Ang Mutya Ng Section E

Chapter 102

Round 2

Jay-jay's POV

Akala ko dun na mamatay si Yuri. Akala ko hindi na sya tatayo. Akala ko mawawala na sya sakin----samin.

"Wag kana umiyak... Sorry kung tinakot kita." Sabi ni Yuri habang pinupunasan yung luha ko.

Kahit kasi tapos na yung laban umiiyak pa rin ako. Hindi ko mapigilan eh.

Nilalagyan ko ng gamot yung sugat nya. Hindi ko pinapansin yung mga sinasabi nya.

"I heared you. Yung sigaw mo, yung pakiki-usap mo at pagtawag mo sa pangalan ko." Sabi nya at nagpilit ng ngiti.

Sandali ko syang tinignan at bumalik sa ginagawa ko. Halos mamaos ako sa kakasigaw at sumakit na rin yung palad ko kakampas sa kung saan para lang mapansin nya ko.

Buti nalang at nagawa nyang maiwasan yung huling sipa nung kalaban nya. Nakabawi sya at agad gumanti. Pinuntirya nya yung sugat at agad na pinagsusuntok.

Kusa nalang sumuko yung isa. Ang laki pa naman ng katawan nya tapos hindi na kayanan yung mga ginawa ni Yuri.

"Jay... Galit kaba sakin?" Tanung nya.

Hindi ko sya pinansin. Naiinis ako, andun pa rin yung takot ko. Hindi ako makapaniwala na ganun yung ginagawa ni Yuri dati.

"Yuri... Tinatawagan na ko ni Keifer. Mukang hinahanap na tayo." Sabi ni Drew.

Ramdam ko yun takot at pag-aalala nya. Malilintikan kasi sya kay Keifer kapag nalaman tong ginagawa nya.

"Tapos na ko..." Sabi ko at niligpit na yung first aid kit na pinahiram ni Tiger.

Hinawakan ni Yuri yung kamay ko dahilan para matigilan ako sa pagtayo.

"S-sorry..." Sabi nya.

Binawi ko yung kamay ko at naglakad papunta sa table para ibaba dun yung first aid kit.

Napatingin ako kay Drew na nakaharap sa phone nya. Nakaramdam ako ng matinding inis at kusa nalang tumaas ang kamay ko para kutusan sya.

"Aray! Para saan yun?!" Sabi nya habang nakahawak sa ulo nya.

"Sa susunod na magsugal ka, kakalbuhin kita!" Banta ko sa kanya.

"Sorry... Hindi ko matiis, nakaka-adik kaya." Katwiran nya.

Lalu akong naimbyerna sa sinagot nya kaya naman panibagong kutos ang binigay ko sa kanya.

"Aray! Bakit na naman?!" Reklamo nya.

"Naiinis ako!" Sagot ko at akmang kukutusan ulit sya pero may kamay na humawak sakin.

Pagtingin ko, hindi ko alam kung lalu ba kong maiinis o maaawa. Nakiki-usap na naman kasi yung tingin ni Yuri sakin.

"Alam kong galit ka sakin." Sabi nya.

Buti alam mo!

Nagulat ako ng bigla nalang nya kong yakapin. Nasubsob ako sa dibdib nya. Nanigas na naman yung katawan ko.

"Y-yuri..."

"Sorry na... I promise hindi ko na uulitin to. Hindi na ko babalik sa lugar na to kung hindi kailangan." Bulong nya sakin.

Kusang gumalaw yung kamay ko para yakapin din sya. Aaminin ko, hindi pa rin nawawala yung takot ko sa nangyaring laban pero nawala na yung inis at galit ko.

Hangang sa meron akong na-realize.

"Y-yuri... B-baka pwede kanang bumitaw." Sabi ko na agad naman nyang ginawa.