OPAL MÜHRÜ

1. Bölüm

"Hadi ama Aaron bunu yapabilirsin havla, bir köpek gibi sahibine itaat et Aaron"

Zack sırıtarak bunları söylerken ben ise hiç birşey yapmıyor, yapamıyordum. Bütün duygularımı uç sınırlarda yaşıyor fakat dışarıya hiçbir şey yansıtamıyordum.

Ağzımı açtığımda etrafımdaki herkes bana bakarak gülmeye başladı. Ben 'hayır, istemiyorum, senin söylediğini yapmayacağım' diye bağırırken ağzımdan çıkan tek ses havlama sesi oluyordu. Etrafımdaki her şey üzerime doğru gelirken bir anda yerimde doğruldum. Gözlerimi açtığımda odamdaydım. Lanet olası Zack benimle okulda zaten yeterince eğlenirken şimdi de rüyalarıma giriyordu. Bu çocuktan kurtuluş yoktu.

Derin bir of çekip saate baktığımda bir küfür savurdum. Lanet olası alarm neden çalmamıştı bu gün. Hızla yataktan kalkıp okulun formasını üzerime geçirdim. Gözlüğümü takıp saçlarımı aceleyle taradım. Koşarak mutfağa indim. Akşamdan hazırladığım tostlarımı elime alıp hızlıca evden çıktım.

Okul iki sokak ötedeydi. Bir yandan hızlı hızlı yürürken bir yandanda tostlarımı yiyordum.

Okula yüz metre kala tostlarım bitmişti. Ellerimi çırpıp üzerimi düzelttim. Bu okuldan nefret ediyordum. Okuldan, insanlardan ve o insanların dünya görüşünden.

Herkes ambalaja bakıyordu. Dış görünüş iyiyse okey kötüyse vay haline. Okulun eğlence kaynağısın.

Okula girerken ceketimin kapşonunu kafama geçirdim. Kimseyi görmek istemiyordum kimseninde beni görmesini. Ama kim benim gibi bir ayıyı görmez ki.

Gözlüklerimin üzerinden insanlara bi göz attım. Bazen göz bozukluğu işe yarıyordu. İnsanlar benim içi bir siület ten ötesi değildi.

Dolabıma ulaştığımda derin bir nefes aldım. İlk defa bu gün kimse benimle dalga geçmemişti. Dolabımdan çantamı alıp tekrar kilitledim. Arkamı döndüğümde göz devirme isteğimi bastırıp sadece dalgasını geçip gitmesini bekledim.

Zack ve Jones tam karşımda durmuş pis pis sırıtıyorlardı.

-Hey Aaron öğle yemeğinde et varmış.

-.........

-Neden cevap vermiyorsun? Her neyse bak ne diyeceğim biraz işe yara ve mutfağa git.

-Neden?

-Çünkü mutfaktakilere mutfağa bir domuz göndereceğime dair söz verdim.

Etrafta her zaman ki gibi bir kahkaha tufanı koptu. Sinirle Zack e baktım. Benden kısa ve cılız olup bana nasıl kafa tutabiliyordu. Ah tabii arkasındaki embesil sürüsü sayesinde.

Kafamı kaldırıp tam gözlerinin içine baktım. Ve tane tane sözlerimi söyledim.

-O zaman neden sen gitmiyorsun Zack. Tamam belki bir tavuğa benziyorsun ama karakterinle bir domuz olduğuna inandırabilirsin.

Şimdi ise herkes şok olmuş bir ifadeyle bana bakıyordu.

Yanından geçerken elimi omzuna koydum ve kulağına fısıldadım.

-sana güveniyorum Zack.

Yoluma devam edip sınıfa girdim.

Aptaldım ben aptal hangi akla hizmet Zack'e kafa tutmuştum ki. Beni kesinlikle diri diri gömeceklerdi.

Sınıfta hocanın gelmesini sessizce beklerken telefonum titredi. Sanırım mesaj gelmişti. Mesajı açtığımda gerçekten büyük sıçtığımı anladım.

Zack beni böcek gibi ezeceğine dair mesaj atmıştı. Telefonun ekran kilidini etkinleştirirken gözüme tarih takıldı. Bu gün doğum günümdü. 9 Aralık.