Kızıl Nöbet 1- TAMAMLANDI

Düğün günü

Ömer başını eğdiği gibi Defne'nin kisini aynı şekilde yere doğru eğdirdi. Bir taş daha geldikten sonra kapı çaldı, Defne'nin ısrarlarına rağmen Ömer kapıyı açtı, bir tane orta yaşlı adam onu ittirdi ve Defne'yi yerden kaldırıp kollundan tuttu, o adam Defne'nin babası olacak herifti.

"Ben sana o asker zibidisinden uzak durucaksın demedim mi Defne, yürü gidiyoruz."

"Pardon? Öyle bir şey mi demiştiniz beyefendi? Ben niye hatırlamıyorum."

Ömer tam adam kızını götürücekken karşısına çıkıp onu durdu.

"Aaa ama daha karpuz kesecektik kayınbabacım."

"Sen ne saçmalıyorsun, çekil şurdan!?"

"Çekilmezsem adamlarını üzerime mi sallacaksın, aaa hiç saldırıya uğramadım, hiç ama hiç. Adam dövmek mi? O ne öyle, erkek işi..." dedi Ömer.

"Çekil şurdan!"

"Çekilmiyorum kayınbabacım, hadi dövsene beni, her tarafıma yumruk at, sinirini çıkart, izin verdim hadi, yapamadığın babalığın hırsını benden çıkart." diyince Defne'nin babasının eli birden havaya kalktı, Ömer kolunu havada tam tokat geliyorken tuttu.

"Öncelikle, askere el kaldırılmaz, ayıp ayıp. Ve sevdiğimi kimse elimden alamaz, başka kapıya kayınbabacım hadi"

"Defne benim kızım, onunla alakalı kararları ben alırım, sadece ben."

"Aa babalığın aklına gelmiş, ben şok! 28 yıldır neydin? Ben mi sana anlatıcam babalığı, yazık. Kızın yakında 29'una girecek, eminim ki ona bir kere sevgini göstermeye çalışmadın. Anca iş, anca mafyacılık."

"Bak delikanlı, sen kiminle uğraştığını bilmiyorsun, başına gelecekleri de bilmiyorsun, bilemezsin!"

"Biliyorum siz sözde müstakbel karımın babası benimde müstakbel sözde kayınbabam oluyorsunuz."

"Defne eğer şimdi benimle gelmezsen bir daha yüzümü göremezsin. Elindeki paralarda gider."

Defne; "Parayla tehdit'e koş! Ben ne zamandır senin paranı yiyorum acaba, beni elinin altındaki uşaklarla karıştırdın baba. Ben burda kendim kendi paramı kazanıyorum." dediği gibi babasının siniri kat ve kat artmaya başlamıştı.

"Seni evlat olarak kabul ettiğim güne lanet olsun."

"Sana ilk baba dediğim güne lanet olsun asıl."

Kapının önündeki iki adam içeriye girip Ömer'e doğru yürümeye başladı, Büyük Topal'ın işaretiyle. Yüzbaşı birisinin kafasını alıp diğerine çarpınca iki adam yere bayıldı; "Başka adam var mıydı? Onları da hastanelik yapabilirim sorun yok. Ama boşuna eziyet be kayınbabacım."

"Bana kayınbabacım diyip durma!"

"Ne diyim dede mi?" dedi Komutan.

"Terbiyesiz."

"Hop! Beyefendi, güldük eğlendik bitti, kızın burda benim yanımda kalıyor. Ve sen ona karışmayacaksın."

"Yok ya!" dedi Defne'nin babası olucak herif.

"Var yâ! Kızın burda kalıyor dedim, Defne benim yanımda duracak, konu tartışmaya kapalı."

"Başına büyük bela alıyorsun delikanlı!" dediği sırada yerde yarı baygın adamlar zar zor kendilerine gelip ayağa kalktı ve Defne'nin babasıyla beraber evden çıktı. Ömer babası gittiği gibi Defnesine sıkıca sarıldı, ama öyle bir sarıldı ki, sanki bir daha hiç bırakmayacakmış gibi.