The Vampire Prince and the Vampire Hunter

Chapter 83

The key

Kayla Gabrielle

Kinuha ni Morgan mula sa aking mga kamay ang spell book. Hawak niya ito sa isang kamay habang ang isa pa niyang kamay ay dinadama ang pahina. Running his hand through the page.

"It is spelled" he said at bumaling sa akin, "But it's not a complicated spell. Hindi ka pa ba nakaencounter ng ganitong spell noon, Kayla?" He asked me at umiling ako

"Marami pa akong hindi alam at kailangang matutunan" I answered

Tumalikod siya at dumiretso sa isang elevated platform sa kabilang bahagi ng kanyang silid. Sumunod kami ni Malcolm at napakunot ang noo ng makita ang kabuuan nun. It's like an altar.

Mayroon doong counter made of stones kung saan nakapatong ang isang patay na pusa and some sheets na hula ko'y spell rin.

"What have you been doing?" Tanong ni Malcolm sa kay Morgan na inilapag at masusing inuusisa ang spell book sa counter

"I'm creating another version of resugere. Pero hindi ko ito makumpleto" he said at saka humarap sa akin, "I know how to unlock this" aniya sabay hila niya sa akin papunta sa kanyang tabi. I didn't mind at first pero nang kumuha siya ng patalim sa kanyang gilid ay doon ako nataranta

"The key is the blood of the one who spelled it" aniya sabay hiwa sa aking aking palad. I screamed in pain as I watched drops of blood dripping from my palm to the blank page.

We waited but nothing happened. The page is still blank

"That's weird" ani Morgan at marahas kong binawi ang sugatan kong kamay mula sa kanya. Damn! Ang sakit. Agad agad ay kumuha ako ng mga mga nagkalat na papel upang lagyan ng pressure ang hiniwang sugat ni Morgan Bates sa aking kamay.

"Bat walang nangyayari!?" Ani naman ni Malcolm na wala man lang malasakit sa akin matapos akong saktan ni Morgan. But then, ano pa bang maaasahan ko mula sa kanya? Tss!

"It's not working. Her blood didn't work" Morgan said saka naniningkit ang matang lumingon sa akin.

Great! So sinugatan niya ako para sa wala! Parang gusto ko siyang kalmutin. Hindi nila ako katulad. Kung masusugat ako it'll take days or weeks bago iyon maghilom. How could they do this to me.

"So you're wrong about the key?"

"No, I think I'm wrong about her blood. Her blood is not the key" sagot naman ni Morgan

And I felt the need to speak and so I did.

"The spell was protecting the page from me. Buong akala ko'y wala lamang ito dahil wala naman akong nararamdamng kakaiba rito"

Tama. The spell intend to make me think that the blank page of our spell book is nothing but a blank page. I couldn't feel its magic. I couldn't feel anything from it. That is why paniwalang paniwala akong isa lamang itong blankong pahina. Kaya rin hindi ko kayang paniwalaan nang sinabi ni Malcolm na may magic nga ito.

"If that's the case then that means it is not from your bloodline who casted a spell on this page. Somebody else did. At hanggat hindi niyo napapatakan ng dugo niya ang pahinang ito, ay hindi lalabas ang letra ng spell na ninanais niyo" Morgan said

Napatalon ako nang may malakas na ibinagsak si Malcolm sa isang gilid doon. He looked frustrated.

"Damn it! Who would dare mess up that spell book? At sa lahat ba naman ng spell na buburahin ay yung kailangang kailangan ko pa! Shit!" Mura niya sabay gulo ng kanyang buhok, "Just when I thought I was close...tangina talaga!"

Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng lungkot para sa kanya. He looked like a wounded prince who cannot save his princess.

"What spell are you trying to retrieve?" Tanong ni Morgan. Napahinto si Malcolm at agad hinagilap ang aking pulso

"Thanks for your help, Morgan. We're leaving" he said at saka ako hinila palabas. Kung ganoon ay itatago niya rin ito kay Morgan? Talagang seryoso siyang siya lang ang gagawa ng paraan para buhayin muli yung babaeng kinababaliwan niya ano?

