Sneeuwmeisje- HP Fanfiction (VOLTOOID)

Hoofdstuk 1

Bella zet haar theeglas neer en kijkt naar Severus."Hm, wat heeft je moeder?" vraagt Severus dan en Bella voelt de schaamte weer opkomen. Deze man zou het makkelijk kunnen betalen maar zij niet! "Longontsteking" antwoordde ze en Severus knikte." Al een tijdje" voegde ze eraan toe, ondertussen speelde ze met haar vingers. Waarschijnlijk zou hij wat geld geven en haar daarna zijn huis uitschoppen. " Bella, hoe oud ben je?" Ze kijkt op en kijkt hem weer aan. " 11 jaar" zegt ze." Te jong om zoiets te moeten meemaken" zegt Severus zacht en ze knikt. Ze had zich vaak sterk gehouden bij haar familie maar nu kwamen de tranen toch. Eerst langzaam, één voor één maar daarna vloeien de tranen toch rijkelijk. " Bella toch" zegt Severus en ze voelt plots zijn armen om haar heen. Ze snikt even en begint wat harder te huilen." Je mag huilen, het is niet niks" zegt hij zacht en streelt haar rug. Na een tijdje komt ze tot bedaren. " Sorry" zei ze beverig en Severus glimlacht." Geen sorry, gek kind"." Het is juist normaal dat je moet huilen, zoiets is heel heftig" zegt hij met een bijna vaderlijke ondertoon. Bella knikt even en pakt de tissue aan van hem. Ze dept haar ogen droog en stopt het in één van haar zakken in haar jurk." Luister Bella, hoeveel kosten die medicijnen?" Bella kijkt hem even vol ongeloof aan en kijkt dan bedenkelijk." Ik geloof 100 euro" zegt ze neerslachtig. Severus staat op en Bella volgt hem met zijn ogen. Hij tilt een zwart koffertje op en kijkt haar aan."Ik breng je naar huis" zegt hij. Natuurlijk, dacht Bella. Halverwege zou hij haar afpoeieren en dan had ze geen geld van hem gekregen. " Neem de deken maar mee" zegt hij en ze staat verrast op. Ze pakt haar doosje op en ze trekt de deken stevig om zich heen." Ga jij maar voor, ik weet niet waar je woont". Ze wil net haar mond open doen om te protesteren maar Severus heft zijn hand waarschuwend op." Het wordt langzaam donker, ik kan het niet maken om je alleen te laten lopen"." Weverseind is gevaarlijk in het donker" zegt hij streng en Bella knikt. Ze hoort wel eens van de gevechten die er zijn of vreemde mannen die een huis in de gaten houden. Heel vaag allemaal. Ze loopt naar buiten en begint met het lopen naar haar huis. Het is ondertussen gestopt met sneeuwen en dat is wel zo prettig. Stil lopen ze naast elkaar en stiekem vraagt Bella zich af wat er in dat koffertje zit. Geld? Vast niet. Na een paar straten afgelopen te hebben, komen ze bij haar huis. " Hier, eh, woon ik" zegt ze wat beschaamd. Severus kijkt haar weer aan en Bella kan het niet helpen dat ze de donkere ogen wat intimiderend vind." Ik loop even mee naar binnen, mag dat?' Bella knikt beduusd en stapt naar binnen. " Pap?" vraagt ze en loopt door naar de woonkamer. Alhoewel, het is een kamer maar niet zo groot. Er staan een paar versleten stoelen, een tafel en twee kastjes. Meer niet. Een man met een oud overhemd en een broek komt van de trap afgelopen. Het is haar vader, Joshua Cleveland." Eh, er is iemand voor je.." Bella blikt opzij, naar Severus die glimlacht naar Joshua." Ik ben Severus Sneep en ik hoorde over de ziekte van uw vrouw en Bella's moeder". " Bella kwam bij mij aan de deur en ik heb haar maar even binnengelaten, het is erg koud". Bella knikt even met een lichte glimlach op haar gezicht, het was warm en fijn in zijn huis. " Zodoende hoorde ik over haar moeder en ik werd geraakt". Severus zet het koffertje neer op een stoel." Hoeveel kosten de medicijnen?" Joshua kijkt even verbaasd." 120 euro maar dat kunnen wij nooit betalen meneer" zegt Joshua en Bella knikt lichtjes. Ze had geen idee waar Severus naar toe wilde. Ze hoopte wel iets, op dat hij hun iets geld kon schenken maar dat zou hij absoluut niet doen, denkt Bella." Noem mij maar Severus en ik schenk jullie 120 euro". Bella's mond valt open. " Hiernaast ben ik bereid jullie elke maand genoeg geld te geven dat jullie eten, kleding en andere belangrijke zaken kunnen kopen. Bella's mond zakt nog wat verder open. Die man is hun reddende engel! " D-dank u" stamelt haar vader en Bella knikt heftig." Alleen heb ik een.. eis, als ik dat zo kan noemen". Waarschijnlijk moeten we alles terug betalen, denkt Bella bij zichzelf. Ze weet hoe mensen zijn. " Ik zou het fijn vinden als Bella een paar dagen in de week bij mij wil of kan zijn, ik ben immers maar alleen". Bella kijkt op bij het horen van haar naam. "Ja, ja dat wil ik wel" zegt ze opgetogen. " Nou dat is geregeld" zegt Severus en haalt 130 euro uit het zwarte koffertje. Hij overhandigt het aan Bella's vader en knipoogt naar Bella." Is het goed als je overmorgen langs komt?" Joshua knikt." U bent te goed voor deze wereld!" Severus glimlacht zwak." Ik doe wat ik kan". Met een ruis van zijn mantel verlaat hij het huis, Bella en Joshua in verbazing achterlatend.