E.D.R.E.

-12-

Eser'den...

Bugün hava ne kadar güzel. Güneş tam yüzüme vuruyor. Annemin sesiyle kalktım. "Nisan hadi kızım."

"Tamam anne, biz tatilde değil miyiz?"

Acaba bugünkü olay ne? Cidden olacakları kestiremiyorum. Saçımı kaşıyarak merdivenlerden inerken abimin odasının önünde durdum. Yine kavga ediyorlar. Allahım bu sefer ne oldu acaba? Şiş gözlerimi ovduktan sonra kapıyı açıp içeri girdim. "Bu sefer ne oldu millet?"

Yaprak lafa atladı. "Abin dün gece temas yok diye söz verdi ama bu sabah resmen üstüme yığılmıştı pis sapık."

Abim Yaprak'ı arkasına çekip her zaman ki "Ben masumum Eser." bakışlarını atarak konuşmaya başladı. "Dün bana sarılan oydu. Şimdi gelip bana sapık diyor. Kim haklı burada?"

"Ben haklıyım abi. Hadi ben kahvaltıya-" derken ağabeyim sözümü kesti. "Hiçbir yere gidemezsin, cevap ver kim haklı Eser?"

"Of siz manyak mısınız ya? Kim haklıysa haklı yeter be. Sabah sabah sinirimi attırmayın benim!!" Yaprak kısık bir sesle konuşurken, abim şaşırtıcı bir sakinlikle üstünü değiştirmeye başladı. "Tamam Eser haklısın biz özür dileriz, değil mi Rüzgar?"

"Ha... evet evet."

"Tamam aşağı yemeğe geç kalmayın." Bunlara kızmazsan olmuyor arkadaş. Hep böyleler hep. Merdivenden inerken dengemi kaybettim ve neredeyse düşüyordum ama birisi beni tuttu. Kim olduğuna baktığımda dilim tutuldu. Bu Eymen'di. Burada ne işi var onun?

Tam o sırada annem seslendi. "Nisan niye merdivenlere boş boş bakıyorsun? Hadi kahvaltıya."

Ne, nasıl ya? Ben düşmedim mi?Eymen nerede yahu? Yok artık hayal miydi yoksa? Beni bir günde bu kadar etkilemesi imkansız. Ah kafama vura vura aşağı indim ve mutfaktaki masaya oturdum. Annemler salondaki büyük masada, biz gençler mutfakta yemek yiyorduk. Ayrımcılığın bu kadarı!

Yaprak gülerek, abim somurtarak geldiğinde yemeğe başlamıştım bile. "Eser bugün bir yere gitmek yok tamam mı?"

"Neden ki?"

"Rüzgar ile bugünü genç gecesi ilan ettik. Sadece gençler olacak." Sadece gençler mi? Eymen gelecek mi yani?

"Hım tamam."

♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔

Rüzgar'dan...

Bu Yaprak kadar cazgır kız görmedim ben ya. Ne olmuş biraz elimi ve ayağımı ona doladıysam? Belli ki onu yastık sanmışım, ne var bunda?Üstümü giyinip yüzüğü taktım. Takmazsam iyi şeyler olmaz! Geçen hafta aldığım küpeyi takarken Yaprak araya girdi. "Bence takma!"

"Ne?"

"Küpe diyorum diğer her şey gibi sana yakışmıyor."

"Hah... sana soran oldu mu?"

"Sadece kız önerisi ahbap. Sonra gelip ağlama!" Sinir sinir sinir bunları duyduktan sonra nasıl takayım ki?Maşallah etmediği hakaret kalmadı. Küpeyi kutusuna koyarak yemeğe indim. Ah en kolay kısım annemleri ikna etmek. Kahvaltı son derece sessiz geçtikten sonra salona girdim. Elimdeki bardağa kaşığı vurunca herkes bana döndü.

"Sevgili annelerim ve babalarım. Bugünü genç gecesi ilan ettiğimiz için sizin bu gece herhangi bir nedenden dolayı dışarı gitmeniz gerek. Anne anladınız hani."

Annem ve Aslı anne birbirine öyle bir baktı ki. O bakışı daha önce hiç görmedim. Gözlerinde zafer ve gurur vardı. Hemen lafa atladı annem. "Tabi oğlum zaten misafirliğe gidecektik değil mi Doruk?"