"We're going to find for whoever casted that spell on that blank page" aniya habang hinihila ako. Napahinto ako ng maramdaman ang pagvibrate ng cellphone ko sa aking bulsa.

Tinanggal ko ang aking kamay mula sa pagkakahawak ni Malcolm at agad sinagot ang aking phone

"Hello" I answered, hinarap ako ni Malcolm na nakataas ang kilay

"Where are you, Kayla? Kanina ka pa namin tinatawagan. You're dad and I are worried sick! Wala ka sa school ng sunduin ka niya and you're not answering your phone! Where are you?"

Napakagat labi ako ng marinig ko ang halos naiiyak na boses ni mommy sa kabilang linya. Agad akong naguilty

"I'm sorry, mom. Uuwi na po ako ngayon" ani ko sabay putol sa linya. Nang mag angat ako ng tingin ay tumambad sa akin ang nakasimangot na mukha ni Malcolm.

"You're not going home, yet. Hahanapin pa natin ang witch na nagbura ng spell na iyan!" Sigaw niya

"My parents are worried sick, Malcolm kaya uuwi na ako!" Sabi ko naman sabay lagpas sa kanya

Bumaba ako ng hagdan at agad dumiretso sa pinto pero agad ring natigilan ng bumukas iyon at iniluwa ang mukhang kauuwi lang na si Clad Bloodworth.

He looked really surprised when he saw me there.

"You're here" puna niya

My eyes wander everywhere avoiding him. Damn it! Why can't I just look at him straight and at least act cool?

"Yeah, Malcolm invited me" I answered and finally had the guts to look him straight at his face. He smiled at me, at nagulat ako sa biglaang pagbilis ng tibok ng aking puso.

Wala sa sariling napahawak ako sa aking dibdib upang damahin iyon. Pakiramdam ko'y lalabas na ang aking puso sa sobrang kalabog nito.

"I'm sorry for being rude. I don't think we've formally met. I'm Clad Bloodworth, Malcolm's brother" aniya. Naglahad siya ng kamay sa akin at para akong natulala roon.

It took me seconds bago ako nakapagsalita

"It's fine. I'm Kayla, Kayla Summers. Nice to meet you" I said as we shook hands

"It was nice meeting you too, Kayla" he smiled again

Agad kaming napabitiw ng marinig namin ang mga mabibigat na yapak ng sapatos na bumababa sa hagdan

"How lovely" he said.  A playful smirk is plastered on his face as he look at Clad and I standing beside each other

Matatalim ang tinging ipinukol ko sa kanya habang naglalakad siya papalapit sa akin.

"Kinikilala ko lang siya, Malcolm" Clad explained at tinaasan lang siya ng kilay ng kanyang kapatid

"Wala akong sinasabi" kibit balikat niya saka bumaling sa akin

"Uuwi ka na di ba? Ihahatid na kita" aniya at saka nilagpasan ako upang dumiretso sa pintuan

Nilingon ko si Clad sa aking tabi. I don't wanna be rude. Gusto kong magpaalam sa kanya, "Uhm" I trailed, "Uuwi na ako"

Tumango siya ng dahan dahan, "I understand. Sana ay makapag usap pa tayo ng matagal. Mag iingat ka, Kayla"

Agad akong lumabas ng kanilang mansyon at sumakay sa kotse kung saan naghihintay si Malcolm.

Kanina pa hindi mabura ang ngisi sa labi ko. I'm smiling like an idiot! I was just so happy that I talked to Clad. Ang gaan sa pakiramdam

"Don't get too close with him"

Napalingon ako sa kay Malcolm na bigla bigla na lamang binasag ang katahimikan. Hindi siya lumingon sa akin. Seryoso lang siyang nagmamaneho habang nakatingin sa daan

"Why not?" Nginiwian ko siya at tumutok din sa daanan, "Clad is a good guy. Dapat nga sa iyo ako hindi dumi-dikit eh, because you're evil" I pointed that one out

Humalakhak siya at bahagya akong nilingon, nagtama ang aming mga mata. May bahid iyon ng pagkakatuwa at panghahamon

"Suit yourself then, little witch"