-36-

20.3K 926 111
                                    


Eylül'den...

Doruk yanımda mışıl mışıl uyuyor. Oh tabi istediği oldu rahat rahat uyur. "Doruk! Doruk kalk!"

"Ne? Ne oldu, nerede yangın var?" dedi hemen doğrularak. "Ne yangını ya? Kalk konuşmamız gerek."

"Hiç boşuna yorma kendini canım. Üçüncü çocuk olduğu zaman Eymen'e kızı vereceğim."

"Ya Doruk. Çok kötüsün."

"Üçü yapıyor muyuz?"

"Hayır."

"İyi geceler o zaman."

Ah sinir. Ego yığını. Ben sana yapacağımı bilirim Doruk bey.

♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ 

Rüzgar'dan...

Test olayının şokunu atlatmak için çiğ köfteciye geldik.Bir gün geçti ama yüreğimiz kanıyor hala. Ağzımdan aşağı nar ekşisi akarken bir ısırık daha aldım. Bol acılı.

"Rüzgar insan gibi yesen?" Yaprak'a döndüm ve onun çiğ köftesinden bir ısırık aldım. "Ben insan değilim. Ayıyım. Yemiyorsan ban-"

"Hayır yiyorum çok güzel." deyip çiğ köfteyi yaladı yuttu. Kötü kız ne olacak? İnsan biraz kocasını düşünür.

"Dayı sen kendine birini bulsana!" dedi Eser. Tabi tüm gözler dayıma döndü.

"Sence birini bulsam..." dedi sonra garson kızı çağırıp kulağına birşey söyledi. Kız gittiğinde bize geri döndü. "Az önce yaptığım şeyi yapabilir miydim? Siz ikiniz başınız bağlı ve kısıtlısınız. Ama ben... gökyüzü kadar özgürüm." dedi ve kahkaha attı dayım.

Dediğine karşı ben somurturken Eymen Eser'in elini tuttu. Bu çocuk cidden saf aşık olmuş. Resmen ben halimden memnunum diyor. Gel ne yaşadığımı birde bana sor.

Çiğ köfteler bitince dayım ve Eymen hangimiz ödeyecek kavgası yaptı. Centilmenlikmiş. O karın doyurmuyor canım. Para gerek para. En sonunda dayım parayı ödedi.

"Şimdi nereye?" dedim.

"Eve." dediler hep bir ağızdan. Ne kadar da sıkıcılar. Cidden. Yaprak'ın koluna girdim. "Size iyi eve gitmeler. Ben karımla sahil turu yapacağım."

Yaprak inanmayan gözlerini bana çevirirken diğerleri çoktan arkalarını dönmüştü. "Ee hatunum nereye gidiyoruz?"

"Sahile."

"Bence eve yatağımıza gi-"

"Sus Rüzgar! Sahile!"

Sinirli hatun... Daha çekici.

♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ 

Eylül'den...

Çalan kapıyla yerimden sıçradım. Kapıyı açtığımda içimdeki rahatlama paha biçilemez.

"Ah sonunda geldin Dilek teyze." Dilek teyze. Doruk'un bir nevi ikinci annesi. Buraya geldi çünkü inatçı katır kocamın ikna edilmesi gerek. "Eylül. Nerede bizim hayta?"

"Salonda teyze.Haberi yok ona göre."

"Peki peki açıl bakayım."

♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ ♔♚ 

E.D.R.E.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin