I'm Not The Only One

Chapter 30

Alexander Liam

Tinignan ko ang orasan ko sa kaliwang braso ko. Late na ko. I hurriedly run towards to the coffee shop magkikita kami nila Eugene. Nag aya kasi sila, since I was busy this past few years at sila din naman. Napagplanuhan namin na magkikita kaming lahat.

And yeah, it's been 3 freaking years without her. I'm still incomplete, I still feel lifeless and useless. I keep on thinking about her everyday, I keep on longing for her.. I wish I was able to hug her and kiss her.

Kamuntikan na ngang malugi ang hotel namin dahil sa kagaguhan ko eh. But yes I've risen up. Yung mga nawalang pondo at funds naibalik ko naman. Mas dumoble pa ang kita namin this year and last year.Imagine I am the most successful businessman in the business world and yet halos isang taon at kalahati akong hindi pumapasok at nagtratrabaho. Hinayaan akong lamunin ng depression ko at kalungkutan ko. Ganun kalakas ang impact sakin ni Andrea simula ng mawala siya.

Nawalan ako ng gana sa lahat ng bagay, minsan nga I tried to commit suicide pero hindi natuloy dahil nakita ako ni Sofie. In that very moment I wanted to end my life because without Andrea hindi ko na nga alam kung pano pa ko mabubuhay.

My whole world evolves to her. Siya ang buhay ko. Her memories are still hunting me wala atang araw na hindi ko naiimagine na nasa bahay siya at nagluluto tapos yayakapin ko siya sa likod at hahalikan ang leeg niya. Sniffed her sweet and loving scent.

Sa sobrang lungkot ko pati mga damit niya niyayakap ko at tinatabi ko tapos idadamit ko sa unan niya kasi hanggang ngayon andun pa rin yung amoy niya sa unan niya eh. Tapos yayakapin ko yun ng mahigpit bago ako makatulog. Ganun ang ginagawa ko araw araw. I overcome my depression. Pero kahit na masasabi kong okay na ko, kulang pa din ako eh. Kasi wala si Andrea.

Kaya nga kapag iniisip ko siya, binababad ko ang sarili ko sa trabaho ko na sa ganun naman hindi ko siya masyadong maisip. Kung ang iniisip niyo bakit hindi ko siya sinundan sa Paris the truth is sinundan ko siya doon. Hihingi ako ng tawad at gagawin ko lahat para lang bumalik siya sakin pero hindi ko nagawa kasi pinangunahan ako ng takot na baka hindi na niya ko kayang tanggapin at mahalin ulit pabalik natatakot ako na haharapin ko ulit yung bukas na wala na talaga siya. Kaya ang ginawa ko nagmamasid ako sakanya sa Paris. Kapag may fashion show siya sa iba't ibang bansa pinapanood ko siya pero hindi niya alam na andun ako.

Lahat ng schedules ko ipapacancel ko para lang makapunta sa fashion show niya. At masasabi ko na mas lalo siyang gumanda, mas lalo siyang naging hot at sexy. Una ayoko nga eh, ayoko talagang nagmomodel siya ng lingerie because gusto ko ako lang makakakita ng katawan niya nakakainis nga eh, kasi ang lalagkit ng mga tingin ng ibang artist at ibang business man sakanya. I wanted to punch them! Pero I refrained my self.

Lahat ng magazine na cover siya binibili ko, lahat ng pictures niya binibili ko. Kaya nga minsan dito sa billboard pag nakikita ko siyang naka lingerie gusto kong ipatanggal dahil naiinis ako! Gusto ko kasi ako lang!
I can say that na mas lalo siyang nagiging sikat simula kasi ng ikinasal kami she gave up her dreams para lang sakin, pero andun pa din yung pangalan niya sa showbiz mainit pa din at sikat pa din. Lalo na ngayon na bumalik na ulit siya.

Hay, I miss her so much...

"Hey!" someone snapped a finger in front of me. Kaya naman nabaling ang atensyon ko at nakita ko sila Luke at iba ko pang kaibigan na nasa coffee shop na at they were busy fishing out their phones so I didn't mind them.

Tumikhim ako. "Sorry dude kanina pa kayo?" tanong ko kay Redene dahil siya lang ata ang hindi busy sa phone niya. What's with them?

"Yes, you're spacing out kanina ka pa namin tinatawag." umupo si Redene sa tapat ko at kinuha na din ang phone niya maya maya pa nakatutok na din ito at hindi na makausap ng matino.