22. Bölüm (Geri Dönüş)

3.7K 338 106
                                    

Gözlerimi açtığımda revirdeydim. Aklıma gelen görüntülerle hızla etrafı taradım. Kimse yoktu.

Rahatlamış bir şekilde tekrar yatarken gelen horlama sesiyle korkarak hızla yataktan fırladım.

Ayağa kalkarken birkaç şey devirmiştim fakat umrumda değildi.

Tekrar yataklara baktığımda Seth'i gördüm. Esneyerek bana bakıyordu.

-Aaron bebeğim az sessiz ol uyuyoruz şurda.

-Uyuyor musun kusura bakma fark edemedim. Aslında ben bir yılanın bir ayıyı boğarak öldürdüğünü ve senin horlama sesinin de o hayvan a ait olduğunu düşünmüştüm ama sadece uyuyormuşsun. Ne güzel devam et sen.

-Bana laf edene bak. Sen ne zamandır uyuduğunu biliyor musun?

-Hayır? Hem ne kadar uyumuş olabilirim ki en fazla 20 saat falan.

-5 aydır uyuyorsun.

-ÇÜŞŞŞ OHAAAA.

-Az terbiyeli ol okul burası.

-Sen ciddi misin?

-Hayır tabikide değilim 5 gün oldu yaaa.

-Ha iyi o zama.....NEEEEEE 5 GÜN MÜ?

-Fark etmediysen diye söylüyorum bu da kulak.

-Ciddi misin kulak şu nefes aldığımız şeydi değil mi?

-Yok hayatım göz o kulakla koku alıyoruz.

-Seninle uğraşamayacağım. Yandaşların nerede?

-Kim?

-En son üç taneydiniz.

-Ben sınırlı üretimim benden bir tane daha bulamazsın. Senin beynin ciddi manada sallanmış heralde.

-Herkes nerede.

-Turnuvanın finalindeler.

-Oha bitti mi o?

-Uzatmalardalar yaa.

-Nerdeler bende gideceğim.

-O zaman takip et beni bebeğim.

Sanırım geri dönme vaktim gelmişti....

Seth'i takip ederken bir yandan da içim içime sığmıyordu.

Nedense Kristal'e dönmek beni heyecanlandırmıştı.

Sanırım özlemiştim. Onlar için belki sadece bir kaç saatti ama benim için uzun bir süreydi.

Sonunda turnuva alanına geldiğimizde etrafta müthiş bir kalabalık vardı.

Kalabalığı aşarak en öne geçtiğimde iki kişinin dövüştüğünü gördüm. İkiside iyi durumda değildi ama pes etmiyorlardı. Zor da olsa Alex'i ayırt edebilmiştim.

Fena dayak yemişti. Suratı tamamen kandı ve üzerindeki tişört yırtılmıştı. Etraftaki kızların dövüşe neden bu kadar meraklı olduğunu şimdi anlamıştım.

Etrafı incelerken yangından kurtarıp adını sormayı akıl edemediğim kız gözüme çarptı. (Ahh gözüm falan:)) Dikkatle dövüşü izliyordu.

Bende tekrar dövüşe döndüğümde durum hala aynıydı. İkisi de fazla iyiydi ve birbirlerine galip gelemiyorlardı.

Dövüş bir süre bu şekilde devam ettikten sonra Alex'in karşısındaki çocuk daha fazla dayanamadı ve bayıldı.

Alex ise sanki bunu bekliyormuşçasına zaferini kutlayamadan onu takip etti.

OPAL MÜHRÜHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin