Lumipas ang mga araw. Bawat pasok ko sa paaralan ay may dala akong damit. Binibigay ko kay Kim at dinadala naman niya ito sa bahay niya. Buti na lang din at nakilala ko ang isang 'to, totoong kaibigan.
Minsan ay sumama ako kay Kim sa bahay niya. Umuupa siya ng kwarto sa isang barangay sa C5 kung saan malayo-layo pa ito mula sa pinapasukan namin.
"Ok palang hide-out mo pare ah..." pasimple kong pinagmamasdan ang buong kwarto.
Parang studio type lang, pagpasok mo'y makikita mo na lahat. Tanging mga gamit 'gaya ng aparador or tv stand ang maaring gawing divider dito.
"Mababa lang ang upa ko dito pare, kunting masahe lang sa may-ari... lumalambot na," kindat niya sa akin.
"Ha haha! ikaw talaga kahit sino papatulan mo," natawa ako sa sinabi niya.
"Pare koy... dapat utak ang gamitin mo dito sa Manila, hindi ang puso o awa lalo na ang pride..." binuksan niya ang ref' at kumuha ng beer, ibinato niya sa akin ang isa. "Kailangang madeskarte ka dito pare, mahirap ang buhay Manila, alam mo 'yan..."
Sabagay tama si Kim, dapat maging mautak sa lahat ng bagay.
Araw ng Martes. Parang nagdilang anghel si Kim, wala akong pasok. Nakikinig lamang ako ng mga kanta sa kwarto ko, parang ito 'yung inawit ng babae sa bar ah.
Believe in me... I'm here to stay... I will love you... 'Till they take my heart away...
Nagulat ako nang bumukas ang pinto. Bigla akong napatayo nang makita siyang tuloy-tuloy nang pumasok.
"Hi darling, nami-miss na kita, wala na ako...." bulong niya sa akin.
"Lani tama na, tigilan na natin to'," iwas ko sa kanya. Pupunta sana ako sa may pintuan nang harangin niya ako.
"Di mo ba ako nami-miss Kian?" malambing niyang tanong habang pinagmamasdan ang katawan ko.
Nawala ako sa huwesyo nang bigla niya akong itulak pahiga sa kama. Agad siyang kumibabaw sa akin. Kinuha niya ang kamay ko at inilagay sa dibdib niya.
"Lani, niloloko na natin si Victor," iniiwas ko ang kamay ko sa ipinapahawak niya.
"Ngayon ka pa makokonsensya eh matagal na natin 'tong ginagawa," sinulyapan niya ako at pilit na hinuhubad ang sando ko.
"Ikaw lang naman ang mapilit ah," tatayo sana ako pero lalo pa niyang idinagan ang sarili sa akin.
"Nag-enjoy ka naman ah, promise last na'to..." sinimulan niya akong halikan sa leeg, dama ko na ang malambot at mabasa-basa niyang labi.
"Ganyan ka naman lagi ei, laging last na'to," hinaharang ko ng kamay ang mukha niya. Ayaw kong pwersahin siya kasi kung magkaroon ng galos o pasa ay baka pag-isipan pa ako ni Victor.
Hindi na siya sumagot, sa halip ay dali-dali niyang binuksan ang short ko. Hinila niya ito pababa kasama ang brief ko.
Wala na, ito ang kahinaan ko...
Nilaro ng kanyang bibig ang pagkalalaki ko at ilang saglit pa'y buhay na buhay na ito.
"Paligayahin mo'ko Kian..." pabulong niyang sambit sa akin at inayos ang sarili sa ibabaw ko.
BINABASA MO ANG
HILING: Kian Montenegro
General Fiction. "Uy Cynthia, baka malasing ka na ha at rapen mo'ko he hehe," . "Ha haha! Kian, mas malakas pa ako sa kalabaw ok," . "Iba ka rin noh, nagwawaldas ka ng pera... iba talaga ang mga mayayaman," . "Hindi ako mayaman ok, tsaka 'di rin ako nagwawaldas n...
