Crimson Academy

Cameback

Nagsimula na kaming maglakad sa loob ng passageway subalit tinakpan ni Lorraine ang dinadaanan ko. Napatingin ako sa iba, mukhang hindi naman nila kami napapansin dahil may sarili silang pinaguusapan.

She was wearing her usual smile. "Chelsea...", panimula nito. Kunot-noo ko naman itong tinignan. "You already know this is our mission. Therefore, why stressing yourself at this location?"

Naguluhan ako sa sinabi nito. "A-Anong..."

"I mean you should take your leave.", she sneered.

"Uhmm, okay lang ako. I insisted going on this mission with the Dexra Evenfall, so no worries.", sambit ko sakaniya.

Tumawa ito at binigyan ako ng matamis na mga ngiti. "It isn't a suggestion and I don't care if you weren't okay at all.", she paused. "I'm ordering you to take your leave now because you wouldn't be much of a help inside this passageway."

Natigilan naman ako sa sinabi nito. Tinataboy ba ako ni Lorraine? But I've helped them awhile ago. Ibig niyang sabihin wala na akong kwenta sa mission nila simula ngayon?

"S-Sige.", nagpaalam na ako dito at nagsimula nang maglakad palabas ng passageway.

I couldn't even reject her command. Wala akong karapatan dahil bukod sa makapangyarihan siya, hindi 'rin ako kasali sa squad nila. I don't even know if Dexra Evenfall really is my friends. Ang tanging alam ko lamang ay nakikibelong ako sakanila.

"Atleast you know that you don't really belong to our Squad.", huling mga salitang narinig ko kay Lorraine bago makalabas ng passageway. Muli itong nagsara.

"Yes, I know where I belong.", I murmured under my breath. Umupo ako sa may gilid at inilagay ang mukha sa aking mga braso.

I belong to an isolated island where no one wants to be but me.

They belong to a vivid elegance while I belong to a coarse inelegance.

I couldn't even get the fact on about how I lack friendships and how they lack interests in me.

The world itself just seems to hate me.

Unwanted tears came strolling from my eyes. As expected, i'm such a crybaby with no use at all.

A pair of black shoes appeared infront of me. "Ehem.", I toned down when I heard someone clearing their throat.

Inangat ko ang paningin ko at natagpuang nasa unahan ko ang lalaking aking kinasusuklaman. Mas lalo akong napahikbi. Isa pa kasi itong lalaki na 'to, umaalis ng walang paalam.

"Anong g-ginagawa mo dito?", tanong ko habang humihikbi.

He looks away and kneeled down. "Nothing.", may kinuha ito sa bulsa niya at inilahad saakin. "Huwag ka nang pabebe at kunin mo na ito.", sambit nito.

Hindi naman ako nag alinlangan na kunin nga sa kamay niya ang panyo at pinahid sa mukha ko. "S-Salamat.", nahihiyang sambit ko dito.

Tinignan muna ako nito ng ilang segundo bago mag buntong hininga. Hindi ko inakalang tatabi siya saakin sa pagkakaupo. "So what happened?", tanong nito habang sa ibang direksyon nakatingin.