Η αδελφότητα των Ρόδων

κεφάλαιο 33

Ο Ντάρεν είδε το βίντεο με τη νεκρή του αγαπημένη την άλλη μέρα κοντά στο μεσημέρι. Είχε κοιμηθεί πολύ άσχημα το προηγούμενο βράδυ. Είχαν μείνει τελικά σε κάποιο ξενοδοχείο τρίτης κατηγορίας και οι δυο, στο ίδιο δωμάτιο, και είχαν ξυπνήσει πολύ αργά. Είχαν κατέβει στην τραπεζαρία του ξενοδοχείου για ένα κάπως καθυστερημένο πρωινό το οποίο αποτελούταν από φρέσκο κι ευτυχώς δυνατό καφέ καθώς και λουκουμάδες με μέλι τους οποίους λάτρευαν και οι δυο.

Είχαν χασομερήσει κάμποσο εκεί φλυαρώντας για διάφορα θέματα, αδειάζοντας τη μια κούπα του καφέ μετά την άλλη κι ύστερα είχαν ξεκινήσει να γυρίσουν πίσω.

Όταν τελικά κατάφερε να το δει αν και ήταν προετοιμασμένος γι'αυτό που θα έβλεπε, ένιωσε τέτοια έντονη οργή να τον κατακλύζει από παντού, ώστε αναγκάστηκε να αρπάξει με δύναμη την άκρη του τραπεζιού που βρισκόταν μπροστά του.

Ήθελε τόσο να μάθει ποιοι ήταν αυτοί οι άνθρωποι που την είχαν μπλέξει σε ένα τέτοιο θανατηφόρο τελικά παιχνίδι που εκείνη την ώρα θα έκανε τα πάντα για να βρει την άκρη. Κι έτσι ήταν η ανάγκη για δικαίωση κι εκδίκηση που τον έσπρωξε στην επόμενη του κίνηση.

Το τηλέφωνο εκείνης της φίλης της Αμέλια δε δυσκολεύτηκε να το βρει. Την πήρε λοιπόν την ώρα που έψαχνε στο ψυγείο για λίγο χυμό. Δε βρήκε ωστόσο κανέναν, η ανάγκη να βγει για ψώνια ήταν τελικά επιβεβλημένη.

Η κοπέλα του απάντησε σχεδόν αμέσως. Αφού αντάλλαξαν λίγα κοινότυπα λόγια για τις εξελίξεις στις ζωές τους ο Ντάρεν μπήκε κατευθείαν στο θέμα που τον είχε ωθήσει να της τηλεφωνήσει.

Σε λεπτομέρειες πολλές και συγκεκριμένες δε μπήκε μα της έδωσε να καταλάβει με λίγες σαφείς και κοφτές κουβέντες πως είχαν αρχίσει να βγαίνουν στην επιφάνεια ορισμένα στοιχεία για την υπόθεση της αμέλια. Κι ύστερα, επιχειρώντας να παραμερίσει τη δική του αγωνία που τον συντάραζε, της ζήτησε γλυκαίνοντας τη φωνή του να του πει αν πράγματι είχαν περάσει μαζί εκείνες τις μέρες.

Τότε η κοπέλα έβαλε τα κλάματα κι έσπασε. Ήταν φανερό πως με δυσκολία κατόρθωνε τόσο καιρό να ζει κι εκείνη μέσα στο άγχος. Η αΜέλια δεν ήταν εκεί, δε θα μπορούσε να θεωρηθεί λοιπόν προδοσία η αποκάλυψη της αλήθειας. Του είπε λοιπόν, αφού τον έβαλε να της ορκιστεί χίλιες φορές πως το όνομα της δε θα αναφερόταν πουθενά, πως η αμέλια δεν ήταν μαζί της εκείνες τις λίγες μέρες. Το που είχε πάει δεν το γνώριζε και δεν ήταν πως δεν την είχε ρωτήσει. Όμως δεν της αποκάλυψε τίποτα παρά τα παρακάλια της επειδή όπως της είπε καμιά ανάγκη δεν υπήρχε γι'αυτό. Λίγο απότομα της είχε μιλήσει τότε στενοχωρώντας την και τελικά το είχε αποδώσει σε μια πιθανή απιστία της στο Ντάρεν, εντελώς άσχετη με τον θάνατο της. Γι'αυτό δεν είχε πει τίποτα σε κανέναν, όπως κι επειδή φοβόταν πολύ μη βρεθεί πουθενά μπλεγμένη.