DUMAN

➰Tablo➰

İyi okumalar...

Dalgalar sahile vururken gelen tuzlu su sesi,kumsalda yürürken altımızda ezilen ince kum tanelerine karışıyor ve gökte parlayan Güneş'in ışığıyla can buluyordu gözlerinde.Okyanusu birçok bedenin içinde saklanabileceği kadar karanlık olmasıyla birlikte,ölü bedenleri yüzeye çıkartacak kadar da berraktı.İçine kapılıp,attığı kulaçlarla daha dibe gömülen ve tuzlu suyu ciğerlerine nakleden insan sayısı çoktu.En iyi yüzme bilenlerin dahi akıntısına kapılıp,dalgasıyla can vereceği su,etrafındaki yeşil ağaçların da yansıması ile yeşilin eşsiz tonunu da barındırıyor ve insanları kendisine çekiyordu.

Kenarındaki yeşillikler,suya yansıyan söğüt ağacı renginde ve onun gibi salkım salkım aralara serpiştirilmişti.Yeşil rengini sevmeyen biri,Okyanus rengi gözlerindeki harelere bakınca yeşile aşık olabilirdi.Cam misali parlak,içinde can vereceğiniz kadar dipsiz olurdu.Kumları,ayak değdiği anda içine çeken ve göl misali suya batıran tehlikeli zemindi.Kaç kişi bunu bilerek okyanusa kendini kaptırmış,kurtulamayacağını bile bile çırpınarak daha da batmıştı.Şeffaf görünümlü,berrak suyu görülebilecek en karanlık noktaydı.

"Annem."diye yanıtladı sorumu dakikalar sonra.Bu denli derin düşüncelere dalmamın sebebi,geçen Zaman diliminde gözlerinin içine bakmamdandı.Gözlerimi ondan çektim ve bir kez daha baktım.Öğretmen edasıyla ense topuzu yaptığı saçları,yumuşak görünümlü ve kahveye çalan bir sarıydı.Burnu yüzündeki en küçük ayrıntı olmakla birlikte dolgun dudakları,pembenin en güzel tonundaydı.Gözleri,yanımdaki katilin gözlerinin daha saf ve temiz olanındanıydı.

"Senin böyle bir yeteneğin olacağı,kulağa imkansız geliyor."dedim gözlerimi çizdiği resimden çekip ona çevirerek.Dikkatle bakıyor ve sanki konuşmak yerine gözleriyle anlatmaya çalışıyordu.Bir sessizlik daha kapladı ortamı.İnsanların bilinçlerine izinsiz giren ve ölüm gibi geri dönüşü olmayan düşünceleri insanların zihinlerine yerleştiren birinin,böylesine güzel resim çizmesi imkansız geliyordu.Hobi olarak tanımladığımız,yapmaktan zevk alınan o faaliyetler sanki onda barınmaz gibiydi.Sabah koşusunu yapar,kurbanlarını belirler ve sonlarını haykırırdı zihinlerine.Benim kafamda kurguladığım katil motifi,bu üç eylemden öteye geçemezdi.

Resim atölyesi gibi bir yere gelmiş,çizdiği resimleri tek tek incelemiştik.Başta kimin çizdiğini anlayamasam da,annesini görünce kavrayabilmiştim.Duman'ın nefesimiz olduğu yere götüreceğim dediği kesinlikle olduğumuz anı tanımlıyordu.Duman şehrinde,onun nefesiyle çizilen resimler şu an bizimdi.Nefesiyle çizilen diyordu çünkü çizdiği bir çok kişi nefes insanıydı ve aldığı her nefeste çizeceğine dair sözler taşıyan şablonlar asılıydı siyah duvarlarda.Nefes insanlarının arasında öylece durmuş,birbirimize bakıyorduk.Aldığımız her solukta verilen nefesimiz havada karışıyor ve tenimize çarparak siyah duvarlara siniyordu.İşte şu an Duman,Nefesimiz olmuştu.

"İmkansız olan bir çok şeyin gerçekleştiğine şahit oldum."dedi bir adım yaklaşarak.Kafamı biraz daha kaldırdım ve gözlerine,loş ortamda zorlukla baktım.Ses tonu,odada bir kez yankı yaptı ve tablolara çarparak sessizliğe gömüldü.Ruhum,bedenimin içinde hapis hayatı yaşadığını fısıldıyor,bir an önce özgür bırakmamı ve karşısında bu kadar kasıntı durmamam gerektiğini söylüyordu.Yumruk olan ellerimi serbest bıraktım ve kıstığım gözlerimi rahatlatarak bakmaya devam ettim.

Ay,perdesi olmayan pencereden kolaylıkla giriyor ve profilinde ışık bırakarak odayı aydınlatıyordu.Ay ışığının vurduğu pürüzsüz teninde,ölümün tırnaklarını geçirdiği kanlı yaralar mevcuttu.

"Mesela?"dedim sessizce.İlacı daha üretilmeyen,kremlerle daha fazla kabaran yaralar,bir adım daha atmasıyla kanadı ve pürüzsüz teninden akan kırmızı sıvıyı göz ardı etti.Binlerce tırnak izinin arasında bulunan kıvrımlı olanı ablama aitti.Yere düşerken tutunmak için attığı o çizik,ölümün ona tokat misali verdiği en büyük cevaptı.Aramızda olmayan mesafe,sıcak nefesinin burun kemiğimden süzülerek dudaklarıma yol almasına neden oluyordu.Dolgun dudakları aralandı ve gözleri kısılırken kafası sol tarafa doğru yattı.Titrek bir nefes dudaklarımdan koyverilirken söyleyeceği cümlelerde kaybolmak istemiştim.