DUMAN

➰Yalan Söylemek➰

İyi okumalar...

"Bu da ne demek şimdi?"dedim anlamazca.Önümüze sırayla dizilen yemekler,burnunuza güzel kokularını bıraksa da midemize inmeyecek kadar kafamız karışıktı.

"Yani,biz daha önce bırak Karer'in isim takmasını,bizimle konuştuğunu bile duymadık."dedi Alina şaşkınlıkla.İsim takması sinirlerimi bozuyordu ve sanki o,bunu bilinçli bir şekilde yapıyordu.

"Bu,bir sonraki kurbanın Ellada olacağı anlamına mı geliyor?"dedi Kumsal korkuyla.Bir kez denemişti zihnime girmeyi ve dün akşam da kurbanını tanımaya çalışır gibi bakıyordu.Hedef ben olabilirdim,Mira'dan sonra.

"Bilemeyiz."dedi Aras düşünceli bir sesle.Korkmam gerekliydi fakat içimde korkunun kırıntılarından eser bile yoktu.Belki de onu daha önce bir kez de olsun engellemiş olduğum içindi.

"Sorun değil.Karşı koyabilirim."dedim omuz silkerek.Bora gülümseyerek kafa salladığında herkesin içinin rahat ettiğini anlamıştım.Bunu kafaya takmama gerek yoktu.Ölüm,korkacağım bir gerçeklikten öte ablama kavuşturacak olan mucizeydi.

~~~~~~~~~~~

Yemeğimizi yer yemez oradan ayrılmıştık.Hesabı erkekler kendi aralarında halletmeye çalışsa da,klasik ben ödeyeceğim kargaşası olmuştu.Şimdi ise kafeler,restoranlar ve barların olduğu aynı sokakta yürüyorduk.Kumsal ve Yekta en önde kol kola girmiş yürürken,Alina ve Kunter kavga ederek yanlarındaydı.

Bora,Derin,Aras ve ben ise arkalarından sessizce ilerliyorduk.Aklımın takıldığı tek nokta aranan o kişiyi nasıl bulacağımdı?Onu bulmak nerdeyse imkansızdı.Bir mucize olacak ve o kişiyi karşıma çıkartarak her şeyi açıklamasını sağlayacaktı.
Önümüzde oluşan kalabalıkla duraksadık ve etrafını saran insanların arasına karıştık.

"Girelim mi?"dedi Alina heyecanla.Anladığım kadarıyla roller coaster'dı.Şehrin tepesine kadar uzanan rayları,tüm Duman'ı ayaklar altına seriyordu.365 derece dönen Demir yolları,neden gişesinin boş olduğunu ve çalışanların ses tellerini kısacak kadar bağırdığını açıklıyordu.Sonunun gözükmediği de ayrı bir olaydı elbette.

"Olur."dedi Kumsal da.Yüksekten veyahut hızdan Korkmadığımı için kafa sallayarak onayladım.İnsanları itekleyerek gişeye geldiğimizde çalışanların yüzlerini güldürebilmiştik.Kalabalık,korkarak binmiyor,boş boşuna dikiliyordu.

"Hoş geldiniz."dedi saçları sarıya boyanmış kız.Dipleri gelmişti ve saçlarını toplayarak kapatmaya çalışmıştı.

"Hoş bulduk."dedi Alina neşeyle.Kız,elindeki jetonu hepimize verdiğinde bizi arkasındaki koridora yöneltti.Parayı ödediğimde Aras bana ters ters baksa da,yanıma aldığım paraların bitmeye yakın olduğunu biliyordum.Aslına bakarsanız yanıma para alacak vaktim olmamıştı sadece cebimde kalan nakit ve kartlarımla yetiniyordum.

İlerledik ve trene oturduk.İkili koltuklara Derin'le birlikte oturmuştum.Kemerimizi görevli bağladığında jetonu elimizden alarak makinenin içine attı ve çalıştırmak için ilerledi.

"Daha önce kaç kere bindiniz?"dedim merakla.Hiç binmemiştim ve açıkçası heyecan basmıştı.Alina arkasına dönerek bana baktığında gülümsedi.

"Duman'da ilk defa görüyorum."dedi bindiğimiz trene vurarak.En arkada oturmuştuk ve Derin sigarasını yakmıştı.Rahat bir vaziyette içerken tren harekete geçmişti.Gözlerimi önüme çevirdiğimde hızlanmaya başladığımızı ve yokuş çıktığımızı fark ettim.

Dönüşlerde sanki devrilecek gibi oluyor ve kızların çığlıklarını işitiyordum.Hızlıydık,hem de çok fazla.Ağzımı açarak tek kelime etmeden anın tadını çıkarttım.Hava soğuktu,şimdi ise daha soğuk.Biraz daha yokuş çıktığımızda en tepede durduk ve gök yüzüne en yakın mesafede ağzımı araladım.Ona belki de en yakın olduğum anda,nefesimde can bulan kelimeler,boğazımda takılı kalarak kulak dolduramadan kesildi.Konuşamıyordum,gök yüzüne Bakamıyordum.Ağzımı usulca kapadım ve sırtımı koltuğa hızla yaslayacak olan yokuşu inmeye başladığımızı kızların çığlıklarından anladım.