Η αδελφότητα των Ρόδων

κεφάλαιο 20

Η ρόζαλιν όταν βγήκε από το μπάνιο είχε στο πρόσωπό της μια χλομάδα σχεδόν νεκρική. Είχε πλυθεί ωστόσο με μπόλικο παγωμένο νερό και τα γόνατά της δεν έτρεμαν και τόσο πια. Ένα πράγμα ήταν σίγουρο, η αδερφή της ήταν νεκρή εδώ και πολύ καιρό. Και μπορεί κάποιος να έπαιζε παιχνίδια μαζί της μα ό,τι κι αν της έστελνε να δει τίποτα χειρότερο δε θα ήταν αυτό από τη γνώση του θανάτου της κι από το θέαμά της στο ίδιο της το κρεβάτι και μέσα στα αίματα.

Έτσι λοιπόν το καλύτερο που είχε να κάνει ήταν να βρει την αυτοκυριαρχία της και να ξεμπερδέψει με αυτό μια ώρα γρηγορότερα. Έβαλε λοιπόν το βραστήρα επιχειρώντας μια σύντομη ανασκόπηση της κατάστασης, όσο το δυνατόν πιο ανώδυνη. Τα περισσότερα από αυτά που είχε δει τα γνώριζε ήδη. Τα καινούρια στοιχεία ήταν πως κάποιος είχε προκαλέσει το θάνατο των γονιών της κι αυτός ο θάνατος ήρθε μερικά χρόνια αργότερα να συνδεθεί με το θάνατο της αδερφής της. Άρα λοιπόν ο δολοφόνος κάτι ήθελε από την οικογένειά τους. Κι αυτό το κάτι δεν ήταν άλλο από το περιδέραιο που βρισκόταν μέσα στη θυρίδα της στην τράπεζα. Όμως γιατί το ήθελε τόσο; Και γιατί η θυρίδα ήταν στο δικό της όνομα κι όχι στης αδερφής της;

Διάλεξε ένα φακελάκι earl gray ξέροντας όμως από πριν πως καμία σχέση δε θα είχε με εκείνο που έπινε με τον αλεξάντερ. Μα δεν πείραζε αφού το μόνο που είχε ανάγκη τώρα ήταν να ξεπλύνει την άσχημη γεύση που είχε στο στόμα της.

Γέμισε με προσοχή την κούπα της και κατευθύνθηκε προς το σαλόνι για να πιάσει το νήμα των σκέψεών της από το σημείο όπου το είχε αφήσει. Κάποιος λοιπόν ήθελε το περιδέραιο με τα ρουμπίνια αλλά γιατί; Προφανώς το συγκεκριμένο κόσμημα κόστιζε μια μικρή περιουσία μα αυτός που το έψαχνε τόσο απεγνωσμένα σίγουρα θα διέθετε και αρκετά χρήματα για να πληρώσει ανθρώπους να σκοτώσουν.

Ανατρίχιασε κι ένιωσε πάλι χολή να ανεβαίνει προς τα πάνω, βιάστηκε λοιπόν να πιει το τσάι της. Δε θα κατέρρεε, όχι, δε θα κατέρρεε. Το χρωστούσε σε όλους, στους γονείς της, σε εκείνη, ακόμη και στο ρόναλντ. Δεν έπρεπε ποτέ να τη δει σε αυτήν την κατάσταση γιατί τότε θα τρελαινόταν από την αγωνία του.

Ένα πράγμα θα έκανε ακόμη και μετά θα στρωνόταν στη δουλειά διότι είχε στα χέρια της και τον ανεκτίμητο θησαυρό που της είχε δανείσει ο Αλεξάντερ. Θα έριχνε μια ματιά στην επόμενη φωτογραφία που υπήρχε στο φάκελο που είχε πάρει από τη θυρίδα.