LOYAL HEARTS #3: WHILE ON THE OTHER SIDE

THIRTY TWO

Nasa panghuling lapat na ako ng aking lipstick nang pinasabugan ako ng busina galing sa labas. Sina Tori na siguro iyan. Sa isang birthday party sa resort daw kami ngayon.

Hindi na ako iniipit tungkol sa pag-uusap namin ni Gwyneth kanina. Hindi siya priority sa mga concerns ko. At mas lalong mababaon ang mga pangyayari nitong nakaraan sa mga inuman mamaya!

Inadjust ko ang aking shorts saka tinago ang strap ng itim kong bra sa strap ng spaghetti top ko. Kahit hindi ito umabot ng one hundred pesos ay buhay na buhay pa rin hanggang ngayon. Minsan ko lang kasing sinusuot.

"Dabeeeng!" kanta ni Tori mula sa labas.

Sinuot ko na ang maliit kong bag at lumabas na nang kwarto. Hindi pa ako nakaabot sa pinto ay bumukas na ito't pumasok si Tori. Ipinagtaka ko ang pagiging taranta niya.

"Wait lang! Saan iyong cr?" Sapo niya ang kanyang puson at namimilipit ang mukha.

Buhaghag ang medyo kulot niyang buhok at namamaga ang mga labi. Pinigilan kong ngumiti sa napagtanto.

Tumuro ako sa aking kwarto. Sira kasi ang cr na nasa may kusina. Dali siyang tumakbo roon at kahit anong pinagsasabi na hindi ko maintindihan. Gumagawa pa siya ng umiihi na tunog.

Sa labas ko na siya hinintay. Mula rito natatanaw ko ang nakaparadang Hi-lux ni Nolan. Tumango ako nang bumusina siya. Balita ko ay nakapag-aplay na siya sa isang kompanya kung saan siya nagde-design ng logo.

Hindi ko iyon ikinainggit. I'm happy they've found a job. Ang sa akin lang, nasasabi ko na... mabuti pa sila, alam na nila ang gusto nilang gawin after graduation. Ako, kuntento muna sa tattoo parlor.

Ewan ko kung bakit hindi ko iyon maiwan-iwan kahit hindi naman ako ang may-ari. Siguro dahil sa comfort na dala nito. Walang pressure.

I don't even mind the salary. Basta gusto ko ang trabaho ko, kahit kakarampot lang ang sweldo ay okay na. Ngunit sa praktikal na buhay ngayon, maraming kumukuha ng trabahong hindi nila gusto basta malaki lang ang kinikita.

Lumabas na si Tori na halata ang maginhawang pakiramdam. Ni-lock ko na ang pinto.

Hinila niya ang dulo ng spaghetti top ko at in-insert sa aking shorts. Humarap ako at hinayaan siya sa ginagawa. Inangat niya ang shorts ko hanggang baywang.

"This should be like this, Dabeng. Show your curves! Your body's a slender coca-cola bottle wonderland!" aniya. Ngumisi lamang ako sa kabaliwan niya.

Tinungo na namin ang sasakyan ni Nolan nang matapos niya akong sermonan tungkol sa mga fashion ideas. Dapat daw naka boots ako, mas bagay sa outfit. Beach ang pupuntahan namin, magbu-boots ako?

"The house is not bad, kahit kaunti lang ang mga gamit. You won't need a lot of furnitures naman," pahayag niya nang mapunta ang usapan sa aking inuupahan.

"Basta may bubong, ayos na," sabi ko na ikinatawa niya.

Bigla niya akong niyakap patagilid at inakbayan."Aww...I missed you, Dabeng. Na-miss ko na rin magpunta sa school kahit hindi naman ako masyadong nag-aaral nun."

"Mag-aral ka nalang ulit!"

Nagtawanan kami. Pumasok na kami sa kotse at bumiyahe na.

Walang tahimik na moment sa buong magdamag na biyahe. Kinuwento ni Nolan ang mga nagagawa niya sa working place. Si Tori ay hindi pa rin nakahanap ng trabaho, may nakahanda na rin namang posisiyon sa kanya sa kompanya nila sa Amerika. Mahilig siya sa make-up, kaya I'm sure magiging successful siya.

"Dalhin kita roon, Vin! Gawin kitang model ng make-up brand namin!" masiglang wika niya. Tumalon talon pa sa kanyang upuan.

"Ako, babe, hindi mo ako dadalhin? Pwede rin naman ako maging model, a?" tanong ni Nolan.