Daniël P.O.V
Schuldgevoel laait op als Laura in elkaar zakt. Nog net op tijd kan ik haar opvangen. 'Sorry, maar anders krijg ik je hier niet weg.' Fluister ik. Ze moet begrijpen dat ik naar geen kwaad wil doen. Niet meer. Er is niet veel tijd over. Ze moet me vertrouwen, anders gaat het mis. Met behulp van vuur laat ik het water om me heen koken zodat de luchtbel waar we in zitten omhoog gaat. Zodra we boven water komen schuif ik een arm onder Laura's benen, een arm onder Laura's rug en kijk om me heen. Er komt een klein speedbootje aangescheurd. Opgelucht haal ik adem en wacht watertrappelend tot het bootje voor me tot stilstand komt. Met een zuur gezicht probeert Valora haar haren in model te krijgen. 'De volgende keer kies IK het vervoermiddel.' Gromt ze dan. Ik schiet in de lach en leg Laura voorzichtig in de boot. 'Vreemd genoeg heeft je plan gewerkt.' Zeg ik terwijl ik me in het bootje hijs. 'Ik zei het toch. Ik kan best andere gedaantes aannemen.' Zegt Valora nep-arrogant. Ik rol grinnikend met mijn ogen. Het was haar plan geweest om iemand boot te kapen, gedaante van een oud en lief iemand aan te nemen en zo Laura te lokken. Dat ze die beelden zag was per ongeluk. Ze had die pas mogen zien als ze ons vertrouwde. Maar tot nu toe gaat alles goed. We hebben die man een goede vangst beloofd zodat hij eerder naar zijn vrouw kan gaan. Over de man gesproken..... 'Valora. Wat heb je met die oude man gedaan?' 'Oh, in de woestijn gedumpt.' Zegt Valora achteloos terwijl ze het bootje weer laat varen. 'Je hebt wat?' Roep ik geschrokken. Valora schiet in de lach. 'Rustig aan, broertje. Ik maak maar een grapje. Hij wacht op ons op zijn boot. Hij zal Laura verzorgen tot ik een manier heb gevonden om terug te gaan naar Het Magische Rijk.' Opgelucht laat ik me op het houten bankje zakken. Ik dacht even dat ze echt kwaadaardig was geworden. Hier op aarde weet je het maar nooit. 'Je weet dat het je eigen schuld is dat je hier vast zit, he.' Zeg ik voorzichtig. 'Ja, ja. Wrijf het er maar lekker in. Maar ik kom toch niet weten dat die elf wist hoe het portaal werkt?' Zegt Valora tandknarsend. Wijs houd ik mijn mond. Je wilt Valora echt niet meemaken als ze boos is. Als Laura begint te bewegen kijk ik onrustig naar haar. Als zij wakker wordt zijn we er geweest.
JE LEEST
Het Leven Van Een Fee 2: Vluchten (Voltooid)
FantasyDeel 2 in het leven van een fee serie. Het is handig als je eerst Het Leven Van Een Fee leest. Nu blijkt dat Laura niet de uitverkorene is, maar een fee van een uitgemoord soort, moet ze vluchten. Ze duikt onder op aarde. Maar het is niet zo makkeli...
