Sneeuwmeisje- HP Fanfiction (VOLTOOID)

Hoofdstuk 20

Lieve readers! Het spijt me zo dat ik een tijdje geen hoofdstuk heb geplaatst maar ik zit in mijn examenperiode dus tsja, dan ben ik druk met andere dingen (sorry..) Anyway, veel plezier met hoofdstuk 20! 

OPLETTEN: In dit hoofdstuk is pijn te vinden..

-------------------------------------------------------------

Severus verschijnselt bij zijn Heer, Heer Voldemort, de man die hem al zolang in de macht houd van de duisternis. Hij gaat naar de ruimte waar Voldemort op hem wacht en klopt aan." Binnen" klinkt al gauw een koude stem en hij opent de deur langzaam. Hij stapt naar binnen en sluit de deur waarna hij voor de voeten van Voldemort op zijn knieën gaat." Goedzo Severus, je bent prima op tijd" hoort hij de zachte maar koude stem van Voldemort zeggen. Hij buigt zijn hoofd en wacht af op wat er komen gaat." Severus, mijn dochter is op Zweinstein en ik weet dat ze bij jou in Zwadderich zit". Severus fronst, hoe kan het dat Voldemort al zoiets weet? " Je zorgt goed voor haar, zo niet.." De dreiging in zijn stem is onmiskenbaar. Hij weet het, pijn zal dan het gevolg zijn en misschien wel de dood. Niet dat Severus bang is voor de dood, het zou hem alleen maar meer rust geven. De witte hand van Voldemort streelt nu zijn haar en hij vind het erg ongemakkelijk. Zoiets is een teken van intimiteit, van genegenheid. Normaal gesproken dan. Bij Voldemort laat het alleen maar zien dat hij de baas is over Severus." Je zal in een paar dagen weer dorstig worden, je zal hunkeren naar vers bloed". Severus knikt kleintjes, hij had al zo'n gevoel. Op sommige, rare momenten, had hij zin in bloed." Je mag een dier doodbijten of iets dergelijks, maar nog geen mens". Vertrouwt Voldemort hem niet? Niet dat hij een mens zou doodbijten, hij is geen Vaalhaar, maar als het moest van zijn Heer.. " Goed.. heel goed" klinkt de stem van Voldemort opnieuw en het strelen gaat nu van zijn haar naar zijn Tweede Teken. Severus bijt op zijn lip, het doet nu meer zeer dan dat het ooit heeft gedaan."Wat zal je doen als Bella je vraagt om uitleg?" Severus' frons wordt dieper, dit gesprek gaat echt alle kanten op. Behalve de kanten die hij had verwacht." Ik zal haar de uitleg geven die ze nodig heeft Heer" zegt hij zacht en Voldemort snuift." Ja.. maar je bent altijd respectvol tegen haar". Hij knikt, de stem dringt in zijn botten en spieren door." Je praat immers tegen de dochter van Heer Voldemort, je eigenaar, je Heer". Severus voelt de koude adem tegen zijn lichaam en hij knikt opnieuw." Ja Heer". Voldemort staat abrupt op en loopt weg. Zijn voetstappen klinken hol maar hard op de vloer." Crucio" klinkt het ineens en Severus rolt over de vloer van de pijn.Voldemort lacht kil en Severus grimast, duizenden messen lijken in zijn zenuwen te boren. Pijn gaat door zijn hele lichaam en na wat uren lijken, stopt Voldemort de spreuk." Deze was om te genieten.." " Net zoals de volgende". Meteen na het laatste woord wordt Severus opnieuw geraakt door de spreuk en hij perst zijn tanden op elkaar, hij zal niet schreeuwen. De pijn stopt even snel als hij gekomen is en Voldemort's voetstappen komen dichterbij." Wees loyaal en dienstverlenend tot je Meester anders zal ik extra maatregelen moeten nemen" klinkt zijn stem, te dichtbij. Severus knikt alleen maar en hij voelt een hoofdpijn opkomen." Ga" klinkt het en Severus krabbelt overeind waarna hij Verdwijnselt naar Zweinstein, zijn veilige thuis.