Η αδελφότητα των Ρόδων

κεφάλαιο 22

Η ρόζαλιν δούλεψε όσο καλύτερα μπορούσε μέχρι που βράδιασε. Ο Ρόναλντ της είχε στείλει ένα sms στο οποίο την πληροφορούσε πως θα αργούσε λίγο να επιστρέψει αλλά και πως δε χρειαζόταν να μαγειρέψει αφού είχε δουλειά. Θα έφερνε της είπε εκείνος φαγητό από ένα κινέζικο. Τη ρώτησε αν είχε όρεξη για πάπια με πορτοκάλι κι εκείνη απάντησε θετικά συνειδητοποιώντας πως είχε πράγματι.

Αυτό που έκανε τις τελευταίες ώρες ήταν να διαβάσει με άπειρη προσοχή ένα μεγάλο μέρος του βιβλίου του αλεξάντερ. Δε μπορούσε να κρύψει τη χαρά της όταν κατάλαβε πως όλα όσα γύρευε για να κάνει το δικό της έργο μοναδικό και να το στρέψει προς το μονοπάτι της επιτυχίας βρίσκονταν φυλαγμένα μέσα σε εκείνο το βιβλίο. Το καταλάβαινε βέβαια πως για να τα αξιοποιήσει όλα αυτά τα στοιχεία θα έπρεπε να το κρατήσει κάμποσες μέρες αλλά δεν ήθελε κιόλας να το κάνει αυτό. Της ήρθε λοιπόν η ιδέα να του στείλει ένα μήνυμα και να τον ρωτήσει αν θα μπορούσε να της επιτρέψει να σκανάρει ή να φωτοτυπήσει κάποιες από τις σελίδες του βιβλίου, αυτές με τα κεφάλαια που την ενδιέφεραν περισσότερο.

Μετά, αυτό που έκανε, ήταν να αναπροσαρμόσει ορισμένα τμήματα από τα προσχέδια που είχε δείξει στη Μέρεντιθ το ίδιο κιόλας πρωί. Αν οι αναπροσαρμογές θα γίνονταν σε σύντομο χρονικό διάστημα, τότε το ήξερε με σιγουριά πως η εκδότρια δε θα είχε αντίρρηση. Κοίταξε λοιπόν βιαστικά την ώρα στην οθόνη του υπολογιστή. Είχε μόλις περάσει από οχτώ. Απίθανο ήταν να τη βρει στο γραφείο, ούτε εκείνη μα κι ούτε και τη σύλβια. Καλύτερα λοιπόν να της έστελνε ένα e-mail στο οποίο θα την ενημέρωνε όσο λεπτομερέστερα μπορούσε για τις αλλαγές που σχεδίαζε να κάνει. Καθώς άρχιζε να πληκτρολογεί χαμογελούσε κάνοντας τη σκέψη πως ορισμένα από αυτά που πρότεινε στην εκδότρια πολύ θα τα εκτιμούσε.

Ήταν απόλυτα σίγουρη πως το επόμενο πρωί, αμέσως μόλις θα έλεγχε τα μηνύματα της θα έβρισκε το λιγότερο ένα από τη Μέρεντιθ να την περιμένει. Αφού εκείνη ήθελε συνέπεια υπευθυνότητα και ταχύτητα θα τα είχε και τα τρία. Τη δουλειά της την ήξερε. Αν τα είχε όλα έτοιμα τότε θα μπορούσε να γράψει κάμποσες χιλιάδες λέξεις μέσα σε μια ημέρα. Κι αυτό ακριβώς θα έκανε όλη αυτή την εβδομάδα κατά την οποία θα απουσίαζε ο ρόναλντ.

Μόλις της έστειλε το μήνυμα, πήγε και πήρε την κάρτα του αλεξάντερ. Κοίταξε για λίγο τον αριθμό του κινητού του, συνειδητοποιώντας πως ήταν πολύ εύκολος και πως θα μπορούσε να τον μάθει απ'έξω. Και μετά αν ήθελε θα κατέστρεφε και την κάρτα του.