Η αδελφότητα των Ρόδων

κεφάλαιο 21

Η Νάταλι δούλεψε για ώρες εκείνη την ημέρα, όσο πιο προσηλωμένη μπορούσε στο σκοπό της. Την καρφίτσα είχε καταφέρει να τη βγάλει από το νου της για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Το κινητό της το είχε βάλει στο αθόρυβο κι απλώς κάθε τόσο σταματούσε να δουλεύει και του έριχνε μια κλεφτή ματιά. Κανείς δεν την είχε ψάξει μέσα στις τελευταίες ώρες κι αυτό την παραξένεψε ελαφρώς. Τουλάχιστον η Ρόζαλιν θα έπρεπε να της είχε στείλει κάποιο μήνυμα έστω και λακωνικό. Χαμογέλασε φέρνοντάς την στη σκέψη της. Το πιθανότερο ήταν πως όλη αυτή τη μέρα θα δούλευε κι εκείνη με όσο πιο εντατικούς ρυθμούς μπορούσε.

Όταν τελικά χτύπησε το τηλέφωνο ήταν το σταθερό κι όχι το κινητό. Το πήρε και περίμενε. Λίγο αργότερα μια γυναικεία φωνή την ενημέρωνε πως υπήρχε για εκείνη μια πρόσκληση για μια δεξίωση γενεθλίων ενός χρηματιστή. Το ξάφνιασμα της κορυφώθηκε ακόμη περισσότερο όταν έμαθε πως το τιμώμενο πρόσωπο της βραδιάς εκείνης δεν ήταν άλλο από τον καινούριο της εργοδότη, τον Κέβιν Μπάξτερ. Η γυναίκα που της είχε τηλεφωνήσει δεν ήταν άλλη από την ίδια την έλεν στόουν. Την οικονόμο του Κέβιν. Την είχε πάρει, είπε, για δυο λόγους. Ο ένας ήταν για να την ενημερώσει για τη δεξίωση. Της είπε πως θα είχε την πρόσκληση στο σπίτι της την ίδια κιόλας ημέρα αλλά η έλεν μιλούσε η ίδια πρώτα με τους προσκεκλημένους. Ο δεύτερος λόγος για τον οποίον την είχε καλέσει ήταν για να της επιβεβαιώσει το αυριανό της ραντεβού με τον Κέβιν Μπάξτερ. Θα ήθελε να τη συναντήσει στο γραφείο του λίγο μετά τις πέντε, αν βέβαια δεν είχε αντίρρηση κι εκείνη. Η νάταλι τη διαβεβαίωσε με την ανάσα της κομμένη πως θα ήταν εκεί στην ώρα της και την ευχαρίστησε θερμά για το τηλεφώνημά της.

Όταν τελικά κατέβασε το ακουστικό άρχισε να χορεύει κάνοντας κύκλους γύρω- γύρω από το σαλόνι. Τα πράγματα δε θα μπορούσαν να πάνε καλύτερα. Η δουλειά με τον Κέβιν προχωρούσε χωρίς απρόοπτα προβλήματα. επίσης, το γεγονός πως την είχε καλέσει στη δεξίωση για τα γενέθλιά του μόνο ένα πράγμα σήμαινε, πως θα τη σύστηνε και σε άλλους πλούσιους φίλους του όπως ακριβώς το είχε ελπίσει η Νάταλι.

Λοιπόν, αυτό ήταν πολύ ωραίο. Από αύριο κιόλας θα έπρεπε να αρχίσει τις προετοιμασίες της για να λάμπει εκείνη τη βραδιά αφού οι μέρες περνούσαν πολύ γρήγορα και στην πραγματικότητα δεν έμεναν πια και πολλές.

Άρπαξε το τηλέφωνο εξακολουθώντας τους χορευτικούς της κύκλους και σχημάτισε τον αριθμό της ρόζαλιν μα δεν πήρε απάντηση. Ούτε κι αυτή τη φορά προβληματίστηκε. Έτσι έκανε η Ρόζαλιν όταν έπιανε δουλειά. Αυτή λοιπόν η απόφαση της να μην απαντήσει στο τηλέφωνο ήταν ένα πολύ καλό σημάδι. Καλύτερα να το έπαιρνε και η ίδια σαν παράδειγμα και να γύριζε αμέσως στη δική της δουλειά, αλλιώς τι θα είχε να δείξει αύριο στον χρηματιστή; Μόνο που βράδιαζε σιγά- σιγά χωρίς εκείνη να το πάρει είδηση, κι έτσι λίγα πράγματα θα προλάβαινε ακόμη να κάνει μέσα στην ημέρα. Όμως θα ξυπνούσε κι αύριο νωρίς- νωρίς και στις πέντε θα ήταν έτοιμη. Την καρφίτσα την ξέχασε εύκολα για μια ακόμη φορά.