The Vampire Prince and the Vampire Hunter

Chapter 92

Hands

Astrid Agatha

I'm awake. I knew I was but I couldn't move. My body is stiff! Na para bang hindi ko ito nagalaw ng ilang buwan. Even my eyes are heavy. Hindi ko ito mabuksan.

Pilit kong pinakiramdaman kung nasaan ako. I felt like I'm lying on a tight space. Nasan ba ako? Ano bang nangyayari? Wait, the last time I remembered was that, I died. I killed myself. And I have no memories after that. No consciousness. Kaya bakit ngayon ay meron na?

"Baby" tumalon ang puso ko ng marinig ko ang boses na iyon. My body became sensitive with his touch. His caressing my cheeks. I...can feel him.

"Wake up, please. Wake up for me" he plead. Pilit kong binuksan ang aking mga mata. At bumungad sa akin ang mukha niyang sobrang lapit sa mukha ko. Ang noo niya ay nasa noo ko at nakapikit siya. Tears are rolling down his eyes.

I smiled, "Malcolm" my voice came out weak. Akala ko'y kahit sobrang lapit niya na'y di niya pa rin ito maririnig but he leaned closer to me and kissed my lips.

He tasted it and I tasted his.

Pilit akong bumangon nang hindi humihiwalay kay Malcolm. Now we're both seated as we kiss each other senselessly. Tumawa ako ng maghiwalay kami saglit.

He opened his eyes and I let him look at me, muli ay napangiti ako.

"You saved me" I said saka muling inabot ang kanyang pisngi at labi. I kissed him once pero idiniin niya ang kanyang halik.

Para siyang nanggigigil. Para bang kay tagal niyang hinintay na mangyari itong muli.

"You're here. Finally, you're here" he said habang dinadama ang aking mukha. I kissed the insides of his palm. I am back. I am home.

"Damn! Ilang buwan ba kayong di nagkita? Lalaban ka ba sa gyera, Malcolm?" Eliz' voice broke out from the other side of the room. Nakangisi siya habang pinapanood kaming dalawa.

Luminga linga siya sa paligid at nang makita kung saan siya nakaupo ay agad kong nakitaan ng pagkakataranta ang kanyang mukha, "Why am I in a coffin!" Aniya at dali dali tumayo upang lumayo roon.

"We died, Elizabeth" she gasped at dramatikong nilingon ako

"For six months. You just got back" dagdag pa ni Malcolm

I looked at him and smiled. Kinuha ko ang kamay niya mula sa kanyang hita. As much as possible I wanted to always feel him beside me now that I'm back.

Mula sa gulat ay nagbago ang ekspresyon ni Eliz, "Oh, I remember. That b itch, Victoria killed me! Nasan siya at papatayin ko siya!" Aniya at akmang lalabas ng pinto ng bumungad sa harapan niya si Morgan

"Miss!" Huminto si Morgan sa may pintuan, at tila gulat ng makita si Eliz. Eliz didn't move, though. Pero si Morgan matapos ng ilang segundo ay naglakad patungo kay Elizabeth at niyakap ito ng mahigpit.

"Teka, Morgan! Kakabalik ko lang wag mo naman akong papatayin sa higpit ng yakap mo" biro niya

Umiling iling si Morgan at mas ibinaon pa ang mukha sa leeg ng aking kaibigan.

"I...missed you" he said

Gumanti ng yakap si Eliz at kahit di ko man nakikita ang kanyang mukha ay alam kong masaya siya.

"I missed you, too. I'm so glad you are safe"

Namatili ang tingin ko sa dalawa, masyado akong nawili sa panonood sa kanila na di ko napansin ang matatalim na titig sa akin ni Malcolm.

"Why?" I asked

"Mas interesante ka bang panoorin ang dalawang yan kesa ang tingnan ako, Astrid Turner?" Nagtatampong pahayag niya. I laugh and put both of my hands on the sides of my eyes.

"O ayan, ikaw na lang ang tinitingnan ko" he smiled

Luminga linga pa ako sa paligid, may isa pang hinahanap.

"Nasan si Clad?" I asked, Malcolm smirked sarcastically. Nginisihan ko na lamang siya. He has always been a jealous vampire.

Si Morgan ang sumagot sa aking tanong.

"Inaasikaso niya iyong witch na tumulong sa amin upang maibalik kayo" bumaling siya kay Malcolm, "She collapsed after we got back here" aniya, "But no need to worry, I checked on her first before going down here. Maayos siya, napagod lang"

I wonder who that witch could be. I should probably say thanks to her. I actually want to do it now pero sabi nga ni Morgan, nagpapahinga pa siya. Kaya h'wag na muna.

Nilingon kong muli si Malcolm. Nakatingin siya sa akin na para bang kanina niya pa inaabangan ang paglingon ko. Although he's...smiling or smirking na para bang natutuwa siya, his eyes tell me otherwise.

Suminghap ako't napairap, "Stop being jealous, okay? I'm in love with you!"

"You better be" ani naman niya, "I went through hell and back just to hear you say that again, Astrid Turner" he took my hand and planted a kiss on it, "You're mine. Only mine"

Kayla Gabrielle

"Clad?"

When I woke up, siya agad ang nakita ko. Nakaupo siya sa upuan na katabi ng kama kung saan ako nakahiga ngayon. Nilibot ko ang aking paningin. This looks familiar.

"I'm in your room again" ani ko saka bumangon. Inalalayan niya naman ako. Ingat na ingat siya habang hinahawakan ako. Tumingala ako sa kanya.

"Anong nangyari?" I asked. The last memory I had was that they all made it back. Nauna si Malcolm na agad din namang bumaba sa basement. Clad went to me, but it was a blur. Nanlalabo ang mata ko noon sa pagkahilo bago tuluyan akong mawalan ng malay.

"You lost consciousness after we got back. You were bleeding, too. Kamusta na ang pakiramdam mo?" He asked as he sat beside me.

"Maayos na. Nagtagumpay ba kayo? Naibalik na na ninyo yung babaeng kinababaliwan ni Malcolm?" That bastard must be overjoyed now that he got her back. Ridiculous.

Saglit siyang natunganga sa tanong kong iyon saka siya tumango.

"They're back" sagot niya, may isang malungot na ngiti ang nakaguhit sa kanyang labi.

"Then, why are you here with me? Hindi ba't mahal mo rin ang babaeng iyon? Ayaw mo ba siyang makitang muli?"

"Hindi. Hindi sa ganun" he looked torned, "I...I'm not ready to face her, yet. At isa pa...naroon naman si Malcolm. Siya ang tunay na mahal niya, hindi ako"

"You're scared you might get hurt seeing them together, don't you?"

"Napakabata mo pa, Kayla para itanong sa akin ang bagay na iyan" he said teasingly habang nakataas ang dalawang kilay.

Gone was his broken smile dahil napalitan na iyon ng amusement dahil sa akin. I pouted sa sinabi niya

"I'm turning seventeen!" Giit ko at humalakhak naman siya pero agad ring nagseryoso

"Maybe you are right. Maybe I'm just scared I might get hurt seeing them so happy together" ipinikit niya ang kanyang mga mata at tinabunan ito ng kanyang palad, "I love her" he whispered

Laglag ang panga ko habang pinagmamasdan siya. What did I do?

Inabot ko ang kanyang balikat and rest my hands there. I made him upset! Really great, Kayla!

"I'm sorry"

Tinanggal niya ang kamay na nakatakip sa kanyang mata at ipinasada ito sa kanya buhok. Doon naman ito ngayon nanatili.

He looked at my hands in his shoulder, then he turned to me.

"It's okay. Thank you, Kayla"