Η αδελφότητα των Ρόδων

κεφάλαιο 24

Την άλλη μέρα το πρωί η Ρόζαλιν ξύπνησε πριν από το ρόναλντ. Αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφθηκε αμέσως μόλις άνοιξε τα μάτια της και προσανατολίστηκε στο χώρο. Τον είδε κουλουριασμένο δίπλα της, γυμνό, με το ένα του χέρι να ακουμπάει σχεδόν τη μέση της. Η επιθυμία που της γεννήθηκε ήταν να παραμείνει εκεί ακίνητη, απολαμβάνοντας τη ζεστασιά του σώματός του, την οποία θα τη στερούταν δυστυχώς για κάμποσες μέρες. Μα κατάλαβε πως κι αν ακόμη ενέδιδε στην επιθυμία της αυτή τότε λίγο αργότερα ο στριφνός ήχος του ξυπνητηριού του θα τους έβγαζε με τρόπο αμετάκλητο από αυτή την κατάσταση. Έτσι αναστέναξε και πολύ επιδέξια μετακίνησε ελαφρά το χέρι του ρόναλντ για να μπορέσει να σηκωθεί χωρίς να τον ξυπνήσει. Φόρεσε τη ρόμπα της και βγήκε σιγά-σιγά από το δωμάτιο. Αφού εκείνος θα έφευγε απόψε, τότε το καλύτερο που είχε να κάνει ήταν να τον περιποιηθεί με όποιον τρόπο μπορούσε.

Άναψε λοιπόν τη θέρμανση για να ζεσταθεί μαζί και το νερό και μετά μπήκε στην κουζίνα κι άρχισε να διαλέγει διάφορα φρούτα από το ψυγείο για να φτιάξει χυμό, ενώ γέμισε και τον βραστήρα για το τσάι. Σε εκείνον θα έφτιαχνε τον αγαπημένο του καφέ βέβαια μα εκείνη δε θα έπινε ούτε κι αυτό το πρωί.

Κι αυτό την έκανε να σκεφθεί κάτι άλλο που δεν ήταν παρά τα χάπια. Χθες το βράδυ δεν τα είχε πάρει για να κοιμηθεί κι αυτό δεδομένων όλων των αποτρόπαιων πραγμάτων που είχε δει στον υπολογιστή της ήταν πολύ περίεργο μα κι ενθαρρυντικό μαζί. Μακάρι να μην αναγκαζόταν να τα καταπιεί και όλες αυτές τις μέρες που θα έρχονταν.

Μετά, καθώς η καφετιέρα κι ο βραστήρας άρχισαν να σφυρίζουν την ίδια στιγμή, θυμήθηκε την αυτοβιογραφία μα και το μήνυμα που είχε στείλει στον αλεξάντερ. Να της είχε απαντήσει άραγε;

Άρχισε να αναρωτιέται που ήταν το κινητό της την ίδια στιγμή που τηγάνιζε τα αβγά με το μπέικον του ρόναλντ.

Ευτυχώς η συσκευή ήταν μέσα στην τσάντα της κι έτσι δε χρειάστηκε να μπει ξανά στην κρεβατοκάμαρα προτού τα ετοιμάσει όλα.

Το πρωινό ήταν έτοιμο λίγα λεπτά αργότερα, έτσι αποφάσισε να αγνοήσει το τηλέφωνο για λίγο ακόμη και να πάει να ξυπνήσει τον ρόναλντ που εξακολουθούσε να κοιμάται ακόμη του καλού καιρού.

Έστρωσε λοιπόν το τραπέζι και μετά μπήκε στην κρεβατοκάμαρα και πάλι. Έβγαλε τη Ρόμπα της και την πέταξε πάνω σε μια καρέκλα. Μετά, γλίστρησε στο κρεβάτι πλάι στον κοιμισμένο άνδρα και τύλιξε τα χέρια της σφιχτά γύρω του.