Sneeuwmeisje- HP Fanfiction (VOLTOOID)

Hoofdstuk 9

Hey er is weer een update van Sneeuwmeisje! Opnieuw veel duister en Voldemort maar daar had ik toch al voor gewaarschuwd? Anyway, veel plezier met dit hoofdstuk! X

-------------------------------------------------------------

Severus voelt het bloed zijn lichaam in stromen en drinkt totdat de beker leeg is. Een koude hand neemt de beker over en hij durft op te kijken." Mijn heer..?" Hij is nieuwsgierig, wil weten waarom hij de beker met bloed moest drinken. "Ja?" Hij slikt even en is dan zeker van zijn stem." Waarom moest ik het drinken heer?" Voldemort grijnst en streelt zijn vette haar." Snap je het dan niet?" Zijn stem klinkt koud en bijna ongeduldig. Severus denkt na en dan begrijpt hij het. " Ik ben nu een..vampier?" Voldemort schud zijn hoofd." Nee, je hebt alleen bloed nodig om te kunnen overleven, je bent voor de rest normaal". Severus kauwt koortsachtig op zijn lip." Mag ik opnieuw vragen waarom heer?" Maar dat had hij beter niet kunnen vragen want hij wordt ruw neergeduwd en een toverstok wordt op hem gericht." Niet zoveel vragen stellen mijn huisdier!" klinkt het boos en Severus weet dat hij een fout heeft begaan. Als Voldemort boos is, ben je te ver gegaan, dat is bekend bij de Dooddoeners." De eerste komende paar dagen zal je geen bloed mogen drinken of aanraken.." sist Voldemort met een lichte voldoening in zijn stem." Ik kan het controleren via een connectie die we nu hebben". Severus knikt maar durft niet te bewegen." Pas als je echt uitgehongerd bent, zal ik je toestemming geven". Opnieuw knikt Severus, hij kan het niet echt geloven." En vertel dit Perkamentus, die ouwe moet het weten" zegt Voldemort. Severus knikt weer en slaat het op in zijn geheugen."Goed..kniel weer naast mij" hoort hij en haastig krabbelt hij overeind. Hij knielt weer naast Voldemort en wacht op verdere instructies." Wanneer vertrek je weer naar Zweinstein?" Severus blijft zijn blik op de grond houden." Over twee dagen mijn heer". Voldemort knikt en staat op. Severus hoort dat zijn voetstappen wat verder van hem vandaan gaan en zonder dat hij ook maar iets merkt, wordt hij geraakt met Crucio. Hij kronkelt van de pijn maar weigert te schreeuwen, hij is niet zwak en dat zal hij nooit worden! Hij bijt op zijn lippen en die bloeden al snel. De pijn stopt dan weer en hij voelt Voldemorts ijskoude handen zijn kin optillen." Vergeet niet dat je maar een speeltje bent, een huisdier van mij" sist Voldemort kwaadaardig en Severus slaat zijn blik neer. Voldemort houdt nog steeds zijn kin vast en de kou spreidt zich door zijn lichaam. Gek, al die tijd in het gezelschap van Voldemort heeft hij het niet koud gehad maar nu rilt hij. Een valse glimlach verschijnt op Voldemorts gezicht." Ik hou ervan om de rillingen van angst over je rug te zien Severus, al laat je dat nooit zien" zegt hij zacht en Severus wil niks liever dan weggaan en vooral niet terugkomen. Maar hij kan niet anders. Abrupt wordt hij losgelaten en hij ademt diep in en uit." Je mag gaan" zegt Voldemort simpel en dat advies neemt hij ter harte. Hij kust de zoom van Voldemorts gewaad en daarna gaat hij de kamer uit. Hij Verdwijnselt en komt in zijn eigen huis terecht. Snel grijpt hij een handjevol Brandstof en gaat in de haard staan." Kantoor van Albus Perkamentus" roept hij en gooit de as neer. Dan verdwijnt hij in de groene vlammen.