Crimson Academy

Pride against Pride

Third Person's View

Neither do Carlo can't believe it that the woman who caught his heart was in Crimson Academy.

Ano ang ginagawa niya dito? Paano siya nakapasok dito? Panay ang tanong ni Carlo sa kaniyang isip na tila naguguluhan na.

Hindi niya muling inaasahan na magtatagpong muli ang kanilang landas. Ang buong akala niya ay simula noong umalis siya, hindi na muli silang magkikita pa.

"Nasaan na 'yung dalawang iyon?", napakamot sa batok niya si Jason habang hinahanap sina Chelsea at Nathan.

Lahat sila ay nasa Training Area na puwera sa dalawang nagpaiwan na sina Chelsea at Nathan. Bigla naman kumunot ang noo ni Carlo.

"My, my. Hintayin niyo nalang sila! Siguradong nag lolovey-dovey pa ang dalawa hihi!", kinikilig na sambit ni Hesly.

Napintig naman ang tenga ni Carlo ganon 'rin sa iba. "T-Teka, anong meron sakanila?", nagtatakang tanong ni Clarice.

"Hihi wala naman. But soon~", sambit ni Hesly habang kumikinang ang mata.

"Hoy pangit na babae! Huwag mo nga'ng ipagsama yung dalawang iyon! Kami ang bagay ni Chelseababes hindi sila!", maktol ni Jason dito.

"Awe, keep barking you dog-faced.", she exclaimed in an awe.

"You guys, you know Nathan will always be mine.", Lorrained whined however, she was still wearing her smile.

Biglang pumasok sa pinto sina Chelsea at Nathan. Halatang nakangise ang binata habang namumula naman ang magkabilang pisnge ng babae.

"Y-Yo? What happened?", curious na tanong ni Charles. Nagtataka kung bakit ganito ang reaksiyon ng dalawa.

Habang nagiinit naman ang ulo ni Carlo sa isang gilid. Nakakuyom ang mga kamao habang masamang tinitignan si Nathan na ngayon ay siya ang nginingisehan.

Whatever you did, I swear I wouldn't like it, Cousin. Sambit nito sa isip niya.

"Dwayne...", binigyan ito ni Carlo ng masamang tingin. "Wanna fight?"

Carlo's smirk began to pop up, "Let see what you got."

Carlo's POV

I guess i'll be having a combat with my cousin then.

"No holding back.", Nathan informs.

"Then let it be, cousin.", I smirked back.

"Omg! Kayo na naman?!", natutuwang tanong ni Hesly.

"Nice pre, siguro matatagalan na naman ito. Pwede namang magpatayan nalang kayo kung matagal lang naman pala matapos laban niyo.", sambit ni Bruce.

Well, surely it'll be bloody as hell again.

Pride against Pride? Not bad. May the weak lose.

Naglakad na kami papasok sa Simulator habang nagtitigan ng mariin. Umatras naman ang iba. Mga ilang segundo lang ay nasa loob na kami ng Illusion Simulator. It's just a plain forest background.

Agaran ko itong nahanap. Why? Because I have strong senses.

"Ready to lose, Nathan?", tanong ko sa kanya.

"Tsk. I'm always ready for combat however...", lumundag ito mula sa mataas na puno. "I'm not here to let myself be kick by a dumbass...", sabay tingin nito sakin ng napakalamig.

Pinalabas ko ang aking IceDawn Sword. My main sword that I frequently use to fight monsters and when i'm prone to heavy combat. Big and has sharp edge. And it's structure is made of the hue light and blue.

Pinalabas naman nito ang kaniyang espada na kung tawagin ay Mystical Sword. It's structure is made of mist and violet and has this smokey effect.

However, mine is better.

Sabay kaming sumugod sa isa't isa at akmang susugatan siya nang magtama ang espada namin sa isa't isa.

He gave me his bored look while i'm here being irritated by his emotional manifestation.

"My sword is better though.", I exclaimed. Akmang hahablutin ang paa gamit ang aking mga paa ngunit nakalundag ito papalayo.

"No, mine is.", he complimented his sword.

Magsasalita pa sana ako pero bigla itong nawala sa paningin ko. Agad kong inilibot ang paningin ko at maiging inobserba ang paligid.

With my sensitive senses, I can sense him, but this time, he's moving to fast. Jumping to every trees, I can't concentrate.

I closed my eyes and inhaled deeply. Focus...

"GO GO GOOOOOOOOO!", agad akong napatalon ng dahil sa gulat. Bigla ba namang umalingawngaw sa loob ng training room ang isang pangit at nakakabingeng boses.

"Hoy Hesly tumigil ka dyan.", rinig kong suway ni Jason dito.

"Hey, distracted aren't we?", agad akong lumingon sa likod pero hindi kaagad ako nakapag react dahil inunahan ako nito ng suntok sa panga. I felt a sting on my jaw.

I heard his cold chuckle, what a pain in the ear.

"Bakit parang kiliti lang saakin 'yon, Nathan?", I smirk.

If others claim him as a strong elementalist, well they were wrong because I can defeat him hand on hand combat.

"Wanna know something?", he asks playfully.

"No.", lumundag ako papunta dito at agad na susugatan ngunit umiwas siya.

"You don't wanna know what took us so long outside the training area?", he asks amused.

Napairap ako at pinadalahan ito ng malalaking icicles. "Your conversation with Chelsea has nothing to do with our combat.", I send him a bigger icicles at nagagawa niyang iwasan ito.

"Ah so you know her before we do?"

Nakakunot-noo ko itong linalabanan. Bakit ang hilig ng lalaking ito sa mga laro?

Bigla itong nawala sa paningin ko at napagtantong nasa likuran ko na pala ito. Bago pa man ito makagawa ng atake ay naunahan ito sa pamamagitan nang pagsaksak ko dito gamit ang aking espada.

"Nathan!"

Ilang segundo lang ang nakakalipas bago ko ito itusok sa kaniyang tagiliran.

"You dead already?", bored kong tanong.

I heard him laugh darkly. "Guess that stings... though, a little bit.", I felt myself floating along Nathan.