Destroying A Fairytale

Chapter 28

Chapter 28

I'm Sorry

-Shanela-

I shook my head. My heart couldn't take everything he said. My mind is on the middle of believing him and not. My tears are unstoppable to the point that I can't see him clearly. I almost beg him to take back everything that he said... to tell me that he's just lying.

He looked angry, sad and frustrated at the same time. Hinahabol niya pa ang kanyang hininga dahil sa ginawa niyang pagsigaw kanina.

Marahan akong lumapit sa kanya at hinawakan ang magkabilang longsleeves ng damit niya. Tumingala ako para magtapat ang tingin naming dalawa.

"Shanela..."

I shook my head. "Parang awa mo na... bawiin mo lahat ng sinabi mo. Hindi 'yun totoo di ba? Denver and Emily will not do that to me. Nagsisinungaling ka lang... malapit sila sa aking dalawa, eh. Hindi nila 'yun magagawa... please take it back. Tell me that you're just lying..." I sobbed.

"Shanela, that's the truth." aniya habang mataman siyang nakatingin sa akin. I'm not sure if it's just because he pity me or there's something else. "Wala ka sana sa akin ngayon kung hindi totoo ang mga sinabi ko..." mas kalmado na ang boses niya.

"Hindi nila magagawa sa akin 'yun..." nag-iwas ako ng tingin.

I don't want to believe him!

Hinawakan niya ako sa magkabilang balikat at pilit na hinarap sa kanya.

"Shanela, I want to take this slowly... pero kung heto na ang oras para sabihin sa'yo then fine I'll tell you everything. Makinig ka sa akin, Shanela," he gently said as he took a deep breath.

Sinalubong ko ang mga mata niya. He's almost pleading for me to listen to him. Gusto kong makinig sa kanya, sa side niya but my heart felt so hard that it doesn't want to take his story. Ate Eula told me that there's a deep reason why I'm here. Na kahit galit sa akin si Vince ay dapat na manatili ako sa kanya, because I should be with him in the first place. At 'yun ang hindi ko maintindihan.

Heto na ba 'yun? Dahil alam din ni Ate Eula na may relasyon si Denver at Emily?

"Bata palang ako gusto ko na si Emily. She's my friend! Denver was the closest person to me that time. When my father forcefully take me from my family, wala na akong magawa but to just go with him. Wala na akong panahon para hanapin si Emily para magpaalam. Nilapitan ko si Denver, sinabi ko sa kanya na aalis ako na sabihin kay Emily na aalis ako pero I will make sure that I'll be back and look for her again. It was so silly to say that at the age of eight but that's the only promise that I can give. Sinabi ko kay Denver na siya na muna ang bahala sa kanya... na manatili siya sa tabi niya habang wala ako... na sa oras na bumalik ako ay si Denver agad ang hahanapin ko."

I didn't know that Denver had that kind of pact with Vince. Kung totoo man ang lahat ng sinasabi sa akin ni Vince then that means that they're keeping this as a secret. At hindi ko pa rin kayang paniwalaan iyon. I feel like there's something wrong with all of these.

I shook my head. I just couldn't believe him. Imposible!

"That means dapat magkakilala na si Denver at Emily bago ko pa sila nakilala?" I looked at him confusely. His eyebrows furrowed at my statement. Marahas kong hinawi ang mga kamay niya sa aking balikat. "You're lying!" singhal ko at umatras ng ilang hakbang palayo sa kanya.

Bahagyang napaawang ang bibig niya sa sinabi ko.

"Bata palang ako kaibigan ko na si Emily, bago pa namin nakilala si Denver magkasama na kami kaya alam ko ang halos lahat ng tungkol sa kanya. Dahil sa akin kaya nakilala ni Emily si Denver... hindi talaga nila kilala ang isa't isa." mahinang pagdadahilan ko.