DUMAN

➰Harabe➰

İyi okumalar...

Gördüğüm silüet hayal ürünümün eseri de olabilirdi.Gözlerimi birkaç kez kırpıştırdım ve perdeyi kapatarak Mira'ya döndüm.Endişeyle bakıyordu.Birini gördüğümü zannediyordum ve bunun hayal olması imkansız geliyordu.Bir saniyelik bir görüntüden ibaret olsa da gerçeğin yansımasıydı.

"Ne oldu?"dedi Mira titrek bir sesle.Benden kısa boyundan ötürü başını hafif kaldırıyordu ve bu onun yaşça küçük görünmesine neden oluyordu.

"Birini gördüm sanırım."dedim.Erkek veya kız olduğunu seçecek zaman da görememiştim.Uzun,kısa,kilolu,zayıf tanımlarını yapamazdım.

"Nasıl biri?"dedi ürkekçe.Tam emin olmadığım için korkutmanın bir anlamı yoktu.Yoldan geçen herhangi biri de olabilirdi.

"Normal vatandaş."dedim omuz silkerek.Tam tatmin olmasa da omuz silkti ve odaya ilerledi.Peşinden hızla ilerlediğimde dolaptan pijamalarını çıkartıyordu.

"Biraz uyusak fena olmaz."dedi gülümseyerek.Başımla onayladım ve uzattığı pijama takımını üzerime geçirdim.Altı kısa gelmişti ve üst tarafı da sıkmıştı.Bana bakarak kahkaha atmaya başladı.Kendimi şöyle bir süzünce komik durduğumu fark ettim.

"Bu kadar güzel fiziğe sahip olursan,bozuk yapılı arkadaşının pijamasını giyemezsin."dedi.Güzel fiziğim olduğunun farkındaydım.Uzun boyum,orantılı vücut hatlarım vardı fakat ben yine de utanarak başımı başka yöne çevirdim.

"Abartma."dedim sitemle.Cevap vermeden beni yatağa itti ve yanıma yattı.İki kişilik yatağa rahatça sığmıştık.Üzerimize yorganı örttü ve gece lambasını söndürdü.

"Başka yatak yok.Benimle idare et."dedi kıkırdamayla.Bunu sorun edecek değildim.Gözlerimi yumdum ve bir kez daha ablamın yüzüyle karşı karşıya geldim.

~~~~~~~~

Sabah erken saatlerde kalkmamın nedeni kabusla uyanmış olmamdı.Güneş daha yeni doğmaya başlamıştı ve havanın en soğuk olduğu zaman dilimiydi.Elimi yüzümü yıkadıktan sonra buz dolabına yöneldim.Kahvaltılıkları masaya dizerken,yumurtayı tavaya kırmıştım.Çayın altını yaktıktan sonra ablamın çaysız güne başlamadığını hatırladım.Çay,onun için su ile aynı kefedeydi.Tek şekerli içerdi ve bir bardakla yetinmezdi.

"Dalmışsın."dedi uykulu sesiyle.Gözlerimi Mira'ya çevirdim ve başımı salladım.Yumurtanın altını kapattı ve bir tabağa koydu.

"Erkencisin."dedim ona.Bu kadar erken kalkmasının nedeni çok ses yapmam mıydı?Sabah uyurken sesten uyanmaktan nefret ederdim.Yüksek sesle iş yapan anneme her daim kızmıştım.

"Okul erken."dedi.Birinci öğretim olsa da bölümü iyi değildi.Yine de bunu dert etmiyordu.Kafamı salladım ve birlikte masaya oturduk.

Kahvaltımız sessizce bitmişti ve Mira giyinip çıkmıştı.Ben evde öylece oturuyordum ve televizyon izliyordum.Ders çalışmam gerekliydi.Kafam o kadar dağınıktı ki toplanabileceğini zannetmiyordum.
Telefonumun bildirim sesiyle gelen mesajı okudum.

Gönderen:Mira
Bu akşam geç geleceğim,bekleme sen yat.Anahtarın yedeği var merak etme.Hoca ile gezeceğiz.

Gelen mesajla gözlerim iri iri açıldı.Üniversitenin en yakışıklı hocasıyla gezecekti.Bu kulağa hiç tekin gelmiyordu.İçimdeki huzursuzlukla televizyona odaklanmaya çalıştım.Bu his,ablamı kaybettiğim o geceki hisle birebir aynıydı.

~~~~~~~~

Gece geç saatlere kadar Mira'yı beklesem de koltukta uyuya kalmıştım.Kalktığımda kapıdan yeni giriyordu ve yüzündeki ifade her zamankinden farklıydı.Sabaha kadar o adamla mı gezmişti?Hızla kalkarak yanına gittiğimde beni fark etmedi bile.Kolundan tutarak kendime çevirdiğimde,gözlerindeki bakış sanki bir yabancıya aitti.