Sneeuwmeisje- HP Fanfiction (VOLTOOID)

Hoofdstuk 6

Sorry voor de lange pauze maar ik was vorige week ziek en dan komt er niet veel uit je vingers :( Nu ben ik weer beter en ga ik weer lekker schrijven!  Volgende week is het actieweek dus ik heb dan minder tijd maarr ik ga proberen wel te updaten! Veel plezier met hoofdstuk 6:)

------------------

Er klinkt zacht gefluister als Bella wakker wordt van een heerlijke droom. Ze droomde dat ze een prinses was en in een prachtig kasteel woonde met allerlei bedienden. Ze opent haar ogen half en ziet haar ouders zitten op twee stoelen."Lekker geslapen?" vraagt haar moeder en ze knikt. Dan opent ze haar ogen helemaal en ziet ze Severus in zijn stoel zitten. Ze glimlacht en hijst zich overeind." Wil je wat drinken?" vraagt Severus en Bella glimlacht iets breder, hij is echt heel lief voor haar." Nee, dank je" zegt ze en gaat dan tegen de leuning aan zitten. " Ik heb je ouders gevraagd of ze willen blijven eten en dat wilden ze" zegt Severus en ze kijkt blij. Ze laat haar blik gaan over haar moeder die haar blonde haren heeft opgestoken in een knot. Ze ziet er minder wit uit dan de vorige weken en haar ogen stralen weer. Dan kijkt ze naar Severus, die heeft zijn standaard zwarte kleding aan en ook zijn haar is nog zoals altijd. Maar er is iets aan hem, merkt ze op. Dan wordt haar blik getrokken naar zijn handen die rustig op zijn benen liggen. Ze ziet een ring aan zijn ringvinger schitteren. Niet zomaar een ring, maar de ring die ze eerder zag in zijn opslag kamer. De ring met de slang. " Wat een mooie ring" zegt haar moeder ineens en Bella kijkt verbaasd op." Bedankt, het is een familiebezit"." Hij is van mijn moeder geweest en ik koester hem". Bella knikt begrijpend, daarom lag hij veilig onder de stolp."Waar staat de slang voor, als ik vragen mag?" mengt haar vader zich nu ook in het gesprek." Voor onze familie" beantwoord Severus en Bella glimlacht opnieuw bij het horen van zijn diepe, warme stem. Het was haar wel eerder opgevallen maar nu beseft ze dat het compleet bij zijn mysterieuze persoonlijkheid hoort. Eigenlijk weet ze helemaal niet veel van hem, vaak praten ze over haar, haar dromen, haar familie en wat zij belangrijk vindt. Ze weet alleen van hem dat hij 38 jaar is, op een internaat werkt, zijn moeder overleden is en dat hij geen broers of zussen heeft." Bella vertelt niet veel over je, mogen we je beter leren kennen?" vraagt haar moeder en Bella bloost licht. Severus kijkt haar aan met een amusante blik in zijn ogen. Zijn ogen zijn net tunnels en als je goed kijkt, dan is er emotie te vinden." Bella toch" zegt hij plagerig en ze bloost alleen maar erger. Zou hij het door hebben? Maar hij wend zijn blik af en kijkt naar haar ouders." Nou, ik ben hier geboren, als de zoon van Tobias Sneep en Ellen Prins". Haar moeder kijkt even moeilijk." Tobias Sneep.. die naam zegt mij iets". Bella kijkt bedenkelijk, wat bedoelt haar moeder? " Dat kan kloppen, hij heeft mijn moeder vermoord". Er valt een beklemmende stilte waarin niemand een geluid maakt." Bella, ik zal het je uitleggen" zegt Severus rustig, zonder enige emotie in zijn gezicht of ogen." Mijn vader is geen vriendelijke man en hij sloeg mij met regelmaat"." Kindermishandeling, noemen we dat nu". Een lichte bitterheid klinkt in zijn stem door, merkt Bella op." Op een avond had hij teveel gedronken en in in een vlaag van woede, heeft hij mijn moeder gewurgd". Bella's mond valt open. " W-wat heftig.." mompelt ze zacht en Severus knikt." Was je erbij?" vraagt ze dan, ze wil het antwoord eigenlijk niet horen."Ja" antwoord Severus. Ze snakt naar adem en kijkt hem aan. Nog steeds geen emotie te vinden, hoe lukt hem dat? " Er is een fout gemaakt bij de politie en daarom kreeg hij de volledige voogdij over mij". Ze kijkt even moeilijk, ze snapt het niet helemaal. Severus ziet dat en verduidelijkt het snel." Hij mocht volledig over mij zorgen, terwijl hij eigenlijk in de gevangenis had moeten zitten". Bella begrijpt het en kantelt haar hoofd iets als ze naar hem kijkt, afwachtend wat nog komt. Severus grimast even maar dan is een lichte spoor van tevredenheid te zien als hij verder praat." Hij kwam niet ver, na twee dagen heeft die idioot zich opgehangen". Bella kijkt geschokt maar Severus grinnikt. Het is een vreugdeloze grinnik, vol van minachting." Denk je nou echt dat ik huilde om het feit dat hij dood was?" " Welnee, ik was blij dat ik van hem verlost was". Er klinkt nu erg veel bitterheid in zijn stem door en Bella kijkt medelijdend naar hem." Toen ging ik naar een internaat, dezelfde internaat als waar ik nu werk". Zijn gezicht klaart iets op en Bella durft weer te glimlachen. Ze was nieuwsgierig naar de rest van zijn verhaal maar Severus maakt een gebaar." Straks, als we gaan eten" zegt hij en Bella knikt. Haar maag rommelt en blijkbaar is Severus dat niet ontgaan want hij glimlacht." Ik zal het eten afmaken, ga maar aan tafel zitten".