E.D.R.E.

-16-

Eser'den...

Bu seste ne? Ah bir susun be! Burada uyumaya çalışıyorum. Hani yaz mevsiminde geç kalkılır falan. Bizde nerede?

Yataktan uyuşuk bir şekilde kalktım. Küçük banyoma girip dağınık saçlarıma ve şiş gözlerime baktım. Ah tipe bak! Saçımı kaşıyarak yatağımın yanındaki koltuğa kendimi attım. Atmaz olaydım! Hemen geri kalktım. "Hey hey senin burada ne işin var?"

"Biliyorsun sevgilim Eylül teyze." dedi Eymen.

"Ah anne ya. Keşke haber verseydin."

"Niye şu şiş gözlerini ve süpürge gibi saçlarını görmemem için mi?"

Eymen'e hafif yumruk atıp odadan çıktım. Abim ve Yaprak yine... kavga. "Hadi ama ver şunu."

"Hayır."

"Tamam konuşmadan içeceğim."

Yaprak ağabeyime çorba içiriyordu. Ama benim ağabeyim insan mı? Hayır. Çorbayı püskürttü, hem de Yaprak'ın üstüne. "Rüzgar!"

"Özür dilerim ama cidden bu çorbayı kim yaptı?" dedi yüzü sirke satarken. "Ben."

"Tebrikler hamam suyu gibi. Tat namına bir şey yok."

"Ah delirtme beni, delirtme."

Yaprak tepsiyi sinirle masaya koydu. Bana "Abine bir şey de Eser!" bakışı  atarak yukarı çıktı. Ah, bunlar ne zaman kavgasız bir gün geçirecek ya?Tam o sırada yukarıdan Eymen indi. Yanımda durdu. Üstü çıplaktı. Bir dakika çıplak. Oğlum üstü çıplak!!

"Hayrola Eymen?"

"Unuttun mu sevgilim, plaja gidecektik."

"Ah evet ama ben açım."

"Dışarıdan yeriz."

"Tamam bekle giyinip geliyorum." Hemen yukarı koştum. Eymen ile ben. Yalnız. Ah günüm harika başladı. Hangi bikiniyi giysem acaba? En sonunda kırmızı askısız bikinimi giydim. Üstüme tül elbisemi geçirdim. Hazırım.

Aşağı indiğimde Eymen ile Rüzgar el eleydi. Eymen fısıldadı. "Böyle bakman gerek abi."

"Aferin oğlum sen çok iyisin bu işte."

"Tabi bizim de kendi çapımızda bir ünümüz var yani." Hafifçe öksürdüm. Eymen yerinden kalktı ve elini omzuma attı. Ağabeyime döndü. "Biz gidiyoruz. Yaprak ile kavga etmemeye çalış."

"Tabi tabi. Biz kim, kavga kim(!)."

Ah eli omzumda. Benim omzumda, Eymen'in eli. Pekala. Derin bir nefes almaya hazırlanırken Eymen kolunu çekti. Bu kadar çabuk mu? Şaşkınlıkla ona bakınca konuştu. "Ağabeyin olduğu için öyle yaptım. Rüzgar etraftayken sevgili gibi davranmalıyız Eser."

"Ah evet." Tabi ya. Sahte sevgili şeyi. Nasıl unuttum? Çok kapıldım çok. O zaman plaja gitmeyecek miyiz şimdi?

"O zaman plaj-"

"Gidelim. Canım sıkılıyor. Sen beni eğlendirirsin." Hah eğlendirme mi? Nasıl ya bu dalga mı geçiyor yoksa küçümsüyor mu? Tam bir pisliksin Eymen. "Evet pisliğim."

Ne? O nereden duydu? "Ben duyarım. Kafanın içinde kulağım var benim."

Yanaklarımı sıktırdım. Kendine gel Eser. Yoksa ben... "Hey dışımdan mı düşündüm?"

"Evet. İnsanın kendini bilmesi çok güzel."

"Bu özelliğim annemden geçmiş bana."

"Hiç şaşırmadım. Defolu genler sana, muhteşem genler Rüzgar'a geçmiş."