I'm Not The Only One

Chapter 40

Andrea Danae

"Tsktsk." iling iling si Bob.

Napakunot naman ang noo ko. At nagtatakang tumingin sakanya. "Ha?" naguguluhan kong tanong.

I was fishing out through my phone kasi when Bob just appeared sa harapan ko at umiiling iling pa.

Ngumuso siya habang naka pamewang kaya naman ako napatingin ako sa direksyon kung san papunta ang tinuturo niya.

At pagka lingon ko, nakita ko si Alexander na mahimbing na natutulog sa maliit na bench dito sa may beach. Pagka lapag kasi na pag lapag namin dito sa El Nido, hindi na ko nagpahinga at nagsimula na ang photoshoot.

Si Alexander pa nga ang nagbitbit lahat ng gamit na dala ko at sa pagkaka alam ko wala pa itong tulog at kain simula kaninang umaga. Well, wala akong pake dahil choice naman niyang sumama at mahirapan. I did not insist, but he insisted.

Bumalik ako sa pag titingin ng phone ko dahil nga wala akong pake sa tinututo ni Bob. I don't care kung lamigin siya o mangalay siya. Like what I said it's his choice not mine.

"Hindi ka ba naawa sa asawa mo Andrea?" seryosong tanong ni Bob sakin.

I just nodded as an answer dahil alam niyang ayaw na ayaw kong pinag uuasapan ito dahil naiirita lang kapag naalala ko kung gaano ako katanga sa asawa ko noon.

"Kawawa naman si fafa. Naka higa dun sa bench na maliit, for sure malamig at malamok at mangangalay yun dun." maarteng sambit ni Bob.

"Pwede ba Bob..." sita ko sakanya.

"Hindi naman siguro masamang magpatawad ano?" sabi ni Bob at umirap sakin.

I sighed. "Hindi naman kasi ganun kadali yun Bob." sagot ko.

"Madali lang.. let go of the past focus on the present." sabi nito.

"I really don't know how to.. Bob." pag amin ko

"You know how to Andrea. Alam o kung bakit? Kasi pinangungunahan ka ng takot at poot." sagot nito

"Siguro naman Andrea, it's time to move on. Pinag sisihan na nung tao sobra. Nakikita ko yung lungkot at sakit sa mga mata niya Andrea." dagdag pa nito.

"Pero sobrang sakit kasi Bobby eh.." pumiyok kong pagkakasabi.

"But look?" tinuro niya si Xander. "He is enduring the pain Andrea.. I saw how he begged. I saw how he cried. I saw all of his efforts Andrea.. hindi pa sapat? Hindi pa rin ba natutunaw yung galit mo?"

I am speechless.

"We witnessed kung gano ka miserable ang buhay niya simula nung nacoma ka. Hindi din maganda yung pinag daanan niya bago ulit makumbinsi ang mga magulang mo pati na rin ang mga kapatid mo.. Especially us. Kaibigan mo kami we watched you suffered but please don't makebl it hard for the both of you. Mahal mo pa naman eh.. nakikita ko yun Andrea." dagdag pa niya.

"Cut the chains that has been holding you. Let go and move on because that is the best way to do. Forgive him Andrea..." patuloy niya.

"I don't k-now." humihikbi kong sabi.

"Dahil tao lang din yan napapagod, nasasaktan at may hangganan Andrea.." sabi ni Bob at tuluyan ng umalis sa tabi ko.

**
Pag tapos ng gabing pag uusap namin ni Bobby ay panay na din ang iwas ko kay Xander. Pangalawang araw na namin rito sa El Nido at bukas aalis na din kami. We are having lunch kasama ang mga staffs, camera man, producer and directors para dun sa irerelease na magazine ko next month iissue

Pero nag iwan ng bakantang upuan si Bob para kay Alexander at sakin pa ito naka tabi. I sighed. I have been ignoring him this morning and yet andito na siya katabi ko. He is wearing his laglag panty smile and naka sando lang ito ng itim at kitang kita ang malulusog na muscles nito sa braso and then he is wearing a floral khaki shorts.

"Goodmorning guys!" bati niya sa mga staffs. Ramdam na ramdam ko sa boses niya na masaya siya. Pero ako nanatiling tahimik na kumakain at bahagyang umiinom ng buko juice.

"Sorry medyo nahuli lang ng baba." at maya maya tumabi na ito sakin.

Yung puso ko parang lalabas na sa rib cage ko dahil sa sobrang bilis nitong tumibok and yes. I don't know why I am being like this! I hate this!

"Syempre di ko makaka limutan batiin ng goodmorning ang mahal kong asawa!" masiglang sabi niya at pag tingin ko sakanya.

He looked at me like the way he used to look at me nung panahon na mahal na mahal ko pa siya. He looked at me as if I was the most beautiful girl he have ever seen. He looked at me with full of love and longing. I stare at him.

"Goodmorning babe!" he said and gave me a sweet morning kiss in the lips.

At ramdam na ramdam ko ang tibok ng puso ko at narinig ko naman nagsitilian yung mga staffs at iba pa namin kasama.

He hold my right hand. "Gusto mo po kumain?" tanong niya, pero I just shrugged my shoulders as an answer.

He put his other hand sa likod ko at marahas na hinahaplos ito. Habang nakikipag kwentuhan sa mga staffs at director pero ako I remain silent dahil, hindi maganda ang pakiramdam ko.

Please ayoko ng mahulog pa ulit sa patibong nito. I silently said.

"Babe ahhhh.." sabi ni Xander at may gustong isubo sakin na ice cream, naka abang na ang kutsara sa tapat ng bibig ko.

Kaya naman no choice ako kaya sinubo ko ito.

Maya maya pa nagulat ako ng bigla niyang hilain ang ulo ko papunta sakanya at bigla niyang sinuggaban ang labi ko at dahan dahan dinilian ito.

He smiled sweetly. "Sweet."

"I love you so much.." he whispered

At hinalikan ulit ako ng madamdamin sa harapan ng madaming tao. Kaya wala akong magawa kung di ang...

Sumunggab din sa labi niyang malalambot.