Kızıl Nöbet 1- TAMAMLANDI

HAYDAR HAYDAR

Şimdi bütün olanların üzerinden tam 1 yıl geçmişti, peki nerde kaldık diye sorarsanız. O dehşetli günün 1.yılında. Hakanın şehit olduğu, Defneyle Ömerin ilk karşılaştığı günün üzerinde tam 365 gün geçmişti bugün. 365 gün boyunca ne Ömer Defneyi nede Defne Ömeri gördü. Bu bir tek anlama geliyordu. DefÖm tam 1 yıl boyunca yaşarken ölmüştü.

Albayım (!) nerde kalmıştık?

Defne'nin tarafından,

"Aşkım? Hadi uyan! Uçağı kaçırıcağız"

"Yiğit defol git başımdan!" diye gözlerini aralayıp bağırdı Defne.

"Karıcım böyle yapman hiç hoş değil ama ben sırf senin için yapıyorum herşeyi."

Defne uyuduğu koltuktan kalkıp Yiğiti itekledi; "Sen nasıl bir adamsın ya! Pardon senin gibilere adam denilmiyordu. Adam olan bir insan senin gibi davranmaz!" Yiğit sinirlenip Defneyi bileğinden tutarak kendisine doğru çekti.

"Sana iyi davranmaya çalışıyorum! Senin yaptığına bak!"

"Az konuş Yiğit, uçağı kaçırıcağız!" dedi Defne dolaptan üstlerini alıp kendisini lavaboya kilitledi. Elindekilerini yere bırakkıp aynadan yüzüne baktı. 1 yıl geçti geçmesinede Defne bu günler içerisinde hiç bir şey yemez oldu, kupkuru, zapzayıf kalmıştı, bir yandan kaderini kabullenmeye çalışıyorken diğer yandan seviniyordu, çünkü hayallerinin kontrolünü sağlamak için herşeyin başladığı yere dönücekti bugün.

Ömer'in tarafından,

"Sen! Şurayı 40 kez turla!" diye emir verdi Yüzbaşı Ömer.

'Ben mi?'

"100 oldu, çabuk olsan iyi edersin" diye düzelti kendisini Ömer.

'100 mü?'

"Biraz daha itiraz edersen gün batana kadar turlarsın buraları!"

'Hemen başlıyorum komutanım!'

"Yüzbaşım iyi misin?" dedi Sinan. Ömer aylardır böyleydi aslında.

"İyi misin diye sormanızdan çok sıkıldım artık! Ben iyiyim! Sonunda deli ediceksiniz beni ama neyse!"

"Hoop komutanım delilik bizim işimiz!" dedi Uzman Çavuş Poyraz.

"Komutanda arada bir deliriyor Poyrazcım!" diye araya girdi Emir. Hiç kimse ona cevap vermedi. Ömer'in yanına gelen bir asker kullağına bir şeyler fısıldadı.

'Hulusi Albay sizi ve diğerlerini harekat merkesinde bekliyor, acilen yanına gitmeniz lazım Komutanım.'

***

"Yavuz nerde?" diye sordu Albay etrafa bakınarak.

"En son siz yine onun kullağını çektiniz ya işte utanıyor karşınıza çıkmayı." diyerek açıkladı Yavuzun yokluğunu Ayaz.

"Efendim yoksa emekliliğe felan mı ayrılıcaksınız da bunu bize söylemek için topladınız bizi?" dedi Poyraz.

"Yok Poyrazcım daha iki sene felan sizinleyim, o kadar çabuk kurtulamazsın benden"