CHROMIA SERIES

Larynx, The Somnium 7

Ang kanyang bubungan na nasa akin. Madiin, mapusok, maalab at nananabik.

Dumaloy ito patungo sa aking leeg at ramdam ko ang kanyang malamig na dagta na dala ng kanyang labi.

Hindi ko maiwasang mapapapikit, hindi ko maiwasang yakapin ang kanyang batok habang kami'y nasa kusina. Nakapatong ako sa lamesa habang siya ay naglalakabay sa akin.

Ang malikot niyang kamay na lumalapirot sa'kin mga maliit at malambot na holen at pumpisil sa'kin malambot na likuran na ilang beses na niyang napasok.

Kahit hindi ko gusto, kahit alam kong mali. Kahit alam kong hindi maari, gano'n na lamang ang pagkagusto ng aking puso. Gano'n na lamang ang pagsunod ng aking katawan. Ano ba ang naging mali? Ano ba talaga ang mali? Marami, sobrang dami subalit hindi ko makuha kung bakit pa kami nagpapatuloy. Hindi ko alam.

Hinalikan niya akong muli sa aking labi saka itinaas ang telang nagtatakip sa aking pang-itaas. Yakap ng aking ibabang likuran ang lamig ng lamesa ngunit hindi parin magpapagpigil ang init na lumalabas sa indibidwal na'ming katawan. Tiningnan niya ako sa Mata, mata na nagsasabing gusto niya ako. Isang pagtitig na nagsasabing ang lahat ng 'to ay nararapat. Ngunit bakit? Paano? Hindi ko alam kung ang mga pagtitig na 'yun ay sadyang totoo.

Naghuli ko na lamang ang aking sarili na nakatalikod sa kanya at nakapatong ang aking dalawang kamay sa lamesa bilang pang balanse.

Masakit. Masikip. Madiin. Masarap.

Hanggang kailan ba ako aalipinin ng aking pagnanasa? Hanggang kailan ba ako ikukulong ng aking isipan na siya ang taong Mahal ko? Kahit na ang sobrang daming rason na hindi siya ang Larynx na nanggaling sa aking Puso, kakaiba siya. Ibang-iba. Ngunit bakit ang aking Puso ay patuloy na nakayap sa isang Kumpol na salita? Hindi ko na maintindihan, wala na akong maintindihan sa nararamadaman ko. Subalit...

Nagugustuhan ko na ito.

Hanggang sa aking pagpikit habang nararamdaman ang kanyang paggiling papalapit sa'kin. Ang mga bitwin at buwan na animo'y isang liwanag mula sa aking madilim na pagpatay ng sulyap. Ang mga bitwin na siyang makinang na ginto, ang buwan na isang gasera sa madilim na kalangitan. Nakikita ko sila sa aking pagpikit. Nakikita ko sila na sumasayaw na animo'y isang ritmo kasabay ng paggiling ng nasa aking likuran.

Ang mga likidong nagmumula sa aking ulo patungo sa babang bahagi ng aking katawan. Ang kanyang walang saplot na kabuuan ang siyang yayakap sa'kin at hahalikan ako sa aking tenga, sa pisngi at patungo sa aking labi.

Muli kong pinunlakan ang isang bisita sa aking bibig. Isang bisita na kung saan nakipaglaro sa may-ari ng aking tahanan. Ibang sensasyon ang aking nararamdamn ng mas bumilis at dumiin ang kanyang paggiling.

Ang malilisyosong halinghing na humahagkan sa bawat sulok ng kusina. Ang lamesang naging saksi ng aking mga ungol, ang mga baso, pinggan at mga kutsara sa lababo ang magiging taga-anunsyo ng aming makamundong pagnanasa.

Kunting ulos pa, kunting ungol ko pa. Kunting kagat ng labi at pagbaon. Malapit na, malapit na ang pagwawakas ng panandaliang kasiyahan na siyang sisira ng relasyon na matagal ng iniingatan.

Pinatay ko ang ilaw ng gasera na siyang aking buwan sa pagkakapikit, ang mga bitwin na naging bato na kani-kanina'y ginto. Ang langit na lumiwanag kasabay ng pagbukas ng aking mga talukap.

Naroroon siya, nakatingin sa'min. Takip ng kanyang kamay ang kanyang labi.

Umiiyak.

~*~
"Ano bang ginawa ng Papa ko? Tsaka ano bang ginagawa na'tin dito? Gusto ko ng umuwi." Daing niya habang nilalakbay na'min ang masukal na gubat, hindi ko rin alam kung saan patungo.