Bu bir şaka. Evet, evet kesinlikle bir şaka. Ah anne, annem olmasan seni var ya... tamam sakin ol Rüzgar mantıklı düşün. Annen gibi düşün. Yaprak neden burada çünkü... annem aramızda bir şeyler olmasını istiyor. Tabi ya onu hamile bırakırsam evlenmemiz kesinleşir! Bunu yapma Rüzgar, aferin bana çok zekiyim ya.
Yatağa doğru gidip, kafamı kuş tüyü olmasa da koyun yünü olduğu konusunda şüpheli olduğum yastığıma gömdüm. Cidden şüphem şu an daha çok arttı koyun yünü mü acaba?
"Hey ben nerede yatacağım?"
"Yerde."
"Hey odun, ben kızım. Centilmen olman gerekmez mi?"
Burun kıvırdım ve daha da yayıldım yatağa. "Hayır. Centilmenlik kız tavlamak içindir. Ben istemesem de seninle nişanlı olduğuma göre ortada tavlanacak kız yok."
"Ya of Rüzgar yorma beni. Nerede yatacağım?"
"Gel hadi şuraya kıvrıl. Ama sınır çiziyorum. Bu sınırı geçmek yok!"
"Pekala."
Hızlıca yatağa girdi. Işığı yatağın yanındaki düğmeden söndürdüm. Ah ne güzel sessizlik. Cidden bugün Aslı anneler geldi ve hayatım birden yorucu oldu. Annemle birleşince, öldürücü metan gazı yanlarında bir hiç! Yaprak içini çekmeye başladı, sonra burnunu çekti, sonra hafif kıpırdadı. Hadi ama uyu! "Yaprak bugün uyuyacak mısın acaba?"
Yanıt vermedi ve hareketi de kesti. "Ben konuşunca uykun mu geldi yani?Hadi ama."
Kafamı hafif kaldırıp Yaprak'a baktım. Yastığı ıslanmıştı. "Hey hey sen... neden ağlıyorsun?"
"Ben... ben karanlıktan korkarım."
"Korkar mısın? Bu yaşta mı?" Bu fazla klişe değil mi ama? "Evet... sarılabileceğim bir şey var mı? O zaman bir şey olmaz."
"Ah ne yazık ki! Ama dur... ben varım."
"Sen mi? Hayatta olmaz!!"
"İyi o zaman kork sen."
"Ya, tamam." Ürkekçe yanıma doğru gelirken onu kendime çektim. Ah ne kadar çocuk. Ben bununla evlenince nasıl olacak ya?
Hala ağladığı için sakinleşmesi gerekiyordu. Bu yüzden saçını okşamaya başladım. O derin derin nefes alırken bende uyumaya başlamıştım. Ama sonra Yaprak tiz sesiyle konuşmaya başladı.
"Ben küçükken... bir gün alışverişe gitmiştik... Ben sevinçliydim sürekli koşturuyordum... o kadar hızlıydım ki annemle babamın yanımda olmadığını asansöre binince fark ettim... çıkmaya çalıştım ama olmadı... sayı yazı hiç bir şey bilmiyordum... ben ağlarken birden elektrik kesildi... asansör arıza yapmıştı... iki... iki saat boyunca karanlıkta ağladım... yalnızdım ve... elimden gelen bir şey yoktu... o günden sonra karanlıkta hiç yalnız kalamadım... bilinçaltım hala o günün etkisinde."
Yaprak hala konuşurken lafını kestim. Bu kadar drama yeter bence. "Tamam... geçti Yaprak bak yalnız değilsin... yanında ben varım... korkma!"
"Teşekkür ederim Rüzgar."
"Artık her gece böyle mi yatacağız yani... sarılarak?" dedim konuyu iyice dağıtarak. "Hayır bu ilk ve son. O annemleri var ya. Hey sarılma dışında temas yok, tamam mı?"
"Ah tabi ki yok. İstesen bile olmaz o merak etme."
"Oh iyi o zaman."
Yaprak'tan...
Rüzgar biraz daha kıkırdadı. "Yaprak diyorum ki yarın Eymen'i çağırıp genç gecesi yapalım."
"Genç gecesi mi? O ne be?" Dudakları yavaşça yukari kalktı. "Sadece gençler. Anne ve babalar dışarı."
"Evet evet. Harika bir fikir bu." dedim heyecanla. Tabi ki Rüzgar hevesimi çaldı. "Tabi ki harika, benden çıktı. Rüzgar Seçkin'den, sen benim lakabımı duydun mu?"
"Lakap mı? Hayır."
"Nasıl duymazsın? %500 yakışıklı elinden kimse kurtulmaz çapkın kral Rüzgar. Cidden hiç duymadın mı?" Bu ne böyle tekerleme gibi. "Hayır. Bunu almak için çok uğraştın mı acaba?"
"Ah evet ne çektiğimi bir ben, bir de ben biliyorum." dedi ve sırıttı. "Harikasın Rüzgar dünya senin gibi mükemmel birini kaldıracak kadar güçlü değil!"
"Ah biliyorum biliyorum.Hadi yat artık."
"Tamam ayıcık." dedim ve iç çektim. "Ayıcık mı?"
"Evet normalde ayıma sarılırım ama bu gece ayı sensin. Ne yapalım idare edeceğiz artık!" dedim inat ederek. "Yatmadan Rüzgar bana gıcık olsun dedin değil mi? Gerçi ben sana her saat, her dakika, her saniye gıcığım ama neyse."
Rüzgar'da karşı koyamadığım bir şey var. O çok... çocuk gibi. Aynı ben. Bu benzerlik iyi mi kötü mü bilmiyorum. Ama bildiğim tek şey var o da onunla birlikteyken mutlu olduğum, onunlayken güldüğüm.
Ha bir de yarının harika bir gün olacağı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
E.D.R.E.
HumorBana Ne Yaptın #2# Doruk ve Eylül'ün evliliğinin ardından Seçkin ailesi büyüyor. •Bana Ne Yaptın serisinin ikinci kitabıdır. •Bu seri iğneleyici bir mizaha sahiptir. Okurken gülmenin yanında eleştirdiğim kişilikleri, olayları, durumları da anlamını...