BİR GÜNLÜK SEN

Yaşıyor .

Selam :) Nasılsınız bakalım ? Ben çok mutluyum sizin sayenizde okuma oranında yorum oranında ve vote oranında mükemmel artışlar oldu. Bunun için hepinize kocaman teşekkür ederim ☺ Bu bölüm grupta yaptığımız yarışma sonucu kazanan Tuğçe Güler'in gelsin . Yarışmalara göre devam edeceğim ithaf ederek yazmaya . İyi okumalar :)

Bölüm şarkımız : Ben Sende Tutuklu kaldım  (dediğim yerde açın yine )

Ezgi KÜÇÜK

" Hayallerini kurduğunuz düşler parçalanır bazen . Ve siz parçaları birleştirmeye çalışırken daha çok batar o hayaller . Hayallerde kanar bayım . Hayallerde kanar . Ben kendi düşlerimde kayboldum . Ve kendimi bulamıyorum . Yüreğim bir yere sıkışıp kalmışken deliriyorum . Her şeyin beceremediğim gibi bunu da beceremedim . Elime yüzüme bulaştırdım bu aşkı . Öyle çok mutlu ettiniz ki beni bayım . Öyle çok mutlu oldum ki şimdi öleceğimi bilsem icim sızlamaz . Dünyanın en mutlu insanı yaptınız beni . Öyle mutlu oldum ki ben sizinle kendimi unuttum . Yanınızda ben ilk defa sahiplendiğinizi hissettim . Ben ilk defa kendimden çok sizi sevdim. Bencil olmamayı öğrendim . Şimdi bayım o kadar sizsizim ki . Ve sizsizlikten ölebilirim . Kayboldum . Bir cümle içindeyim ya da bir paragraf sonuna sıkıştırılmış bir geçiş cümlesinin içindeyim ve buraya çok sıkıştım. Beni bulun bayım.  Beni bir tek siz bulun . Sarıp sarmalayın . Saklayın yine bayım kimse görmesin beni . "

Elimdeki kalemi sertçe yere fırlatırken kağıdı buruşturup sertçe fırlattım . Gözyaşlarım delice akarken kendime engel olamıyordum . Her gözyaşı yenilgi değildir bazen daha çok dayanabilmek için ağlar insan. Burak'ın annesinin dedikleri kalbimi delip deşerken engel olamıyordum kendime . Beni istemiyordu . Bağırmak istedim bağırıp biz birbirimizi çok seviyoruz olmaz demek istedim ama olmadı . Boğazım düğümlendi dilim tutuldu bir şey diyemedim . Çünkü canımın yanması bir tarafa mutluluğu bulmuşken kaybediyordum . Nasıl diyecektim şimdi ben Burak'a git bir daha gelme diye ? Ayrılalım bitsin diye nasıl söylerdim . Onca hayal kurmuşken onu o kadar istemişken git demeye nasıl dilim varırdı?  Allah'ım ne olur yardım et bana . Ne olur . Benim canım çok yansın ama onunki hiç yanmasın . Gözyaşlarıma engel olamıyordum . Telefonuma bildirim sesi gelmesiyle yatağın üzerinde duran telefonumu aldım . Ekran kilidini kaydırarak açtım .

Kimden : Bitanem♡

"Hayatım , sevgilim sana öyle bir süprizim var ki görünce inanamayacaksın . Akşam gelirken birini getireceğim sana . Seni çok seviyorum prenses . "

Okuduğum mesaj üzerine ağlama sesim kuvvetlendi . Burak bu kadar üstüme titrerken annesi neden beni istememişti ki ? Kanser olduğum için mi ? Maske taktığım için mi ? Bu odaya tıkılıp kaldığım için mi ? Telefonu aldığım yere bırakırken ayağa kalktım . Pencerenin yanına geldiğimde ;

"Bugün istemeden de olsa canını çok yakacağım Burak'ın . Eğer bir gün bana inanmassa siz bana şahit olun gökyüzü melekleri . Ben onu canımdan dahi çok seviyorum . "

Kapının açılmasıyla Efe girmişti içeri . Onu gördüğümde koşarak sarıldım.  Ne olduğunu anlamamış gibi bana baktı . Sımsıkı sarıldı . Ne yapsam onu ne kadar kızdırsam dahi sıkı sıkı sarıp sarmaladı yaralarımı sardı . Koltuğa oturduğumuzda başımı tutarak kendine doğru çevirdi ;