Chapter 43-Nowhere

818 11 0
                                    

Chapter 43

ANICA'S POV

Hindi muna ako dumeretso sa convenience store kasi baka may mga reporters pa dun. Buti na lang naalala ko na may kailangan pala akong gawin sa university. Kaya eto, naririto ako sa university at nakapila sa pagkahaba habang linya ng mga nagbabayad para sa examinations. Like what I said, medyo malapit na ang exams.

"Ano ba yan! Kanina pa ko dito nakapila. Bilisan niyo naman" sigaw nung isang babae na nakapila sa may likod ko. Hindi ko na lang din pinansin ang mga nagtsitsismisang mga babae sa likod at harapan ng pila, di rin naman ako makakarelate kasi mga may edad na sila.

"Miss, here's your receipt, claim your permit in the accounting office" sabi ng isa sa mga staff ng university. Agad naman na akong dumeretso sa pila sa accounting office.

TERRENCE'S POV

"Ay sorry po" sabi ko ng may mabanggaan ako. Nandito ako ngayon sa loob ng mall, why? Because I escaped.....again. Ayoko muna mag-practice, halos buong araw na lang akong palaging nag-papractice, eh alam ko naman na yung steps at memorize ko na rin naman yung lyrics ng song, pati nga tono na kailangan lang tandaan eh minemorize ko na rin hays. Balik tayo sa earth.

"Ayos lang iho" sabi ng isang babae na may kasamang dalawang bata, ang isa ay parang dalagita na. Agad naman niyang binitawan sa kamay ang batang lalake ng mahulog ang dala-dala niyang basket, pati na rin ang mga laman nito. Lumuhod ang babae para kunin ang mga laman ng basket na ngayon ay nagkalat na sa sahig pati na rin yung batang babae, ngumiti lang siya sakin kaya ngumiti rin ako sakanya.

"Tulungan ko na po kayo" sabi ko at saka tinulungan siya.

"Ayy naku iho, ayos lang, sige na mauna ka na at baka nagmamadali ka" kinuha nung batang lalake yung hawak kong nutella, na nakangiti. Cute.

Hindi na lang ako sumagot sa ginang at pinagpatuloy ang pagtutulong, syempre good boy ako, at mukhang di naman ako kilala ng ginang kaya di ako napagtuonan ng pansin. Yes, I always wore my black cap, mahirap na baka habulin na naman ako. Puro chocolate ang laman ng basket, I mean, halos lahat chocolate haha.

"Salamat kuya, ang bait mo naman, sana maging big brother kita" sabi ng batang babae na nakangiti pa rin sakin sabay tingin sa katabi nitong batang lalake na hawak pa rin ang nutella "Salamat iho" sabi ng ginang.

"Walang anuman po" sabi ko at saka umalis na rin agad, may kailangan pa kong bilhin.

ANICA'S POV

Ilang oras pa at nakuha ko na rin ang permit ko. Alam niyo kung san ko nakuha ang pera pang-exam? Wahahaha syempre ako pa, edi yung pera lang naman na pambayad ko sana sa utang ni papa. Utang ni papa na hanggang ngayon sana ay binabayaran ko pa kung hindi lang binayaran ni....ni Terrence.

Nanlaki ang mata ko ng maalala ko iyon.

"Shit, shit, shit, anong gagawin ko?" bulong ko sa sarili ko.

"This is our only way to save each others lives"  waaahhh lalo lang akong naguguluhan dahil diyan eh.

"This is our only way to save each others lives"

"This is our only way to save each others lives"

"This is our only way to save each others lives"

Waaahhh mababaliw na ako. Paulit-ulit na nag-eeccho sa utak ko.

"Come to think of it dumb Anica, if you accept the offer of Miss Cassy, you'll be relieved, satisfied, contented, and mostly safe and sound. Dagdag mo pa yung konsensya mo"-Genius Anica.

"Yes, syempre hindi ako matatahimik hanggat hindi mo nababayaran utang na loob mo sakanya"-Konsensya ni Anica.

"Hey genius Anica and konsensya ni Anica, lalo niyo lang pinapalala ang sitwasyon"-Some part of my utak na nakisali lang sa usapan.

"As a dumb Anica, I will just shut my mouth"-Dumb Anica.

"Deny"-Left side of the brain ni Anica.

"Accept it"-Right side of the brain ni Anica.

"Enough! Di kayo nakakatulong" syempre pabulong lang. Baliw na talaga ata ako.

"Just think of it clearly, kapag inaccept mo offer ni Miss Cassy, you'll get to know the reason why you're mother doesn't go back home, why she hasn't come back, why isn't she receiving your messages plus you'll get to be close with your mother since iisang company lang naman ang pinagtatrabahuhan nila"-Genius Anica

"Fine, I already have my decision"

JESVER'S POV

"Hahahaha patawa ka talaga" my heart is always jumping when I see her, her beautiful smile, when I hear those words, when I hear those laugh. I think I've really fallen for her.

"Oh bakit? Haha mukha ba kong nagjojoke?" I know I'm a bad boy, but I know I can change, if that's what she wants, I'll do it.

"Oo hahaha kanina ka pa tawa ng tawa diyan eh, di ko tuloy malama kung nagjojoke ka o hindi ghaadd" sabi niya.

"Pft alam mo kasi Stacie, ganto ang paggamit ng gitara, just strum it, and your heart will play it" sabi ko habang nakatingin sakanya ng seryoso.

"Ah uhm haha mukha kang ewan..." tiningnan ko lang siya habang umiiwas ng tingin, she doesn't like eye contacts "hahaha pinaglololoko mo na naman ako eh"

"Di kita niloloko" nabago na yung expression niya. Naging seryoso din ito bigla at saka binawi ang tingin sakin. Agad itong tumayo at tinapon sakin ang isang bottle ng tubig.

"Oh yan, baka kailangan mo lang talaga niyan" kumunot ang noo ko sa sinabi niya "Joke" pft para rin siyang ewan "Wahahahahaha" tawa lang siya ng tawa tch nakangiti ako pero what I said is what I mean.

(A/N: Aba aba kailan pa kayo naging close? (¬_¬)

MARGARET'S POV

"Huwag po"  I suddenly felt dizzy ng makarinig ako ng parang naflattan ng gulong yung kotse ko. The sound was so awful, the sound that I really don't like, the sound that I really hate, the sound that I was afraid of.

"Tulong! Tulong!" tuluyan nang sumakit ang ulo ko dahilan para ma-out balance ako, buti na lang at napahawak ako sa unahan ng kotse ko.

I texted my driver para sunduin ako and suddenly, a vision popped up into my mind.

"Why did you do it?"

And for that, I felt that my world turned upside down. Nagdadalawa na rin ang paningin ko. And I saw someone standing in front of me, black shirt, pants, with black cap. I saw him smirks and glares at me so I immediately get inside the car.

He's here, he's already here and I have nowhere to escape. Nowhere....

-------------

A/N: Hihi nakapag-isip na naman ang utak ng otor niyo woot woot hahaha umaandar na naman ang imagination niya kaya eto at nag-update ako.

VOMENTS!!!

My Celebrity Boyfie [Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon