I'm Not The Only One

Chapter 44

Andrea Danae

Naramdaman ko na lang na may humahalik na sa balikat ko at niyakap ako ng mahigpit nito. I smiled. Sobrang namiss ko naman ito.

"Goodmorning hon." he said at halata mong sa boses niya na kakagising lang nito and I find it sexy.

Humarap ako sakanya, and I cupped his face at binigyan siya ng smack kiss sa lips. "Goodmorning din babe." I smiled sweetly.

Maya maya pa nakita ko nang gigilid nanaman ang luha niya. "Oh God. Hindi ba talaga to panaginip?"

I chuckled bago hinalikan ulit siya sa labi niya but this time mas mahaba at mas pinalalim niya iyon.

You know what? Waking up beside the one you truly loves and kissing kahit na may morning breathe kayo is the best feeling. Showing how you love each other, well I am going to give this guy a chance.

Tama na ang pride. Tama na ang pagiging pusong bato ko. Siguro nga tama naman talaga si Bob you can't run away forever. You have to face your fears and take all the risk. Siguro oras na para maging masaya na ulit ako, tama na siguro yung ilang taon kong pagpapahirap sa asawa ko. Alam ko naman na mahal ko pa naman siya at kahit kailan hindi naman nagbago yun. Binalot lang ako ng poot kaya matagal tagal ko din siya bago napatawad.

Tigilan lang namin ang isa't isa nang naghabol na kami ng hangin. Niyakap niya ulit ako ng mahigpit and he buried his head sa leeg ko.

"I miss your scent babe. I miss everything about you." he said. "I miss making love to you." he added.

We're naked under the sheet at ramdam na ramdam ko ang init ng katawan namin kahit na naka aircon naman kami. Maya maya pa ramdam ko na, na pumaibabaw siya sakin.

Natawa naman ako. Ang bilis talaga nitong mokong na to eh. "Xander. Umalis ka nga dyan. Mag aalmusal na tayo." namula ako dahil naramdaman kong tumutusok yung ano niya sa akin. Parang gustong gusto ng pumasok. He is so hard down there at ramdam na ramdam ko iyon.

He groan. "Urgh. Babe. Can I had you as my breakfast instead?"

"Hind p-pwede." I moan. Dahil pinaglalaruan na niya ako gamit ang kamay niya. "Hindi ka ba... na..napagod kagabi?" I bit my lips at mariin na pumikit dahil nilalabas masok na niya yung daliri niya sa loob ko.

"Nope. Actually bitin na bitin ako kagabi." sabi niya at binigyan ako ng smack sa labi ko. And he continue to massage my core.

"For pete's sake Xander. We had 12 rounds." sagot ko habang naka pikit.

"Bitin pa din yun baby.. kulang la yung dalawang taon sa 12 rounds." he huskily said.

We laughed. "Promise. We have quickie after this. Iba na kakain natin pagkain na talaga." sabi niya at hinalikan ako ng puno ng pagmamahal.

So ayun yung quickie niya naka 8 rounds kami. Grabe tong si Xander eh hayok na hayok sakin. Well ako din naman. Who can't blame us right? We just miss each other

Nasa kitchen ako nagluluto ng breakfast namin, ng may pumulupot na kamay sa bewang ko. I miss his back hugs.

Maya maya pa he is licking my earlobe. "X-xander.. wag kang malandi." saway ko sakanya.

Pero bumaba ang halik niya sa leeg ko. Hindi tuloy ako makapag luto ng kakainin namin dahil nabitawan ko na yung sandok.

"Mamatay tayo sa gutom dahil dyan sa kalandian mo." sabi ko sakanya at umirap.

Jusko. Pagod na pagod na ko. Gutom na gutom na rin ako at away pang manahimik nitong ni Xander.

He chuckled at tumigil naman siya pero hindi pa rin siya kumakalas sa pagkaka yakap sakin. Nang matapos akong magluto nilagay ko na ito sa lamesa at tahimik lang kaming kumakain.

"Hon?" basag niya sa katahimikan.

"Hmm?" tumingin ako sakanya at habang sumusubo.

"You're the best cook ever. Namiss ko tong mga luto mo. Ilang taon din akong puro pagkain ng mga resto lang ang kinakain ko." the happiness is visible to his eyes.

"From now on. I'll be the one who will cook for you, again." I said at binigyan siya ng light kiss sa labi.

Ngumiti naman siya ng buong buo. "You're really giving me a chance?" his voice is half broke. Nakita ko na nang gigilid naman ang luha niya.

"Yes." I said.

"I promise. I won't ever hurt you again." tuluyan na siyang umiyak.

Lumapit ako sakanya at umupo sa kandungan niya. I cupped his face at pinunasan ang luha niya. Binigyan ko ulit siya ng isang matamis na halik.

"Yes or I will break your bones hanggang sa hindi ka na makalakad."

"Brutal mo naman babe. But promise hindi ko na ulit gagawin yun." he said seriously.

"Dapat lang. Or else you won't ever see me again." pananakot ko sakanya.

"Promise. I love you."

"I love you too."

"Forever and always?" he asked.

"Forever and always." sagot ko.