Het Leven Van Een Fee 2: Vluchten (Voltooid)

"tortelduifjes"

'Klaar om te gaan?' Vraagt Valora na een tijdje. Ik kijk Dylan en Aria vragend aan. Dylan knikt maar Aria steekt haar hand op. 'Wacht, Daniël blijft wel heel lang weg.' Zegt ze met een bezorgde uitdrukking, maar Valora wuift het weg. 'Die is alvast zijn lenzen aan het vervangen.' Zegt ze een staat op. 'Ohja... Dan heb ik niks gezegd.' Zegt Aria zachtjes en volgt haar voorbeeld. Dylan trekt me overeind en slaat zijn arm om me heen. 'Hij komt er heus wel overheen.' Fluistert hij in mijn oor en knijpt zachtjes in mijn schouder. Ik glimlach naar hem en loop naar mijn kamer. Ik kijk verbaasd achterom als Dylan me volgt. 'Moet jij je spullen niet inpakken?' Vraag ik. 'Welke spullen?' Grijnst Dylan. 'Ohja...' Dylan grinnikt. 'Weet je zeker dat Aria en jij geen zussen zijn?' Knipoogt hij. Ik moet nu ook lachen en pak de rugzak. Die agent geloofde het wel. 'Wat zal ik blij zijn als we in Nederland zijn.' Verzucht ik. 'Ik ook. Ik wil echt weten in wat voor omgeving jij bent opgegroeid.' Zegt Dylan en klinkt oprecht geïnteresseerd. 'Stel je je er maar niet te veel van voor. En je weet dat ik me niet op straat kan vertonen daar, dus ik kan je ook geen rondleiding geven.' Help ik hem herinneren. Het is nogal raar als de vermiste "dochter" uit het niets opduikt. 'Ik weet het.' Zegt Dylan met een terneergeslagen blik. Ik glimlach en geef hem een kus. 'Het verschilt niet veel van de dorpen waar we nu al door zijn gereisd.' Probeer ik hem op te beuren. Aria komt mijn kamer binnengestormd. 'Zijn de tortelduifjes ook klaar om te gaan?' Vraagt ze met een big smile. Dylan schiet in de lach en pakt mijn rugzak. 'Klaar om te gaan.' Zegt hij en loopt naar de ontvangsthal. Snel loop ik achter hem aan. 'Jullie zijn zo schattig samen.' Jubelt Aria. Ik voel hoe ik rood wordt en richt mijn blik op mijn schoenen, die nu helemaal versleten zijn. Misschien kan ik mijn huis binnen glippen en wat kleding voor ons allemaal pakken. Daniël staat met een ongeduldig gezicht al bij de uitgang. 'Klaar?' Vraagt hij vinnig. Ik knik snel. 'Daniël...' Probeert Aria, maar Daniël beent al naar buiten. 'Als we snel in Nederland willen zijn, moeten we nu vertrekken.' Zegt hij kortaf. Aria wil achter hem aan gaan, maar ik pak haar gauw bij haar arm. 'Geef hem tijd.' Zeg ik. 'Maar dit is niet normaal hoe hij zich gedraagt. Hij heeft geen recht om zich zo te gedragen.' Sputtert ze tegen maar als ze mijn blik ziet houd ze haar mond. 'Fijn, ik geef hem de tijd. Maar als hij over een paar dagen nog niet is bijgedraaid ga ik een hartig woordje met hem spreken.' Zegt ze waarschuwend en zwaait met haar vinger in de lucht. Ik pak lachend haar pols en loop achter de anderen aan. 'Ik houd je dan niet tegen.' Zeg ik.