HILING: Kian Montenegro

Hiling-17

 Rebecca/Cynthia's pov 

        Nagising ako ng past 3am, pumunta ako s banyo para umihi. Bakit ang sakit, naiiyak na ako. Sakit umihi. Naligo ako para mabawasan ang pananakit ng katawan ko, naghilamos ako ng ilang beses, pinagmasdan ko ang itsura ko sa salamin...namumutla ako . Is this because of what happened to us or connected to my health?

Bumalik na ako sa kwarto, kinuha ko sa drawer ang isang gamot ko. Ang Asparaginase Erwinia Chrysanthemi.  Isa ito sa mga iniresetang gamot ni Dr. Tan sa akin. Lumabas ako sa kwarto at pumunta sa kusina, naghanap ako nang makakain.

 Nagulat ako nang may yumakap sa likod ko.

"Bakit nagising ka, nagugutom ka ba?" malambing nyang tanong.

"Oo, nagutom ako," ngiti ko sa kanya. Naalala ko ang ginawa namin kanina.

"Lika ka nga," pinakandong niya ako sa kanya, "Yan lang ba kakainin mo?"

"Gusto mo lutuan kita ng noodles para mainitan ang sikmura mo," masuyo nyang tanong sa akin.

"Hindi na, ok na 'tong apple sa akin, ikaw gusto mo kumain?" sabay lingon ko sa kanya.

"Ok lang ako, ikaw nang kumain..." hinalikan niya ako sa balikat.

Dahil sa halik nyang 'yun, ay may nabuhay sa kaloob looban ko.

"Lika na..." tumayo na ako.

Hinila ko na siya papuntang kwarto namin habang nangingiti. Pagpasok namin ay tuloy-tuloy na kaming nahiga. Sinimulan niya akong halikan sa leeg.

"Ok ka lang ba?" hinahalikan pa rin niya ako.

"Yeah... im ok.. ahhh," napapaungol ako sa ginagawa niya.

Hinalikan niya ako sa labi, buong puso ko naman itong tinutugon. Napasinghap ako nang dumapo ang kamay niya sa dibdib ko.

Im starting to get wet inside.

Bumaba na ang halik niya sa neck ko while he's gently squeezing my breast. I want more, my body's screaming.

"Kian..." anas ko.

He's now sucking my  nipple and I can't control myself,  napapaliyad ako. Alam kong ready na ako ulit but I suddenly open my eyes, huminto siya!

"Why?' 

Hinalikan niya ako sa noo, "Baka masaktan ka uli, saka na babe," niyakap niya lamang ako.

"Are you happy with me Kian?" tiningala ko siya.

"Hanggang kaylan  lang ba'to Cynthia?" tiningnan niya ako sa mga mata.

"Di ko alam Kian, what matters most, we're happy ok... please no more worries babe, pumapangit ka oh," biro ko sa  kanya.

"Ayaw kong matapos ang sandaling ito Cynthia, masaya na ako sa piling mo," niyakap pa niya ako nang mahigpit.

"And I don't too..." mahina kong bulong.

Nakatulog na yata siya, mabigat na kasi ang kanyang paghinga.

Gumalaw ako para makapantay sa mukha niya, hindi pa rin siya nagising. Pinagmamasdan ko siya. Im sorry kung masasaktan kita balang araw, hindi ko kagustuhan 'yun Kian. Namumula na ang mata ko, alam kong anytimeay  iiyak na ako.