The Vampire Prince and the Vampire Hunter

Chapter 50

Magnus Bates

Astrid

"What happened? Did you found them?" Ang siyang unang bungad ko pagkapasok na pagkapasok ni Malcolm sa bahay. Magdadalawang linggo na pero wala pa rin kaming balita sa iba pa naming kasama.

Dalawang linggo na ring palaging umaalis si Malcolm para hanapin sila. Ayaw niya akong isama.

Sinara ni Malcolm ang pintuan saka pinagpag ang nabasang damit nilingon ko ang bintana at nakitang umaambon na pala sa labas.

"Good news. I found this letter" sabay angat niya doon sa sulat. Maagap ko itong kinuha mula sa kanya at saka binasa, "From Vasil" dagdag pa niya

"He said he's been shipped to a military training school by his father. The fool even forgot to mention what happened to their mission o kung nasan sina
Morgan" ani Malcolm. Sinundan ko siya sa sala kung saan siya naupo at tumayo ako sa kanyang harap

Nag angat siya ng tingin sa akin, an apologetic look, "I still can't find them, even Clad is still missing"

Humigit ako ng malalim na hininga, "Ano kayang nangyari sa kanila, Malcolm? Bat bigla na lamang silang naglaho?"

"I don't know" aniya, "But I've got an idea. I'll ask help from Salem" aniya at tumayo

"Gusto kong sumama" sabi ko sabay pigil sa braso niya, natuon doon ang kanyang atensyon bago muling nag angat ng tingin sa aking mga mata, "Please, Malcolm. Gusto kong sumama" pakiusap ko. Hindi ko kasi maintindihan kung bakit hindi niya ako sinasama sa lakad niya. Lagi niya lang akong iniiwan dito mag isa. Hindi naman sa natatakot akong mag isa ang gusto ko lang ay makatulong.

Bumuntong hininga si Malcolm saka tumango, "Fine. We'll go tomorrow" aniya at saka tuluyang pumanhik sa taas.

Kinabukasan ay maaga akong nagising at naghanda ng pagkain.

"Good morning" bati ko kay Malcolm nang mapansing naroon pala siya sa may pinto at pinapanood akong magluto, "Kanina ka pa?" I asked at saka hinanda na sa hapag ang aming kakainin

"Medyo" tipid niyang sabi saka umupo sa dining table upang saluhan ako. Di nakatakas sa akin ang kakaibang ngiti na naglalaro sa kanyang mga labi. Napakagat labi ako para rin magpigil ng ngiti. Shit naman talaga oo!

We ate in silence. Mabuti na lang pala ay naligo na ako kanina't nag ayos dahil gayak na gayak na rin si Malcolm.

Pagkatapos kumain ay agad kaming tumulak papuntang Salem sakay sa magarang kotse ni Malcolm. I can't believe he has this car!

"Where'd you get this?" I asked habang nililibot ang tingin sa kabuuan ng loob ng kotse. Maganda ito sa labas at maganda rin ito sa loob. I liked it. Too bad, mas mahilig lang talaga ako sa mga motor.

"A very generous man gave this to me" ngisi niya at saka ibinaling muli ang tingin sa daan. Napailing iling na lamang ako. I know what he meant by that

"You mean you compelled the owner to give this to you" pagtatama ko, "I hate how vampires could easily get anything and everything they want through compulsion" I thought outloud

Nag katinginan kami ni Malcolm

"Perks of being a vampire" sabay naming sabi at saka kami tumawa. I remember he would always say that sa tuwing may magandang naidudulot sa kanya ang pagiging bampira.

When my laughter died down, I came to realize something. The new familiarity I found with Malcolm. The intimacy between us doesn't bother me anymore. What bothers me is that hinahanap hanap ko ito.

Tumikhim ako at ipinilig ang ulo upang mawala ang iniisip kong iyon, "So...where is this Salem?" Pag iiba ko ng topic

"It's a three hour ride from Saphore. The land of the witches"