Destroying A Fairytale

Chapter 11

Chapter 11

Kapalit

-Shanela-

Marahan kong iminulat ang mata ko. Pagod na pagod pa rin ako. I can feel nothing but too much pain. Sobrang bigat ng pakiramdam ko sa mga sandaling ito. Huminga ako ng malalim. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko para mawala ang sakit na nadarama ko... yung matinding pananakit ng bawat parte ng katawan ko at ang matinding sakit ng aking damdamin.

I suddenly remember what happened last night. Nanlamig ako.

Napapikit na lang ako. I can even exactly imagine what he did to me the whole night.

I feel so broken right now. I was ruined and violated by a devil monster. And now I'm sure I can never be whole again. Ang bawat hibla ng sakit na nararamdaman ko ang patunay na sinira niya ako. Kinuha niya ang masayang buhay na pinapangarap ko. Parang ayoko ng mabuhay. Kung bakit nagising pa ako. Sana namatay na lang ako.

Marahan kong ginalaw ang kamay ko at napagtanto ko na hindi na ito nakatali. Nakita ko yung mga pasa sa kamay ko kaya hindi ko maiwasang hindi makaramdam ng awa sa aking sarili. Last night was really my worst nightmare. Vince didn't just do it once, hindi ko alam kung ilang beses niyang ginawa sa akin iyon hanggang sa magsawa siya. Hanggang sa pagsawaan niya ako. And remembering how hard he was while doing it, lalo lang akong nakaramdam ng takot sa kanya. Naghalo na ang matinding galit at takot na nararamdaman ko. Hindi ko na maintindihan.

Sinubukan kong gumalaw pero napangiwi na lang ako ng maramdaman ko kung gaano katindi ang sakit ng katawan ko. Lalo na doon sa pagitan ng mga hita ko. I can't even move because the pain will be doubled if I do that. I tried to move again... pinagdikit ko ang paa ko. Mariin akong napapikit ng makaramdam ulit ako ng matinding sakit.

"Ang sama niya." I mummbled.

Tinignan ko ang sarili ko at nakita na nakasuot na ako ng puting button down shirt. Sigurado ako na ito 'yung suot ng lapastangan na 'yun kagabi. Inangat ko ang comforter sa buong katawan ko at hindi muna gumalaw. Nanunuot ang matinding lamig sa kwarto niya. Marahan kong hinatak yung isang unang malapit sa akin at niyakap iyon.

Bumigat lang ang pakiramdam ko at namumuo na rin ang luha ko dahil sa nangyari. Wala na. Sira na lahat. He totally ruined everything. Hinayaan kong tumulo ang luha ko habang patuloy ako sa paglabas ng sama ng loob ko. I was raped. Gusto kong pagbayarin siya sa ginawa niya sa akin pero anong laban ko sa kanya?

This was his punishment to me. And this hurts me so much. Kinuha niya ang isang bagay na hindi para sa kanya. Ang tagal kong iningatan ang sarili ko pero sa isang iglap ay nasira niya na ang lahat.

Unti-unti akong bumangon at ininda ang sakit na nararamdaman ko. Napakapit ako sa maliit na mesa sa gilid ng kama at sinubukang tumayo. Muli akong napangiwi habang dahan-dahang humakbang papunta sa pintuan.

"Ang sakit talaga..."

Bigla akong nakaramdam ng matinding takot ng marinig kong bumukas yung pinto. Napatingin ako doon at halos lumabas yung puso ko sa katawan ko ng makita ko ang demonyong lalaking iyon. Bigla akong napaatras pero napangiwi na lang ako ng muli na namang sumakit ang katawan ko.

Natatakot ako sa kanya.

He's expression was so dark and scary while looking at me. Napa-iwas ako ng tingin sa kanya ng humakbang siya palapit sa akin. Gusto kong lumayo sa kanya! Sinulyapan ko siya at nakita ko na nilapag niya yung tray na dala niya sa table na malapit sa kanya.

"Gising ka na pala." he broke the silence.

Muli siyang naglakad palapit sa akin kaya bigla akong napaatras pero muli lang akong napangiwi ng maramdaman ko na naman ang matinding kirot sa pagitan ng mga hita ko. Para akong maiiyak. Napayuko ako. Nanginig ang mga binti ko sa panghihina.