Η αδελφότητα των Ρόδων

κεφάλαιο 9

-Μου φαίνεται καταπληκτικό το γεγονός πως γράφεις αστυνομικά μυθιστορήματα.

Είχαν μόλις τελειώσει τις τάρτες τους κι ο Αλεξάντερ γέμιζε τα φλιτζάνια τους για δεύτερη φορά. Η Ρόζαλιν δε μπορούσε να το πιστέψει πόσο απολάμβανε το γλυκό, το τσάι, μα και την κουβέντα μαζί του μέσα στην όμορφη εκείνη ατμόσφαιρα. Η μουσική που ακουγόταν σε μια σχετικά χαμηλή ένταση ήταν country κάτι που την έκανε να χαλαρώσει ακόμη πιο εύκολα.

-γιατί; τώρα μόλις δεν είπες πως διαβάζεις ένα σωρό από αυτά;

-Ναι μα ποτέ δεν έτυχε να γνωρίσω κάποιον συγγραφέα που ειδικεύεται στο συγκεκριμένο αυτό είδος.

-Να που γνώρισες εμένα.

-Λοιπόν; Έχεις εκδώσει πολλά;

-Μπα, μόλις ένα. Κι αυτό πριν από λίγα χρόνια. Σκέψου πως είχα αρχίσει να το γράφω από το πανεπιστήμιο ακόμη.

-Καταλαβαίνω. Και τώρα; Ετοιμάζεις τίποτα νέο;

-Ναι, κάτι έχω στο νου μου. Θέλει πολλή δουλειά ακόμη μα ελπίζω πως θα προχωρήσω αρκετά μέσα στο επόμενο διάστημα.

-Και σε ποια εποχή θα διαδραματίζεται;

-στη βικτοριανή Αγγλία.

-Όλο και πιο ενδιαφέρον ακούγεται.

-Μπα μην το λες. Καθημερινά βγαίνουν δεκάδες με παρόμοιο περιεχόμενο.

-σίγουρα, εδώ δε διαφωνώ μα πιστεύω πως θα βρεις κάτι να το διαφοροποιήσεις.

Η ώρα περνούσε πολύ γρήγορα. Σε πέντε με δέκα λεπτά θα έπρεπε να σηκωθεί. Ο ρόναλντ της είχε στείλει κι άλλο μήνυμα πριν λίγο στο οποίο της εξηγούσε τι ώρα ακριβώς θα έφταναν για να πάρουν το αυτοκίνητο.

-ναι, αυτό σκέφτομαι κι εγώ. Θα πρέπει να βρω κάτι πραγματικά σπάνιο και ξεχωριστό.

-έχω μια ιδέα.

-δηλαδή;

-Διαθέτω μια πολύ καλά εξοπλισμένη βιβλιοθήκη γύρω από αυτό το θέμα που σε ενδιαφέρει.

Τον κοίταξε παραξενεμένη.

-Τι θες να πεις;

-έχω στο γραφείο μου κάποιες σπάνιες βιογραφίες συγγραφέων και καλλιτεχνών αυτής της περιόδου. Όποτε το θελήσεις είσαι ευπρόσδεκτη να ρίξεις μια ματιά. Μπορείς ακόμη και να δανειστείς κάποιο βιβλίο αν βρεις κάτι που να σε ενδιαφέρει.

-σε ευχαριστώ, θα το σκεφθώ.

-ναι φυσικά, δεν υπάρχει καμιά βιασύνη.