Chapter 14
ATOM POV
Pagkatapos akong hilain ng baliw na babaeng to. Iwanan ba naman ako dito sa loob ng bahay nila magisa? Nakng! San naba un nagpunta? Nilibot ko ung paningin ko sa bahay nila.. maganda, malaki, mayaman tong babaeng to. Naglakad ako papunta sa cabinet kong saan nakapatong ung picture nya.. from 1 years old to 20 years old sya. Makikita mo ung sequencing ng picture, di bale 20 na maliliit ng picture frame ang nakapatong sa cabinet.
Isa-isa kong kinilatis ung picture nya, mula nung 1 years old.. 2..3..4..5..6..7..8..9..10..11..12..13..14..15.. napatigil ako bigla nung nakita ko ung picture nya nung nag 16 years old sya.. maganda talaga syang babae. Pero, di na sya nakangiti sa picture.. Sunod kong tinignan ung picture nya nung 17 sya tapos 18..19.. at ang pinakahuli, nung 20 sya.. kaka-20 palang pala nya..
Mula nung 16 sya hanggang 20 iba na ung itsura nya sa picture, paganda ng paganda pero kapag tinitigan mo ung mukha nya kakaiba,
May bakas ng lungkot. Kinuha ko ung picture nya nung 15 sya, un ung huling litrato na nakangiti si kei, kinuha ko ung picture tapos inilagay sa bulsa ko.
Nagnanakaw ba ako?
Shet lang! asan na ba kasi ung babaeng yon?
Kinuha ko ung cellphone ko tapos di-niall ko ung number nya.
“OH????” sigaw nya sakin sa kabilang linya, agas ko naming inilayo ung tenga ko sa cellphoe babaeng to talga!
“asan kaba?” tanung ko sa kanya, baka kasi nakalimutan nya na.. its been Fvcking 2 hours na akong naghihintay dito sa bahay nila.
“bakit mo tinatanung, tatay ba kita?” sagot nya sakin
Sheeeet.
This girl, she’s getting into my nerves!
“iniwan mo ko ditto sa bahay nyo! Wala pang tao baka sabihin magnanakaw ako. Bumalik kana dito or else, aalis na ako..” sabi ko sa kanya..
“May bibilhin lang ako bye na!” sabi nya then she hung up..
Sheeeet.. Fvcking bullshit.
Tinignan ko ung relos ko.
Okey then, ill wait for 30 minutes..
Umupo ulit ako sa sofa..
10 minutes..
20 minutes..
30 minutes..
1 hour..
