The Vampire Prince and the Vampire Hunter

Chapter 85

Ambush

Kayla Gabrielle

Nang magising ako agad akong nakaramdam ng pagkahilo at matinding sakit ng ulo. Medyo nanlalabo din ang mata ko at pilit na inaaninag ang aking paligid.

"Malcolm" tawag ko sa aking kasama. Nang nilingon ko ang aking tabi ay nakita kong pinipilit niyang makawala mula sa kanyang kinauupuan. Naipit ang paa niya sa baba

"Malcolm!" I called again. Nilingon niya ako ng nakita kong may dugo tumutulo sa kanya mukha. I gasped in horror.

"You're bleeding!" Ani ko

"Good. You're alive" he said at buong pwersang pinakawalan ang naipit na paa. Humarap siya sa akin at hinawakan ang magkabila kong braso

"Are you...hurt?" His voice laced with concern. Pinakiramdaman ko muna ang aking katawan bago umiling.

"No" sagot ko. Tumango tango siya at binuksan ang pintuan sa aking gilid mula sa loob.

"Bumaba ka na" utos niya at agad akong sumunod. Bumaba rin naman siya agad kasabay ko. Tiningnan ko ang mamahalin niyang kotse ma ngayon ay yupi ang harap dahil sa matinding pagkakabangga

"Your car..." Turo ko rito

"Your head" aniya naman at agad sumaklolo sa aking tabi. I looked at him confused. Pero nang may pinahid siya mula sa aking ulo at nakita kong dugo iyon doon ko napagtantong maging ang ulo ko'y dumudugo.

We heard a low growl at agad na napalingon sa pinanggalingan noon. We saw three wolves came out of the dark and encircled us immeadiately. They looked horrifying.

Itinago ako ni Malcolm sa kanyang likuran. Napakapit ako sa kanyang damit. These are werewolves, rogue wolves. Tulad nung umatake sa akin nung nakaraan. And I am sure, hindi pa rin nagbabago ang layunin nila at yun ay ang patayin ako. Kung bakit? Ay hindi ko din alam.

"Malcolm" tawag ko kay Malcolm ng humakbang siya ng isang beses leaving me behind

"This will be quick" aniya at agad naglaho mula sa aking paningin. When I heard a growl of pain from one of the wolves I figured Malcolm's attacking them with incredible speed and skills. Hindi ko masundan ang kanyang mga galaw but when it all ended. Hawak niya sa leeg ang isa sa mga lobo habang ang iba ay nasa lupa at wala nang buhay.

"Shift!" Utos niya sa lobong natitirang buhay. Nagpupumiglas pa ito pero nang higpitan ni Malcolm ang pagkakasakal niya rito ay sumunod rin ito at dahan dahang nagbalik anyo bilang tao.

"Bitawan mo ako!" The stranger demanded. His naked body is covered with either scars or nasty tattoo. He is indeed a rouge.

"Sino ang nagbayad sa inyong atakehin kami, ha!" Tanong ni Malcolm

Tumawa ang estranghero, "At bakit ko naman sasabihin sa iyo?" Ngisi niya ngunit unti unti ring naglaho ng bumigat ang kanyang paghinga na para bang hirap na hirap siya

"A-anong ginagawa mo sa akin?" He asked

"Sucking the life out of you, dog" sagot naman ni Malcolm, "Answer!" He demanded again

"It was a witch! A witch paid us to kill that girl you're with and whoever's with her" sagot niya

"And her name?"

"M-madame Deveraux" ani ng estranghero bago tuluyang nawalan ng hininga at ng buhay. Malcolm had no plans of sparing his life kahit pa sundin nito ang nais niya.

Pinagpag ni Malcolm ang kanyang kamay at hinayaan na ang bangkay ng lalaki. Lumapit siya sa akin kaya ako nag angat ng tingin sa kanya

He had this victorious smile plastered on his face, "Now we know who to find" he said

"There's only one witch who is called by that name" ani ko, at ramdam ko ang pumupukol niyang tingin sa akin. I know who Madame Deveraux is, of course. How can I not?

"We used to work for her in her shop. Sa sentro" kumunot ang noo ni Malcolm na tila may inaalala, "She's an old woman who is famous for the potions she makes. Epektibo kasi iyon at sigurado"

"What's her first name?" He asked like he wants to confirm something

"Salome" I asked and he smirks

"Ah...so its that old witch"

"You know her?"

"Yes" he answered without further explanation, "I'm calling Vasil. We need a ride to Salem. I need another appointment with that old witch"

Tumalikod siya at may kung anong ginawa sa kanyang cellphone and then he put it in his ears at nagsimula nang kausapin ang kung sino mang nasa kabilang linya.

Naupo ako sa damuhan. Ramdam ko ang paglisan ng lakas sa aking katawan. I feel so drained. Marahil ay dahil na rin iyon sa nangyaring aksidente kanina.

Iniiwas kong maigala ang aking mga mata sa mga bangkay ng mga lobong nakahandusay ngayon sa malayong gilid ko. Di ko pa rin matanggap na may magtatangka sa buhay ko at ang may pakana pa pala ay ang isng taong malapit sa akin at sa aking yumaong ina. Bakit naman kaya ako gustong ipapatay ni Madame? Maganda naman ang pakikitungo niya sa amin noon pero ngayon ay nangyayari ito. Bakit?

Isa lang ang naiisip kong sagot. May kinalaman ito sa special spell ng aming pamilya. At sa tingin ko'y iyon din ang nasa isip ngayon ni Malcolm.

Matapos ang halos trenta minutos ay naaninag ko ang kotse ni Vasil mula sa malayo. Tumayo ako at ganoon rin si Malcolm.

"That idiot! What did he do?" He muttered under his breath as he took a step forward para salubungin iyong kotse.

Narinig ko ang pagbukas at marahas na pagsara ng mga pinto ng kotse ni Vasil. I stood there frozen as I watched Clad Bloodworth walked towards me angrily.

"I knew you we're up to something!" He said that to his brother but his eyes were directed at me. I felt his cold hands on my shoulders. Concern is evident in his eyes habang dinudungaw niya ako. I heard Vasil asking what happened and who are those dead people lying on the ground in the background but I couldn't care less. Clad freakin' Bloodworth is in front of me!

"You are hurt" he pointed at saka hinarap ulit si Malcolm

"What do you think you are doing! How could you involve a child in your schemes, Malcolm!" I felt like I've been stab with a knife on my chest. Child. He called me a child.

Umirap si Malcolm, "I don't have time for this, brother. May kailangan pa kaming puntahan" he turned to me and then to Vasil, "Let's go. There's someone I've been dying to see"

"You are not going anywhere, Malcolm Bloodworth!" Halos mapatalon ako sa lakas ng sigaw ni Clad. Kitang kita ko rito sa likuran niya ang paninigas ng kanyang katawan na para bang nagpipigil siya, "We. Are. Going. Back. Now!" Mariin niyang sabi

Kumunot ang noo ni Malcolm at halatang naiirita sa mga utos ni Clad sa kanya, "Don't tell me what to do, Clad Bloodworth!" Asik niya rito at muling bumaling sa akin at saka kay Vasil, "Let's go" aniya sa pangalawang pagkakataon.

He turned his back and walked towards Vasil's car pero bago pa siya makahakbang Clad was behind him in a matter of seconds and snapped his neck.

Malcolm's body fell into the ground with a loud thud.