The Vampire Prince and the Vampire Hunter

Chapter 78

Strangers

Kayla Gabrielle Summers

I woke up with the annoying sound of my alarm clock. It's the second day of school at hindi pa rin sanay ang katawan ko sa paggising ng maaga. I still have a vacation-hangover if there is something like that.

"Kayla! Breakfast is ready!" Sigaw ni Mrs Summers mula sa baba. I sighed. I miss my mom. Big time.

Bumangon na ako at gumayak para sa eskwela. Nagsusuklay na ako sa harap ng salamin ng marinig ko ang sunod sunod na katok sa pintuan ng aking kwarto. Shoot! Yung mga gamit ko

"Just a minute!" Sigaw ko sabay hagilap sa mga nagkalat kong spell book at kung anu ano pa. Itinago ko ito sa ilalim ng aking kama upang maiwas sa mata ng mga bago kong magulang. They didn't know that I'm a witch. And I think they would freak out if ever malalaman nila ang tungkol dito.

Nang makitang nakatago na ang lahat ng dapat itago ay agad agad kong pinagbuksan ng pinto si Mrs Summer. Bumungad sa akin ang nag aalala niyang mukha. She reminds me a lot of my mother, all the more reason why I miss her.

"Hurry up, Kayla. Baka malate ka na sa school. Kumain ka na sa baba. I'll just check on your dad" aniya at saka tumungo sa kanilang kwarto.

Sinunod ko ang utos ni Mrs Summers at kumain na ng nakahandang breakfast sa baba. Ilang minuto lang ay bumaba na rin sila ni Mr Summers at saka kami nagsalo salo sa hapag. It's kind of awkward for me--- this whole family thing is new to me. Buong buhay ko kasi si mama lang ang nakasama ko. Now I have Mr and Mrs Summers.

"By the way, how's your first day Kayla?" Mrs Summers asked

Nilunok ko muna ang aking pagkain bago sumagot, "It's fine, Mrs Summers---"

"Mommy, Kayla" pagtatama niya sa aking sinabi, "How many times do we have to remind you to call us mom and dad?" Napayuko ako. Countless times already. And I am guilty dahil hindi ko sinusunod ang gusto nila.

"I'm sorry" sabi ko na lamang

"The child is still adapting to her new environment, Sally. Hayaan mo muna" ani naman ni Mr Summers

"I hope you're already comfortable with your school" Mrs Summers said. Agad kong naintindihan ang ibig niyang sabihin.

I used to be so friendly, loud and cheerful. But ever since mama died, it's like my whole self died with her. I became a shell of who I was before. Now I don't talk too much. I don't interact that much. At iyon ang ikinababahala nina Mr and Mrs Summers, me being always alone.

Hindi ko na rin naman napapansin because whenever I am alone ay nag aaral ako ng mga spells. Nagpa-practice ako ng magic at minamaster ito. I'm training so hard to be strong. I have to be strong kung gusto ko mang tuparin iyong ipinangako ko sa puntod ni mama noong isang hapong bumabagyo matapos siyang mailibing.

"Thanks Mr--- I mean daddy. Salamat po" ngumiti lang sa akin si Mr Summers. He's just as kind hearted as Mrs Summers. Sobrang babait nila too bad hindi sila nabiyayaan ng anak.

"It's okay, Kayla. Now go ahead mala-late ka na" aniya at tumango ako bago bumaba sa kotse. Kinawayan ko ang kotse ni Mr Summers habang papalayo ito.

It's not hard to love them both. Tulad nga ng sinabi ko napakabait nilang pareho.

Hinarap ko ang eskwelahan at naglakad papasok. Pero may naramdaman akong kakaiba. Para bang may nakatitig sa akin, binabantayan ako kaya luminga linga ako sa paligid. At nakita ko, doon sa malayong gilid kung saan may mga benches ang grupo ng mga estudyante na nagtatawanan pero ang isa sa kanila ay wala roon ang atensyon kundi na sa akin. He stared back at me just as I stared at him. He smirked. Weird.

Una akong nag iwas ng tingin at saka nagpatuloy sa pagpasok sa loob ng building. I know those students. Sila iyong mga bago. Yung usap usapan ng mga estudyante rito kahapon pa. Pano ba naman kasi, yung grupong yun akala mo'y binunot sa magazine. Dinaig ang mga model sa sobrang ganda at g-gwapo nila. Pero iyong nakatitigan ko ay hindi ko kilala. Hindi ko siya nakita na kasama sa grupong iyon kahapon. Sino kaya iyon?

"Hi" nagulat ako ng may biglang sumulpot sa harap ko at humarang sa daraanan ko. Nang mag angat ako ng tingin ay nakita ko siya iyon! Yung nakatitigan ko kanina! Pero...bakit siya nandito? Bakit kinakausap niya ako?

Agad akong napalingon sa paligid. Kitang kita ko ang matatalim na tingin ng mga estudyante sa akin dahil nasa harap ko ngayon ang lalaking ito. Nagsimula na rin silang magbulung bulungan and that made me even more uncomfortable.

"Uhm" sabay awkward na ayos ko sa aking salamin, "Humaharang ka sa daanan, mister" bulong ko. Sobrang hina ng boses ko na buong akala ko'y di niya maririnig iyon.

"Oh, sorry! I just want to introduce myself" aniya sabay lahad ng kanyang kamay, "I'm Malcolm Bloodworth" he said

Muli ako nag angat ng tingin sa mukha niya, bakit siya nagpapakilala sa akin?

"Kayla Riv---" natigil ako ng marealize kong hindi na nga pala ang apelyido ni mama ang dinadala ko kaya agad kong tinama ito, "Summers. Kayla Summers" tinaggap ko ang nakalahad niyang kamay.

Halos lumuwa ang mata ko nang makitang inangat niya ang magkahawak naming kamay at dinala ito sa kanyang labi saka hinalikan. Feeling ko ay pulang pula ako sa ginawa niya. He did that without breaking his eye contact with me.

"It's nice to finally meet you, Kayla" he said, kasabay noon ang pagtunog ng bell at pagdami ng tao sa hallway upang makapunta sa kani kanilang mga klase

"Malcolm!" Narinig kong tinawag siya ng kung sino kaya sabay kaming napalingon roon sa tumawag and I saw it was one of the popular student. Si Clad Bloodworth. Matalim ang titig niya sa magkahawak naming kamay ni Malcolm kaya agad itong binitawan ng huli.

"Badtrip!" Bulong niya bago siya lumingon sa akin, "Well, I guess I'll just see you later then, Kayla" paalam niya bago pinuntahan ang kapatid na nanatili ang tingin sa akin. Kung hindi pa siya tinapik ni Malcolm ay di niya pa puputulin ang pagtitig sa akin. Again, weird.

Ipinilig ko ang aking ulo at saka naglakad muli patungo sa unang klase ko para sa araw na ito. Pero napahinto ako nang may maalala.

Malcolm Bloodworth? Clad Bloodworth? Aren't they the vampire royals of Firenze kung saan ako naipanganak at lumaki? Pero...that's impossible right? Malamang naiwan ang mga bampirang yun dun. Sa pagkakaalam ko ay tanging ang mga supernatural creatures lamang ng aming organisasyon ang nakabalik rito sa Saphore. Impossible...nagkataon lang siguro. And besides, mag ama ang Clad At Malcolm Bloodworth ng Firenze, hindi magkapatid tulad ng mga bago kong nakilala ngayon dito sa Saphore.