wil vermoorden. Alsof een krankzinnige heks en een jongen met dodelijke ogen achter me aanhebben niet erg genoeg was. Maar nee, het universum houd ervan om me het zo moeilijk mogelijk te maken. Maar ik mag niet klagen. Tenslotte zijn mijn twee beste vrienden veranderd in 2 lichtpuntjes en heb ik ongeveer twintig uur om het tegengif te zoeken. Anders blijven ze voor altijd zo. Als ik nou mijn vleugels kon gebruiken zou ik de plant met het tegengif zo gevonden hebben. Maar zie je het al voor je? Dan zou ik hier ook nog worden gezocht en waarschijnlijk gedood. Dus zit er niks anders op dan te beginnen met lopen. Dus ik begin te lopen. Na een tijdje is er nog steeds niks anders te zien dan zand. Zuchtend blijf ik staan. Hier is geen beginnen aan! Waar ben ik in hemelsnaam beland? Maar ik kan moeilijk stoppen met lopen, dus sleep ik mezelf voort. Na wat voelt als uren te hebben gelopen zie ik in de verte een paar bomen opdoemen. Hoe dichterbij ik kom, hoe meer bomen het worden. Op een gegeven moment sta ik voor een compleet bos. Nieuwsgierig loop ik het bos in. Zou ik dan zoveel geluk hebben dat in dit bos de goede plant staat?
JE LEEST
Het Leven Van Een Fee 2: Vluchten (Voltooid)
FantasyDeel 2 in het leven van een fee serie. Het is handig als je eerst Het Leven Van Een Fee leest. Nu blijkt dat Laura niet de uitverkorene is, maar een fee van een uitgemoord soort, moet ze vluchten. Ze duikt onder op aarde. Maar het is niet zo makkeli...
