I'm Not The Only One

Chapter 25

Alexander Liam

"A-andrea..." gulat kong sabi at napatayo ako sa inuupuan ko.

"W-water..." nang hihinang sabi niya.

I was in the state of shocked. Hindi ko alam ang gagawin ko. Sa sobrang pagka gulat ko tinitigan ko lang siya..

"Hmmm.." ungol niya.

"Ands.." sobrang nanghihina kong sambit at paiyak na ko. I can't believe it.

"Hmmm..." ungol pa din niya.

"Ate Andrea! Gising ka na?!" sa sobrang pagka gulat ko hindi ko namalayan na naka pasok na pala si Sofia ang aking kapatid.

"OMG!! I'm gonna call a doctor!" she said and she hurriedly ran outside.

"Andrea.." nanlalamig ang aking kamay ng hawakan ko ang kamay niya.

"You're awake.." and the tears run down on my face..

I am relieved dahil nagising na siya. I thought susuko na siya. Pero I am happy that she still fought.

Nanatili lang siyang tahimik pero kitang kita kong gumagalaw ang kmay niya at mulat na mulat ito. Maya maya pa, dumating na ang mga doctor at nurses pinalabas muna kami sandali to check on Andrea.

Kapag labas ko bigla kong na yakap si Mommy. I am happy, more than that. "M-ma." I said between my sob.

Gumanti ito ng yakap sakin at mas lalo pang hinigpitan. "She's okay now." ramdam na ramdam ko sa boses niya ang kampante at relieve.

"Xander." tawag sakin ni Mama Caitlyn.

Agad naman akong napalingon. At kumalas ng yakap kay Mommy. Tumakbo ito sakin at niyakap din ako.

"Gising na siya." ramdam ko ang kasiyahan sa boses ni Mama.

"Yes ma. Finally." I said.

Nag antay pa kami ng ilang oras pero hindi pa lumalabas ang doctor. Napagisipan ko munang umuwi at maligo. I decided to shaved my beard also and bibili na din ako ng flowers for my wife.

I will make it right this time. I swear.

After an hour again. Maayos na ko, pero bago ako dumiretso sa hospital pumunta muna ako sa flower shop

"Goodafternoon Sir." naka ngiting bati sakin ng empleyado pagka pasok ko sa flower shop.

"Goodafternoon din.." naka ngiting bati ko sakanya.

"How may I help you Sir?" magalang at mabait na tanong nito.

"Can you give me the most beautiful flower for my wife please." naka ngiting pakiusap ko sakanya.

Nag antay pa ko ng ilang minuto at binigay ito sakin ng maganda at maayos. Nagbayad ako at naka ngiting umalis ng flower shop. Masaya ako at magaan ang loob kong nagmamaneho papunta sa hospital.

Ng makarating ako sa hospital, naka ngiti pa rin ako. Eto na yung oras na hihingi ako ng tawad kay Andrea at aayusin ko lahat ng pagkaka maling nagawa ko.

Nalaman ko na nilipat na pala si Andrea sa isang room, so gising na talaga siya at okay na okay na talaga siya. Mas lalong lumaki ang ngiti ko sa labi ko.

Pero nawala ang mga ngiti ko ng hindi ako pinayagan pumasok sa kwarto ni Andrea dahil may bantay ito na apat na guards na naka itim.

"Asawa ako nung patient so I can come in whatever and anytime I want to." sabi ko na may halong diin at inis dahil kanina pa ko nag titimpi kasi ayaw nila akong papasukin sa loob