Destroying A Fairytale

Chapter 27

Chapter 27

Truth

-Shanela-

"Buy the cheaper one..." 

Kunot-noong bumaling sa akin si Vince habang tinitignan ang mga gulay na nasa harap namin ngayon. Lumapit ako sa kanya at kinuha ang isang balot ng carrots na may mas murang halaga compare doon sa hawak niya.

"It's just the same!" giit ni Vince.

"You can choose the cheaper one para maka-menus ka!" giit ko naman.

Tinitigan niya ako. He looks like he wants to rebut at my statement but he sighed then put back the carrots on the rack. Ngumiti ako at inilagay sa cart ang carrots na hawak ko. Umiling na lamang siya at nagsimulang itulak ang cart.

"You should eat more vegatables you know..." aniya ng napansin niya na nandoon ang tingin ko sa mga candies and chocolates section.

Nilingon ko siya at sinimangutan. "May hinahanap ako..." I rolled my eyes.

"Ano 'yun? Are you craving for something again?"

"Hindi naman," I simply said then turned to one of the racks there.

Iginala ko ang tingin ko sa paligid. I'm looking for that candy. Gummy Bears. Nakakunot lang ang noo ni Vince habang tinitignan akong nagtititingin sa mga candies na nandoon.

"Ano ba 'yang hinahanap mo?" tanong niya.

"Gummy bears!"

Nilingon ko siya at nakitang bahagya siyang natigilan. Napalabi ako at ibinalik na lang muli ang atensyon sa paghahanap. Yumuko ako at inisa-isa ang mga balot ng nga candy na nandoon pero nabigo akong makita ang hinahanap.

"O heto na..."

I stopped as I directed my attention to a pack of gummy bears in front of me. Sandali ko itong tinignan bago nag-angat ng tingin kay Vince. His eyes were gently eyeing me. My heart felt a very familiar feeling. It's like a deja vu. Tumayo ako ng maayos at ngumiti. Malugod kong tinanggap 'yung pack ng gummy bears na hawak niya.

"Saan mo nakita?" tanong ko.

"Nandyan lang," tipid na sagot niya. "Nasa harapan mo lang 'yan, hindi mo lang siguro napansin."

"Ahh. Salamat..."

"Are you craving for that?" kumunot ang noo niya.

Mabilis naman akong umiling at inilagay 'yung balot ng gummy bears sa cart.

"Hindi, gusto ko lang bumili..." bahagya akong ngumiti.

Nagsimula na ulit kaming maglibot sa mall. Pareho kaming tahimik, kung hindi lang sa mga ingay na nasa paligid ay nabalot na kami ng nakakabinging katahimikan. I looked at him and my eyes slightly grew when I realized that he's looking at me. I immediately looked away.

"Mahilig ka sa gummy bears?" he broke the silence.

Muli ko siyang nilingon. He looked indifferent but I can sense that there's something behind his question. He seems to be very interested but he tried to sound as if he's not. Hindi ko naman maintindihan kung bakit ganoon.

"Hmm... oo..." I answered. Ibinalik ko ang tingin ko sa daan. "Bata palang ako gusto ko na 'to, someone introduced that candy to me that's why this is special to me. Ginagamit ko rin 'tong prize sa mga estudyante ko sa t'wing nagpapa-activity ako o di kaya kapag nagpapa-recitation ako." I smiled while reminiscing those times.

Gummy introduced this to me. The reason why I called him Gummy. And everytime I will see this particular candy, I will always be reminded of my memories with him. Na kahit sa maikling panahon na nagkasama kami ay naging malaki ang parte niya sa buhay ko.