Acılar bizi büyütmedi

48 13 9
                                    

Selam ❤ Nasılsınız ? Beni soruyorsanız eğer karmakarışık bir ruh haline sahibim . Şu sıralar biraz Sezen Aksu biraz da Koray Avcı karışımıyım . Uzatmadan başlamak istiyorum bölüme . Okumadan önce ufak bir tavsiye ;
Sanırım istemeden de olsa ağlayacağız .

3 hafta sonra ....

Ezgi KOÇ

İçimde tarif edilmesi zor bir acı vardı . Bu kalbimin en derinine inen bir acıydı . Nasıl anlatır size bu yangın ? Nasıl anlatılır bu acı ? Kısaca ; öldüm ama hayattayım tarifi çok zor . 3 haftadır mutlu olamıyordum . Ne zaman uyumak için yatağa uzansam ya Derin aklıma geliyordu ya da Batu ağlıyordu . Bir yanım iyi olmam için cabaladıkça diğer yanım buna müsade etmiyordu . Onlar için gece gündüz uyumadan hazırladığım odaya yatıramamıştım Deniz'i . Bir saat kadar yanımda kalmış olsa da Derin , o odada fazlasıyla izler bırakmıştı benim için . Gözlerimi her kapadığımda uzaktan gelen ağlama sesi ve benim o bebeği bulamam beni yiyip bitiyordu . Annem , babam ve diğerleri olsun biran beni rahat bırakmamışlardı . İlk başlarsa korkum olan varlık , nasıl olurda bir anda yaşama sebebime dönmüştü ?

Kafamda allak bullak soru işaretleri vardı . Herkes ağzımdan çıkacak iki kelimeyi gözlerken ben susmayı tercih ediyordum . Salondan kalkarak , yatak odasına girdim . Burak , Batu ile ilgileniyordu . Şu üç haftadır yüzümde gülümseme olmasının sebebi iki kişiydi . Yanlarına oturarak ; Batu'yu  izledim . Masmavi gözleriyle hayat vermek istercesine bakıyordu . Sanki her şey düzelecek anne sen merak etme der gibiydi . Yanağına uzanıp ufak bir öpücük bıraktım .  Burak'ın omzuna kafamı koyarak ellerini tuttum . Burak'ta saçlarıma öpücük bırakıyordu .

"Neden her şey sarpa sardı Burak ? "

"Bilmiyorum Kelebek , demek ki hayırlısı böyleydi . "

"Onu belki doyasıya öpüp koklamadım ama çok özledim . Ve gözlerimi her kapadığımda onu görüyorum . Uzakta ağlıyor , çok kötü bir durumda sanki benim onu bir yerden kurtarmamı bekliyor. "

Akan gözyaşlarımı Burak , sildi . Gözleriyle  Batu'yu , işaret ederek ;

"Bizim bir çocuğumuz daha var . Onun için güçlü durmak zorundayız meleğim . Evet çok zor ama onun için."

Kafamı olumlu anlamda sallarken ; Batu , ağlamaya başlamıştı . Ne olduğunu , neden ağladığını bilmiyordum . Kucağıma alarak biraz pışpışlamaya çalıştım ama nafileydi. Karnını yeni doyurmuştum . Aniden gelen kötü koku her şeyi özetlemeye yetmişti . Burak , geniş gülümsemesiyle ;

"Ben , odasından bez getireyim Kelebek . "

Odaya daha hiç girmemiştim . Kafamı olumlu anlamda salladım . Burak , yataktan kalkarak çıkışa doğru yönelmişti ki çalan telefon ile duraksadı ;

"Efendim ? "

"Ciddi misiniz ? "

"Nerede ? "

"Gördünüz dimi ? "

"Tamam tamam bekleyin geliyorum."

Karşı tarafın ne dediğini duyamıyordum ama ; Burak'ın sesi ilk defa bu kadar kızgın , heyecan barındırıyordu . Gülen gözleriyle geri dönerek , alnıma öpücük bıraktı .

"Her şey düzelecek Kelebek , söz veriyorum ."

Ne olduğunu sormama fırsat vermeden , Batu'yu öperek uzaklaştı. Ayağa kalktım . O odaya cesaret ederek girmem lazımdı . Ya şimdi ... Ya da asla .

BİR GÜNLÜK SENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin