Sneeuwmeisje- HP Fanfiction (VOLTOOID)

Hoofdstuk 28

Hallo! Sorry dat ik zo weinig schrijf maar ik heb het nogal druk met school enzovoort.. Een slap excuus, ik weet het:(. Maar ga nu maar hoodstuk 28 lezen!

-----------------------------------------------------------

Severus kijkt toe als zijn vader praat. Hij heeft de laatste paar jaren een iets betere band opgebouwd met zijn vader. Het gaat nog steeds niet altijd van harte maar hij komt iets vaker op bezoek en dat soort onbenullige dingen. Voor de rest van de wereld houd hij Tobias dood, dat lijkt hem het beste. Nog steeds heeft Tobias een intimiderende sfeer over zich heen maar hij weert zich er tegen, hij moet wel. Hij wrijft even over zijn armen, hopelijk beginnen ze snel. Want hoe sneller dit gedoe voorbij is, hoe beter. Hij ziet vanuit zijn ooghoek Potter fluisteren en hij verscherpt zijn blik. Het is ook altijd Potter die alles verstoord. Dat joch is werkelijk zijn vader, net zo'n aandachtstrekker. Hij zucht zacht en kijkt weer naar Tobias die de regels uit staat te leggen. De woorden gaan langs hem heen, hij weet ze allang.

Een harde klap tegen zijn wang volgt en meteen kijkt hij naar beneden. " Luister je nou nooit eens luiwammes?" sist zijn vader, zijn stem klinkt boos en verbolgen. Severus houdt zijn blik op de grond gericht." Het spijt me vader" zegt hij automatisch, hij weet dat Tobias dit wil horen. " Ik haat het als mensen regels overtreden" klinkt de stem van zijn vader, nu luider dan eerst. " Je gaat maar in de hoek staan en je komt er pas uit als ik het zeg, tot die tijd wens ik geen enkele beweging of geluid van je te horen en te zien" zegt Tobias scherp en Severus loopt naar de hoek. Hoe lang zal hij hier moeten staan? De vorige keer was het langer dan een uur, toen was Tobias hem 'vergeten'. Hij gaat stil staan en kijkt recht tegen de muur aan.

"  Kan je ook opletten Severus?" klinkt de stem van Tobias en Severus kijkt op, blijkbaar was zijn blik naar beneden afgedwaald. Hij kijkt op en kijkt de oudere man emotieloos aan, wat moest hij nou weer? " Een verbaal antwoord graag" klinkt de strengere stem nu en Severus zucht diep." Ik let op" is het enige wat hij zegt en hij hoort gegniffel bij de Griffoendors. " Aangezien je overduidelijk niet aan het opletten was, mag je even hier komen". Severus verstrakt onmiddelijk en zijn hartslag gaat wat omhoog. Hij voelt de blik van Tobias, Albus en eigenlijk iedereen, op hem priemen en hij dwingt zichzelf om naar Tobias te lopen. Tijdens het lopen probeert hij zijn geest te kalmeren zodat hij rustig over komt. " Druk maar 20 keer op" is het enige wat Tobias zegt. Hij kijkt Tobias verstoord aan maar hij weet dat hij niks tegen de man kan beginnen, niet waar iedereen bij is.  Hij gaat liggen en begint met opdrukken. Gelukkig heeft zijn vader hem getraind in dit soort dingen dus het is zeker te doen voor hem. Geen wonder, Tobias is natuurlijk een oud-luitenant en dwong Severus van kinds af aan om krachttraining te doen. Het heeft hem wel veel geholpen, heeft hij gemerkt. Hij komt overeind als hij klaar is en kijkt Tobias even intens aan. Severus ziet met plezier dat zijn vader  even verstart en loopt terug naar zijn plek.

De training is na een uur over en de leerlingen lopen langzaam terug naar het kasteel. Severus doet traag zijn mantel om en wacht net zo lang tot het veld leeg is. Tobias komt naar hem toe gelopen en Severus kijkt hem koel aan." Je deed het goed" murmelt Tobias en Severus rolt met zijn ogen." Ik heb een goed voorbeeld gehad" zegt hij scherp. Tobias kijkt hem boos aan maar Severus weet dat hij gelijk heeft." Dat meisje in Zwadderich met die blonde haren zat elke keer naar je te staren, zou ze verliefd op je zijn?" Tobias pauzeert even. " Nee dat kan niet, je bent daar te lelijk voor". Severus ademt diep uit en in, zijn vader doet het puur om hem te stangen. " Anders nog iets? Ik kan alles hebben" bijt hij dan terug, zijn vader intens aankijkend." Bovendien heb ik jouw looks dus het is jouw schuld" voegt hij er dan aan toe, haat borrelt weer op. "Je zou wat respect moeten hebben voor me, ik deed alles voor je" zegt Tobias net zo bijtend terug en Severus kijkt hem boos aan." Respect voor een idioot die zijn eigen kind verwaarloosd? Mij niet gezien" zegt hij en loopt dan weg. Hij wil weg, weg van zijn vader en weg van Voldemort en zijn Dooddoeners. Gewoon vrij zijn..