Serene (Completed)

chapter 27 [the attack!]

-Serene’s POV-

Teka ? nanaginip ba ako? Nathan .. he .. kissed me.
Tulala ako .. speechless sa mga nangyayari .
Biglang ngumiti sakin si Nathan.
Bigla akong napayuko, at napahawak sa bibig ko.
Sobrang namumula na ata ako !

Hala ! .. bakit ganito ?

Nauuhaw ata ako? .. No ! .. imagination ko lang to ..

Narinig kong nagchuckle si Nathan.

“Para kang kamatis.” Sambit niya.

Nagawa pa niyang mang-asar.

“tse..”  sagot ko nalang.
“sorry huh ..”  bigla  niyang sabi. Seryoso yung  muka niya
“bakit naman??” tanong ko nalang.
“wala naman” sabay tingin niya sa may bintana.

Hindi talaga maganda tong mga pinapahiwatig sakin ni Nathan.

First, ayaw niyang malaman ang katotohanan.
Second, telling me he loves me.
Third, he kissed me..
then lastly .. he’s apologizing and I don’t even know why??

Nabobother ako..

Natapos yung ride .. Mixed emotion parin ako.

Si Nathan naman, he held my hand at naglakad lakad kami sa may sea side.

Parang ayoko siyang bitawan.
ayoko na siyang pakawalan
ayoko nang matapos tong araw na to.

naglalakad kami ngayon sa sea side, nakatingin lang ako sa kanya.

Siya naman.. mukang malalim ang iniisip niya.

Palubog narin yung araw nung oras nayun.
Senyales na matatapos narin tong araw na to.
napahawak ako sa kanya  ng mahigpit.

Hindi ko alam

Pero pakiramdam ko .. hindi ko na siya mahahawakan ng ganito.

-Nathan’s POV-

Nararamdaman ko na mahigpit ang pagkakahawak ni Serene sa kamay ko.
napatingin ako sa kanya, habang siya naman ay nakatingin sa karagatan.

Mukang malalim ang iniisip niya.

Malapit narin matapos tong araw na to. Kung pwede ng lang pahintuin ang oras.

Palubog na ang araw, malapit nang magdilim. Kahit na gustong gusto kong malaman ang nakaraan ko, pero mas makakabubuti kung wala akong nalalaman. Ayokong mapahamak si Serene. At gusto kong matapos tong araw na to na parehas kamming Masaya.

“bakit ang lungkot mo?” tanong ko sa kanya..

Pansin ko kasi na malungkot yung expression niya.
siya naman, biglang tingin sakin .. sabay ngiti.

“malapit na kasing matapos tong araw na to” sabi niya.

Marahil ay ayaw niya ring matapos tong araw na to ..

Kaya naman niyakap ko siya ng mahigpit ..

“ang EMO mo ngayon ha? .. samantalang nung huli tayong magkita .. ang kulit mo .. at ayaw mong magpahuli sakin.. tinatakbuhan mo pa nga ako ehh .. ”

Sabay tawa ko

“eh kasi naman .. ” sabi lang niya ..
“ang weird mo talaga ngayon .. nung nakaraan ,.. ayaw mong sabihin ang nakaraan ko .. ngayon naman .. kinukulit mo ko..”
“ikaw rin naman ehh .. ang weird mo ngayon .. nung nakaraan gustong gusto mo malaman kung sino ka .. ngayon naman .. kabaligtaran .. ang weird mo rin ..”
“mas maigi narin siguro yung hindi ko malaman .. hindi naman na mahalaga kung ano yung nakaraan diba??”
“hindi mahalaga ??” bumitaw siya sa pagkakayakap sakin at tiningnan ako.